۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ابو ' به ' ابو') |
جز (جایگزینی متن - ' عبد ' به ' عبد') |
||
خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
|data-type='authors'|[[فخر رازی، محمد بن عمر]] (نويسنده) | |data-type='authors'|[[فخر رازی، محمد بن عمر]] (نويسنده) | ||
[[سعد، طه | [[سعد، طه عبدالروف]] (مراجعه) | ||
|- | |- | ||
|زبان | |زبان | ||
خط ۸۱: | خط ۸۱: | ||
بر حصر اسماء الهى در نود و نه اسم دارد را ذكر مىكند و اشكالات وارد شده بر اين روايت را جواب مىدهد كه ازاشكالات لازمۀ اين حديث است كه اسماء الهى محصور در همين نود و نه اسم باشند و اسم ديگرى نباشد كه فخر معتقد | بر حصر اسماء الهى در نود و نه اسم دارد را ذكر مىكند و اشكالات وارد شده بر اين روايت را جواب مىدهد كه ازاشكالات لازمۀ اين حديث است كه اسماء الهى محصور در همين نود و نه اسم باشند و اسم ديگرى نباشد كه فخر معتقد | ||
است اين روايت زائد بر اين تعداد را نفى نمىكند.او در دفاع از حقيقت دعا ابتداء به تعريف دعا مىپردازد كه | است اين روايت زائد بر اين تعداد را نفى نمىكند.او در دفاع از حقيقت دعا ابتداء به تعريف دعا مىپردازد كه | ||
عبارت از استدعاء | عبارت از استدعاء عبدعنايت پروردگار و استمدادش از اوست و در واقع اظهار افتقار به او و اعتراف به برائت | ||
از غير حول و قوۀ الهى همچنين ثناء بر خدا و اضافۀ جود كرم به خداوند است.سپس وارد شبهاتى كه در مورد دعا وارد شده كه مىگويند فائدهاى بر دعا مترتب نيست را جواب داده و مورد تخطئه قرار مىدهد وى در همين زمينه به آيات و رواياتى نيز استناد مىجويد كه از آنجمله روايت بنى مكرم اسلام(ص)است كه مىفرمايد الدعاء مخ العبادة. | از غير حول و قوۀ الهى همچنين ثناء بر خدا و اضافۀ جود كرم به خداوند است.سپس وارد شبهاتى كه در مورد دعا وارد شده كه مىگويند فائدهاى بر دعا مترتب نيست را جواب داده و مورد تخطئه قرار مىدهد وى در همين زمينه به آيات و رواياتى نيز استناد مىجويد كه از آنجمله روايت بنى مكرم اسلام(ص)است كه مىفرمايد الدعاء مخ العبادة. | ||
خط ۱۱۳: | خط ۱۱۳: | ||
اين كتاب در يك جلد و در قطع وزيرى در سال هزار و سيصد و شصت و چهار هجرى شمسى و در تهران از روى نسخۀ مكتبة الكليات الازهريۀ قاهره افست شده است كه در سال هزار و سيصد و نود و شش در آنجا چاپ شده بود.مقدمۀ تعليقات اين كتاب را طه | اين كتاب در يك جلد و در قطع وزيرى در سال هزار و سيصد و شصت و چهار هجرى شمسى و در تهران از روى نسخۀ مكتبة الكليات الازهريۀ قاهره افست شده است كه در سال هزار و سيصد و نود و شش در آنجا چاپ شده بود.مقدمۀ تعليقات اين كتاب را طه عبدالرئوف سعد برعهده داشته است كه در آخر كتاب يك فهرست مطالب بر آن آورده است. | ||
ویرایش