تيسير علم التجويد للمبتدئين: تفاوت میان نسخه‌ها

پس از تعريف معناى لغوى و اصطلاحى علم تجويد، فايده‌ى آن تلفّظ بهتر و صيانت زبان از خطاى در تلاوت قرآن دانسته و در فرض كفايت، بقيه مردم تكليف ندارند و الّا همه مسئول هستند زيرا با استناد به كتاب، سنّت و اجماع، تعليم و تعلمش را بر همگان واجب است. مقصود از تلاوت قرآن فهم معانى و عملى به آن است بدين جهت خواندن كم قرآن همراه تدبّر را افضل از خواندن زياد بدون تدبّر دانسته، چند آيه و روايت در فضيلت تلاوت، تعليم، تلاوت و آداب قرائت قرآن بيان ميشود.  

ايشان قبل از سخن از نون ساكنه و تنوين، از غنه كه اصل در اين باب است را موردبررسى قرار داده و مخرج و مقدار آن را بيان ميكند، سپس انواع اظهار، ادغام، اقلاب، اخفات و استثنائاتشان را بررسى ميكند. جهت سهولت حفظيّات از رموزى كه توسط برخى علماء در اين زمينه وضع شده استفاده و در حكم لام الفعل ساكن اگر بعد آن حرف هجاء بجز لام و راء باشد، اظهار و در لام و راء ادغام را اختيار كرده‌اند. او معتقد است كه بحث مخارج حروف از اهم ابواب تجويد است بدين جهت فراگيرى آنرا براى هركسى كه قصد خواندن قرآن دارد را واجب دانسته و جهت شناخت مخارج حروف مينويسد: ابتدا حروف را چه ساكن يا مشدّد بعد همزه قطع قرار داده، سپس به آن حركتى داده و تلفظ ميكنيم مثل اب _ ابّ.