دیوان امام: تفاوت میان نسخه‌ها

مسمط اول (در توصيف بهاران)، مدح حضرت مهدى موعود(عج) و نايبش، آیت‌الله حاج [[حائری یزدی، عبدالکریم|شيخ عبد الكريم حائرى يزدى]] و مسمط دوم (حديث دل)، عاشقانه و پر از سوز و گداز عارفانه، در غم فراق از معشوق و عشق به حضرت حق تعالى است. [[خ‍م‍ی‍ن‍ی‌، روح‌الله، رهبر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران|امام خمينى]]، در مسمط دوم با اشاره به آيه '''إِنَّا عَرَضْنَا الْأَمانَة عَلَى السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ الْجِبالِ فَأَبَيْنَ أَنْ يَحْمِلْنَها وَ أَشْفَقْنَ مِنْها وَ حَمَلَهَا الْإِنْسانُ إِنَّهُ كانَ ظَلُوماً جَهُولاً.''' <ref>[http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/304/1/427 أحزاب، 72]</ref>، امانت مذكور را عبارت از عشق به حضرت حق دانسته است.