۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' عبد ' به ' عبد') |
جز (جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)') |
||
خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
مقدمهى مفسر نيز در پنج محور تنظيم شده است: 1-عدد آيات قرآن و فايدهى شناخت آنها (بيان اعداد كوفى، بصرى، شامى، مكى و انتساب آنها.) مبناى مفسر عدد كوفى آيات است كه منتسب به حضرت على(ع) مىباشد؛ 2-اسامى قراء مشهور و راويان آنها؛ 3-جمع و تأليف قرآن در زمان پيامبر اكرم (ص)؛ 4-مصونيت قرآن از تحريف؛ 5-اخبارى در فضل قرآن و اهل آن. | مقدمهى مفسر نيز در پنج محور تنظيم شده است: 1-عدد آيات قرآن و فايدهى شناخت آنها (بيان اعداد كوفى، بصرى، شامى، مكى و انتساب آنها.) مبناى مفسر عدد كوفى آيات است كه منتسب به حضرت على(ع) مىباشد؛ 2-اسامى قراء مشهور و راويان آنها؛ 3-جمع و تأليف قرآن در زمان پيامبر اكرم (ص)؛ 4-مصونيت قرآن از تحريف؛ 5-اخبارى در فضل قرآن و اهل آن. | ||
مفسر در مقدمهى خود مىنويسد: «بعد از تأليف دو تفسير به زبان فارسى، تصميم گرفتم به زبان عربى نيز تفسيرى بنويسم تا اهل اين لغت نيز از آن بهره ببرند، بعد از استخاره تصميم به تأليف آن گرفتم و از چهار كتاب، تفسير كشاف، مجمع البيان، انوار التنزيل بيضاوى و جامع الجوامع، استفاده كردم. در اين تأليف كوشيدم كه لغات و نكات و تركيبات آيات را روشن نمايم، اسباب النزول و ارتباط آنها را ذكر كنم، و به فضائل السور و خواص آيات، قراءات دهگانه متواتر، و توضيح معانى قرآنى بر مبناى مذهب اهل بيت (ع)، بپردازم. اشارهاى نيز به بطلان عقايد و مذاهب مخالفين و گمراهان، داشتهام، مختصرى از قصص و مقدارى از احاديث نبوى و روايات مأثور از ائمه(ع) را نيز يادآور شدهام.» | مفسر در مقدمهى خود مىنويسد: «بعد از تأليف دو تفسير به زبان فارسى، تصميم گرفتم به زبان عربى نيز تفسيرى بنويسم تا اهل اين لغت نيز از آن بهره ببرند، بعد از استخاره تصميم به تأليف آن گرفتم و از چهار كتاب، تفسير كشاف، مجمع البيان، انوار التنزيل بيضاوى و جامع الجوامع، استفاده كردم. در اين تأليف كوشيدم كه لغات و نكات و تركيبات آيات را روشن نمايم، اسباب النزول و ارتباط آنها را ذكر كنم، و به فضائل السور و خواص آيات، قراءات دهگانه متواتر، و توضيح معانى قرآنى بر مبناى مذهب اهل بيت(ع)، بپردازم. اشارهاى نيز به بطلان عقايد و مذاهب مخالفين و گمراهان، داشتهام، مختصرى از قصص و مقدارى از احاديث نبوى و روايات مأثور از ائمه(ع) را نيز يادآور شدهام.» | ||
==روش تفسير:== | ==روش تفسير:== | ||
تفسير زبده را نمىتوان در نوع خاصى از شيوههاى تفسيرى محصور كرد، زيرا هم به روش اجتهادى بحث نموده، هم روايات پيامبر (ص) و اهل بيت (ع) را نقل مىنمايد، هم به مسائل ادبى (به معناى عام) پرداخته است، قصص قرآن را بيان مىكند، اشارهاى نيز به مسائل كلامى دارد، اما بهطور كلى مىتوان گفت، وجههى ادبى آن كاملاً نمايان است و استفادهى مفسر از تفاسير كشاف، بيضاوى، مجمع البيان و جوامع الجامع نيز مؤيد آن است. | تفسير زبده را نمىتوان در نوع خاصى از شيوههاى تفسيرى محصور كرد، زيرا هم به روش اجتهادى بحث نموده، هم روايات پيامبر (ص) و اهل بيت(ع) را نقل مىنمايد، هم به مسائل ادبى (به معناى عام) پرداخته است، قصص قرآن را بيان مىكند، اشارهاى نيز به مسائل كلامى دارد، اما بهطور كلى مىتوان گفت، وجههى ادبى آن كاملاً نمايان است و استفادهى مفسر از تفاسير كشاف، بيضاوى، مجمع البيان و جوامع الجامع نيز مؤيد آن است. | ||
روش كلى مفسر در ابتداى سورهها به اين ترتيب است كه ابتدا اطلاعات كلى دربارهى سوره را ارائه مىدهد، نام سوره، تعداد آيات آن، مكى مدنى بودن با بررسى اقوال مختلف و ذكر قائلين آن سپس به وجه تسميهى سوره و فضل آن از طريق ذكر روايات، مىپردازد. | روش كلى مفسر در ابتداى سورهها به اين ترتيب است كه ابتدا اطلاعات كلى دربارهى سوره را ارائه مىدهد، نام سوره، تعداد آيات آن، مكى مدنى بودن با بررسى اقوال مختلف و ذكر قائلين آن سپس به وجه تسميهى سوره و فضل آن از طريق ذكر روايات، مىپردازد. |
ویرایش