۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'الميزان' به 'الميزان ') |
جز (جایگزینی متن - 'شهيد مطهرى' به 'شهيد مطهرى') |
||
خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
محبوبيت و مقبوليت وى در ميان طلاب و دانشآموزان، موجب شد كه او را از آموزش و پرورش اخراج و در سال 1347، به نواحى بد آب و هواى جنوبى ايران تبعيد كنند و هنگامى كه دوران تبعيد ايشان به پايان رسيد، از بازگشت او به قم جلوگيرى كردند. به ناچار وى مجبور به اقامت در تهران شد. اقامت در تهران سرآغاز فصل نوينى در زندگانى سياسى وى گرديد و دانشكدهى الهيات او را دعوت به همكارى كرد. | محبوبيت و مقبوليت وى در ميان طلاب و دانشآموزان، موجب شد كه او را از آموزش و پرورش اخراج و در سال 1347، به نواحى بد آب و هواى جنوبى ايران تبعيد كنند و هنگامى كه دوران تبعيد ايشان به پايان رسيد، از بازگشت او به قم جلوگيرى كردند. به ناچار وى مجبور به اقامت در تهران شد. اقامت در تهران سرآغاز فصل نوينى در زندگانى سياسى وى گرديد و دانشكدهى الهيات او را دعوت به همكارى كرد. | ||
در تهران، علاوه بر تدريس در دانشكده و بسط زمينههاى همكارى با استاد شهيد | در تهران، علاوه بر تدريس در دانشكده و بسط زمينههاى همكارى با استاد [[مطهری، مرتضی|شهيد مطهرى]]، بنا به دعوت انجمن اسلامى دانشجويان دانشگاه تهران، به اقامه نماز جماعت در اين مسجد همت گمارد. سخنرانىهاى ايشان در مسجد دانشگاه در ترغيب نسل روشنفكر و تحصيل كرده به اسلام اثر به سزايى داشت. | ||
وى در حسينيه ارشاد نيز مشغول فعاليتهاى علمى تبليغى و سخنرانى بود كه بعد از تعطيلى اين حسينيه توسط ساواك، با قبول امامت جماعت مسجد جاويد در سال 1352، هسته ديگرى ايجاد كرد تا خلا به وجود آمده را پر نمايد. در اين مسجد كتابخانه تشكيل داد و كلاسهاى دروس اعتقادى، فلسفى، تفسير قرآن، نهج البلاغه و ... داير كرد. | وى در حسينيه ارشاد نيز مشغول فعاليتهاى علمى تبليغى و سخنرانى بود كه بعد از تعطيلى اين حسينيه توسط ساواك، با قبول امامت جماعت مسجد جاويد در سال 1352، هسته ديگرى ايجاد كرد تا خلا به وجود آمده را پر نمايد. در اين مسجد كتابخانه تشكيل داد و كلاسهاى دروس اعتقادى، فلسفى، تفسير قرآن، نهج البلاغه و ... داير كرد. |
ویرایش