۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بيان السعادة في مقامات العبادة: تفاوت میان نسخه‌ها
←معرفى اجمالى
جز (جایگزینی متن - ' عبد ' به ' عبد') |
|||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
'''بيان السعادة فى مقامات العبادة'''، تفسير عرفانى و شيعى قرآن به عربى، تأليف [[سلطان‌علی‌شاه، سلطان‌محمد بن حیدر|حاج ملا سلطان محمد گنابادى]] (1251 - 1327)، ملقب به سلطان‌على‌شاه و مشهور به سلطان‌على گنابادى، از اقطاب متأخر سلسله نعمت اللهى است. مؤلف، آن را به نام مرشد خود، حاج محمد كاظم اصفهانى ملقب به سعادت‌على‌شاه نوشته است <ref>تابنده، ص 195؛ معصوم‌على‌شاه، ج 3، ص 540</ref>. | |||
اهميت اين تفسير از آن روست كه يگانه تفسير كامل قرآن به مذاق عرفانى شيعه است كه برجاى مانده است. سبب نگارش آن، چنان‌كه در مقدمه‌اش <ref>ج 1، ص 2</ref> آمده، جمع‌آورى لطايف و نكات نغزى بوده كه در اشارات قرآن و تلويحات اخبار يافته و پيش از آن، نه در كتابى ديده و نه از كسى شنيده بوده است. | اهميت اين تفسير از آن روست كه يگانه تفسير كامل قرآن به مذاق عرفانى شيعه است كه برجاى مانده است. سبب نگارش آن، چنان‌كه در مقدمه‌اش <ref>ج 1، ص 2</ref> آمده، جمع‌آورى لطايف و نكات نغزى بوده كه در اشارات قرآن و تلويحات اخبار يافته و پيش از آن، نه در كتابى ديده و نه از كسى شنيده بوده است. | ||