فیروزآبادی، محمد بن یعقوب: تفاوت میان نسخه‌ها

وى فقه را نزد محمد بن يوسف زرندى آموخت و در فراگيرى دانش حديث در دمشق از مشايخى چون حافظ [[ابن‌قیم جوزیه، محمد بن ابی‌بکر|[[ابن‌قیم جوزیه، محمد بن ابی‌بکر|ابن قيم]]  جوزيه]]  شاگرد [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]]  حرّانى استفاده نمود؛ همچنين تقى الدين سُبكى و پسرش تاج الدين سبكى و ابن نباته، ابن خباز، احمد بن عبدالرحمن مرداوى احمد بن مظفر نابلسى و ابن جماعة از اساتيد و مشايخ وى بوده‌اند. در قدس نيز مجلس قَلقَشَندى را درك نمود.

فيروزآبادى بسيار اهل سفر بود. به هر شهر و ديارى كه وارد مى‌شد مورد استقبال متوليان آنجا قرار مى‌گرفت. هوش و حافظه قوى وى تا دم مرگ برقرار بود و گزارش شده كه همه‌جا سلاطين و حكّام با اشتياق مقدمش را گرامى مى‌شمردند. وى در نهايت به زبيد در يمن رفت و دو دهه باقيمانده از عمرش را در آنجا اقامت گزيد. اين شهر اكنون در استان حُدَيده واقع است و ديگر لغوى مشهور، مرتضى زبيدى، صاحب تاج العروس نيز بدان‌جا منتسب است.