پرش به محتوا

دانشمندان عامه و مهدی موعود: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' عبد ' به ' عبد'
جز (جایگزینی متن - 'ابن جوزى' به 'ابن جوزى')
جز (جایگزینی متن - ' عبد ' به ' عبد')
خط ۷۱: خط ۷۱:
مؤلف در پى پاسخ به اين پرسش مخالفان كه اين همه اخبار و احاديث راجع به مهدى موعود(ع) براى چيست و اين همه صبر و انتظار چه سودى دارد؟ چنين پاسخ مى‌دهد كه امام زمان(عج) آخرين برگزيده خداوند بوده و با قيام خويش، سراسر گيتى را تحت يك آيين و قانون گرد آورده و مدينه فاضله‌اى را كه تمام بشريت آرزومند آن هستند، محقق خواهد ساخت.
مؤلف در پى پاسخ به اين پرسش مخالفان كه اين همه اخبار و احاديث راجع به مهدى موعود(ع) براى چيست و اين همه صبر و انتظار چه سودى دارد؟ چنين پاسخ مى‌دهد كه امام زمان(عج) آخرين برگزيده خداوند بوده و با قيام خويش، سراسر گيتى را تحت يك آيين و قانون گرد آورده و مدينه فاضله‌اى را كه تمام بشريت آرزومند آن هستند، محقق خواهد ساخت.


از مهم‌ترين مباحث مطرح در اين بخش مى‌توان به ذكر نام راويان احاديث مهدى(ع) - از صحابه: سلمان، ابوذر، عبد الرحمن بن عوف و...؛ از تابعين: ابراهيم بن علقمه، ابوالسماء رحبى، اصبغ بن نباته و... - و دست‌اندازى‌هايى كه در اين گونه روايات صورت گرفته، بررسى اوصاف و شمايل ولى عصر(ع)، تحقيق در مورد مسئله سرداب، مخالفان و منكران وجود مقدس مهدى(ع) از جمله ابن حزم اندلسى، [[خطيب بغدادى]]، [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابن جوزى]] و بررسى اقوال آنها اشاره كرد.
از مهم‌ترين مباحث مطرح در اين بخش مى‌توان به ذكر نام راويان احاديث مهدى(ع) - از صحابه: سلمان، ابوذر، عبدالرحمن بن عوف و...؛ از تابعين: ابراهيم بن علقمه، ابوالسماء رحبى، اصبغ بن نباته و... - و دست‌اندازى‌هايى كه در اين گونه روايات صورت گرفته، بررسى اوصاف و شمايل ولى عصر(ع)، تحقيق در مورد مسئله سرداب، مخالفان و منكران وجود مقدس مهدى(ع) از جمله ابن حزم اندلسى، [[خطيب بغدادى]]، [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابن جوزى]] و بررسى اقوال آنها اشاره كرد.


در بخش دوم كه موضوع اصلى كتاب را شامل مى‌شود، با اشاره به اين امر كه اكثريت علماى عامه معتقد به مهدى موعود(ع) بوده، ولى قائلند كه در آخرالزمان متولد خواهد شد، مؤلف در پى معرفى آن دسته از اين دانشمندان بوده كه به‌دور از تعصب و با وجدانى بيدار و يا به ملاحظه امانت در نقل تاريخ، متوجه شده يا ناگزير گشته‌اند بگويند اين مهدى(ع) كه از دودمان پيامبر(ص) و نهمين فرزند امام حسين(ع) است، نمى‌تواند كسى جز پسر امام حسن عسگرى(ع) باشد.
در بخش دوم كه موضوع اصلى كتاب را شامل مى‌شود، با اشاره به اين امر كه اكثريت علماى عامه معتقد به مهدى موعود(ع) بوده، ولى قائلند كه در آخرالزمان متولد خواهد شد، مؤلف در پى معرفى آن دسته از اين دانشمندان بوده كه به‌دور از تعصب و با وجدانى بيدار و يا به ملاحظه امانت در نقل تاريخ، متوجه شده يا ناگزير گشته‌اند بگويند اين مهدى(ع) كه از دودمان پيامبر(ص) و نهمين فرزند امام حسين(ع) است، نمى‌تواند كسى جز پسر امام حسن عسگرى(ع) باشد.
خط ۷۹: خط ۷۹:
مؤلف در پى اثبات اين مطلب است تا ثابت كند كه همه اين افراد، صريحاً يا به‌طور غير مستقيم، وى را همان مهدى موعود(عج) اسلام دانسته‌اند كه پيامبر اسلام(ص) از ظهور او در ايام بحران جهان و تشكيل حكومت عالم‌گير وى خبر داده است.
مؤلف در پى اثبات اين مطلب است تا ثابت كند كه همه اين افراد، صريحاً يا به‌طور غير مستقيم، وى را همان مهدى موعود(عج) اسلام دانسته‌اند كه پيامبر اسلام(ص) از ظهور او در ايام بحران جهان و تشكيل حكومت عالم‌گير وى خبر داده است.


برخى از اين دانشمندان عبارتند از ابن ابى‌ثلج بغدادى، ابوالعباس احمد بن ابراهيم كندى، ابوعلى احمد بن محمد بن على عمادى نسوى، ابومسعود احمد بن محمد بن عبد العزيز، ابن خشاب بغدادى، ابونصر بخارى، ابوبكر خوارزمى، شيخ احمد جامى، شيخ فريد الدين عطار، سبط [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابن جوزى]]، خواندمير، رشيدالدين دهلوى و...
برخى از اين دانشمندان عبارتند از ابن ابى‌ثلج بغدادى، ابوالعباس احمد بن ابراهيم كندى، ابوعلى احمد بن محمد بن على عمادى نسوى، ابومسعود احمد بن محمد بن عبدالعزيز، ابن خشاب بغدادى، ابونصر بخارى، ابوبكر خوارزمى، شيخ احمد جامى، شيخ فريد الدين عطار، سبط [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابن جوزى]]، خواندمير، رشيدالدين دهلوى و...


مؤلف با مراجعه به كتاب‌هاى پيشقدمان اين راه ونيز مآخذ بعدى، نخست آنچه را آنان يادآور شده بودند، مورد مطالعه و مداقه قرار داده، سپس خود نيز تقربياً پنجاه تن ديگر را بر آنها افزوده و تعدادشان را به اين اندازه رسانده است، آنگاه براى شناخت هركدام منابع تاريخى و رجالى و فهرست‌هاى مختلف را ديده و تا حد امكان، نوشته‌هاى آنان را با مآخذ اصلى تطبيق كرده و صحت و سقم آنها را مشخص نموده است.
مؤلف با مراجعه به كتاب‌هاى پيشقدمان اين راه ونيز مآخذ بعدى، نخست آنچه را آنان يادآور شده بودند، مورد مطالعه و مداقه قرار داده، سپس خود نيز تقربياً پنجاه تن ديگر را بر آنها افزوده و تعدادشان را به اين اندازه رسانده است، آنگاه براى شناخت هركدام منابع تاريخى و رجالى و فهرست‌هاى مختلف را ديده و تا حد امكان، نوشته‌هاى آنان را با مآخذ اصلى تطبيق كرده و صحت و سقم آنها را مشخص نموده است.
۶۱٬۱۸۹

ویرایش