۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ابو ' به ' ابو') |
جز (جایگزینی متن - 'خواجه نصير طوسى' به 'خواجه نصير طوسى ') |
||
خط ۸۷: | خط ۸۷: | ||
قنوجى، معتقد است كه علما بر اين مطلب اجماع دارند كه در شعراى مسلمان، مثل اين سه نفر: جرير، فرزدق و أخطل، نيامده است. زمانى كه خبر مرگ فرزدق به جرير رسيد، گريست و گفت به خدا سوگند مىدانم كه پس از او زياد زنده نمىمانم. در اين بخش، در ذيل شرح حال برخى از شعراء، به ابياتى از آنها نيز اشاره شده است. | قنوجى، معتقد است كه علما بر اين مطلب اجماع دارند كه در شعراى مسلمان، مثل اين سه نفر: جرير، فرزدق و أخطل، نيامده است. زمانى كه خبر مرگ فرزدق به جرير رسيد، گريست و گفت به خدا سوگند مىدانم كه پس از او زياد زنده نمىمانم. در اين بخش، در ذيل شرح حال برخى از شعراء، به ابياتى از آنها نيز اشاره شده است. | ||
بر خلاف برخى از ابواب، مانند تاريخ كه مفصل به آن پرداخته شده است، در باره علماى حكمت، به چند سطر بسنده شده است و از [[فارابی، محمد بن محمد|فارابى]]، [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]]، فخر رازى و خواجه نصير طوسى بهعنوان طلايهداران اين عرصه ياد شده است. | بر خلاف برخى از ابواب، مانند تاريخ كه مفصل به آن پرداخته شده است، در باره علماى حكمت، به چند سطر بسنده شده است و از [[فارابی، محمد بن محمد|فارابى]]، [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]]، فخر رازى و [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه نصير طوسى]] بهعنوان طلايهداران اين عرصه ياد شده است. | ||
انصاف آن است كه قنوجى در ذكر علماى علوم مختلف، به انصاف برخورد كرده، اما در مورد علماى فقه، به ذكر علماى مذاهب چهارگانه اهل سنت اكتفا كرده و ذكرى از علماى فقه شيعى كه آثار عظيم و گرانسنگى را تأليف كردهاند، نشده است و اين شيوه، با روحيه تحقيق سازگار نيست. | انصاف آن است كه قنوجى در ذكر علماى علوم مختلف، به انصاف برخورد كرده، اما در مورد علماى فقه، به ذكر علماى مذاهب چهارگانه اهل سنت اكتفا كرده و ذكرى از علماى فقه شيعى كه آثار عظيم و گرانسنگى را تأليف كردهاند، نشده است و اين شيوه، با روحيه تحقيق سازگار نيست. |
ویرایش