۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ابو ' به ' ابو') |
جز (جایگزینی متن - ' عبد ' به ' عبد') |
||
خط ۶۷: | خط ۶۷: | ||
برخى از اشعار وى، رثاء و سوگوارى پيرامون اهل بيت(ع)، دوستان و اقوام و خويشانى است كه فوت كردهاند يا بين آنها بهگونهاى جدايى افتاده است. اين اشعار، سوزناكترين مراثى به شمار مىرود و بارزترين آنها اشعارى است كه در مورد اهل بيت و امام حسين(ع) سروده شده است. شاعر، در مراثى خويش براى امام حسين(ع) روش جديدى را در پيش گرفته است، چون به اهل بيت افتخار نموده و از قبور آنها ياد كرده و تشويق به زيارت آنها نموده است. | برخى از اشعار وى، رثاء و سوگوارى پيرامون اهل بيت(ع)، دوستان و اقوام و خويشانى است كه فوت كردهاند يا بين آنها بهگونهاى جدايى افتاده است. اين اشعار، سوزناكترين مراثى به شمار مىرود و بارزترين آنها اشعارى است كه در مورد اهل بيت و امام حسين(ع) سروده شده است. شاعر، در مراثى خويش براى امام حسين(ع) روش جديدى را در پيش گرفته است، چون به اهل بيت افتخار نموده و از قبور آنها ياد كرده و تشويق به زيارت آنها نموده است. | ||
از جمله كسانى كه مرحوم شريف رضى در رثاى آنها شعر سروده است، عبارتند از عمر بن | از جمله كسانى كه مرحوم شريف رضى در رثاى آنها شعر سروده است، عبارتند از عمر بن عبدالعزيز خليفه اموى، شرف الدوله بويهى، ابوالقاسم صاحب بن عباد، الطائع لله، تقيه بنت سيف الدوله حمدانى، بهاء الدوله بويهى و... | ||
مرثيه شريف رضى بيشتر بيانگر مناقب و فضايل مرثى است تا گريستن و ناليدن بر فقدان وى، چنانكه حاكى از گذرا بودن عمر آدمى و رفتنى بودن وى و بىفايده بودن گريه است. | مرثيه شريف رضى بيشتر بيانگر مناقب و فضايل مرثى است تا گريستن و ناليدن بر فقدان وى، چنانكه حاكى از گذرا بودن عمر آدمى و رفتنى بودن وى و بىفايده بودن گريه است. |
ویرایش