۶۱٬۱۸۹
ویرایش
ابن بری، بری بن عبدالجبار: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' ابو ' به ' ابو'
جز (جایگزینی متن - ' عبد ' به ' عبد') |
جز (جایگزینی متن - ' ابو ' به ' ابو') |
||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
«ابن بَرّى، ابومحمد عبدالله»، (رجب 499 - 27 شوال 582)، نحوى و لغت‌شناس شافعى‌مذهب مصرى بوده است. خاندان ابن برى اصلاً اهل بيت‌المقدس بودند. او خود در قاهره مسكن گزيد و از مشايخ آن شهر، كسب دانش كرد. نزد عبدالجبار بن محمد قرطبى و محمد بن عبدالملك شنترينى نحوى، عربيت آموخت و از ابوصادق مدينى و | «ابن بَرّى، ابومحمد عبدالله»، (رجب 499 - 27 شوال 582)، نحوى و لغت‌شناس شافعى‌مذهب مصرى بوده است. خاندان ابن برى اصلاً اهل بيت‌المقدس بودند. او خود در قاهره مسكن گزيد و از مشايخ آن شهر، كسب دانش كرد. نزد عبدالجبار بن محمد قرطبى و محمد بن عبدالملك شنترينى نحوى، عربيت آموخت و از ابوصادق مدينى و ابوعبدالله رازى حديث شنيد، اما اندك‌اندك خود در شمار بزرگان ادب درآمد و در نحو و لغت، امام و به قول [[ابن خلکان، احمد بن محمد|ابن خلكان]]، يگانه زمان گرديد، آنگاه در مسجد عمرو بن عاص در قاهره به كار تعليم پرداخت و رسماً عهده‌دار تدريس قرآن و زبان عربى شد و احتمالاً در يكى از غرفه‌هاى همان مسجد منزل گزيد. | ||
ابن برى پس از چندى تصحيح مكاتبات رسمى را در «ديوان انشاء» به عهده گرفت. اين منصب حدود 40 سال پيش از او به عهده ابن بابشاذ بود. ابن بابشاذ ضمن انجام دادن كارهاى ديوانى به تدوين تعليقه‌اى پرداخته بود كه به 15 مجلد مى‌رسيد و بعدها ابزار كار كاتبان گرديد و به تكميل آن پرداختند. اين سمت پس از ابن بابشاذ به محمد بن بركات واگذار شده بود. از زمان اشتغال ابن برى به اين منصب، اطلاع دقيقى در دست نيست و نيز روشن نيست كه آيا به هنگام تصدى اين سمت از كار تعليم در مسجد عمرو دست كشيده بود يا نه؟ شايد او كار تعليم را فرونگذاشته باشد؛ زيرا پيوسته از گوشه و كنار مصر يا نقاط ديگر نزد او مى‌آمدند و كسب دانش مى‌كردند. نام بسيارى از شاگردان او معروف است. از همه معروف‌تر شايد ابوموسى جزولى باشد كه ساليان دراز نزد او نحو و لغت آموخت. [[ابن خلکان، احمد بن محمد|ابن خلكان]] خود، شاگردان او را در قاهره ديده و از آنان روايت كرده است. همچنين قفطى اضافه مى‌كند كه بيشتر «رؤساى» مصر نزد او درس گرفته‌اند. گفتار عبدالقادر دمشقى اين سخن را تأييد مى‌كند. وى گويد كه هم الملك العزيز عثمان و هم الملك الظاهر غازى نزد او آموزش ديده بودند. | ابن برى پس از چندى تصحيح مكاتبات رسمى را در «ديوان انشاء» به عهده گرفت. اين منصب حدود 40 سال پيش از او به عهده ابن بابشاذ بود. ابن بابشاذ ضمن انجام دادن كارهاى ديوانى به تدوين تعليقه‌اى پرداخته بود كه به 15 مجلد مى‌رسيد و بعدها ابزار كار كاتبان گرديد و به تكميل آن پرداختند. اين سمت پس از ابن بابشاذ به محمد بن بركات واگذار شده بود. از زمان اشتغال ابن برى به اين منصب، اطلاع دقيقى در دست نيست و نيز روشن نيست كه آيا به هنگام تصدى اين سمت از كار تعليم در مسجد عمرو دست كشيده بود يا نه؟ شايد او كار تعليم را فرونگذاشته باشد؛ زيرا پيوسته از گوشه و كنار مصر يا نقاط ديگر نزد او مى‌آمدند و كسب دانش مى‌كردند. نام بسيارى از شاگردان او معروف است. از همه معروف‌تر شايد ابوموسى جزولى باشد كه ساليان دراز نزد او نحو و لغت آموخت. [[ابن خلکان، احمد بن محمد|ابن خلكان]] خود، شاگردان او را در قاهره ديده و از آنان روايت كرده است. همچنين قفطى اضافه مى‌كند كه بيشتر «رؤساى» مصر نزد او درس گرفته‌اند. گفتار عبدالقادر دمشقى اين سخن را تأييد مى‌كند. وى گويد كه هم الملك العزيز عثمان و هم الملك الظاهر غازى نزد او آموزش ديده بودند. | ||