۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'فيض كاشانى' به 'فيض كاشانى ') |
جز (جایگزینی متن - ' عبد ' به ' عبد') |
||
خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
همين شيطان اگر نبود، امتحان نبود. بايد انبيا و كتب سماوى، انسان را به كمال و شيطان او را به حيوانيت دعوت كنند تا امتحان برقرار شود. به همين جهت، شخص عارف، شخصى كه اهل سير و سلوك اخلاقى است، راضى «بما قضى اللّه» حتى خلقت شيطان است ازاينرو عرفا مىگويند: «به جهان خرّم از آنم كه جهان خرّم از اوست»؛ يعنى نظام وجود را نظام احسن مىبيند كه هر چيزى به جاى خود نيكوست. جابر بن | همين شيطان اگر نبود، امتحان نبود. بايد انبيا و كتب سماوى، انسان را به كمال و شيطان او را به حيوانيت دعوت كنند تا امتحان برقرار شود. به همين جهت، شخص عارف، شخصى كه اهل سير و سلوك اخلاقى است، راضى «بما قضى اللّه» حتى خلقت شيطان است ازاينرو عرفا مىگويند: «به جهان خرّم از آنم كه جهان خرّم از اوست»؛ يعنى نظام وجود را نظام احسن مىبيند كه هر چيزى به جاى خود نيكوست. جابر بن عبداللّه خزرجى به خدمت حضرت باقر(ع) شرفياب شد، حضرت از او سؤال فرمود در چه حالى هستى؟ عرض كرد: من حالى دارم كه فقر، پيش من بهتر از ثروتمندى و مرض، بهتر از صحت و موت، بهتر از حيات است. حضرت فرمود: ما اينگونه نيستيم. جابر كه از اصحاب رسول اللّه (ص) بود، تعجب كرد و گفت پس شما چگونهايد؟ حضرت فرمود: اگر خداوند متعال براى ما فقر را بخواهد، فقر را مىپسنديم و اگر غنا بخواهد، غنا را و اگر مرض بخواهد مرض را و اگر صحت بخواهد، ما نيز صحت را مىخواهيم | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|''«يكى درد و يكى درمان پسندد''|2=''يكى وصل و يكى هجران پسندد''}} | {{ب|''«يكى درد و يكى درمان پسندد''|2=''يكى وصل و يكى هجران پسندد''}} |
ویرایش