۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ابن عبدالبر' به 'ابن عبدالبر ') |
جز (جایگزینی متن - ' عبد ' به ' عبد') |
||
خط ۸۹: | خط ۸۹: | ||
منابع مختار مولف افزون بر مآخذ مشترك دو بخش اثر كه در بالا از آنها ياد شد، در اسماء و احوال صحابه تاريخ بخارى، تاريخ ابن حيثمه، تاريخ خليفه بن خياط، الطبقات الكبير و الطبقات الصغير محمد بن سعد، الجرح و التعديل ابن ابى حاتم، الثقات ابى حاتم ابن حبان، تاريخ نيشابور [[حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله|حاكم نيشابورى]]، [[تاریخ بغداد|تاريخ بغداد]] خطيب بغدادى، و [[تاریخ مدینة دمشق |تاريخ دمشق]] [[ابن عساکر، علی بن حسن|ابن عساكر]] بوده است. | منابع مختار مولف افزون بر مآخذ مشترك دو بخش اثر كه در بالا از آنها ياد شد، در اسماء و احوال صحابه تاريخ بخارى، تاريخ ابن حيثمه، تاريخ خليفه بن خياط، الطبقات الكبير و الطبقات الصغير محمد بن سعد، الجرح و التعديل ابن ابى حاتم، الثقات ابى حاتم ابن حبان، تاريخ نيشابور [[حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله|حاكم نيشابورى]]، [[تاریخ بغداد|تاريخ بغداد]] خطيب بغدادى، و [[تاریخ مدینة دمشق |تاريخ دمشق]] [[ابن عساکر، علی بن حسن|ابن عساكر]] بوده است. | ||
در ضبط نام صحابه بيشتر از متونى چون الاستيعاب ابن | در ضبط نام صحابه بيشتر از متونى چون الاستيعاب ابن عبدالبر و آثار ابن منده، ابونُعيم، [[ابن اثیر، علی بن محمد|ابن اثير]] و متونى از قبيل الموتلف و المختلف دارقطنى، طبقات الفقهاء ابوعاصم، الطبقات شيخ ابى اسحاق، المبهمات خطيب بغدادى، مبهمات(غوامض الاسماء المبهمه الوااقعه فى متون الاحاديث المسنده) [[ابن بشکوال، خلف بن عبدالملک|ابن بشكوال]]، و طبقات ابن صلاح بهره جسته است. | ||
از شروح حديث نيز معالم السنن حمد بن محمد خطابى در شرح سنن ابى داود، التمهيد [[ابن عبدالبر، یوسف بن عبدالله|ابن عبدالبر]] در شرح موطأ مالك، شح جامع ترمذى از ابن العربى، شح [[صحيح بخارى]] از ابن بطّال، شرح صحيح مسلم از قاضى عياض، المشارق قاضى عياض، و مطالع الانوار ابن قرتول از مهمترين منابع اثر بودهاند. همچنين در مواردى به الاشتقاق ابوالفتح همدانى، الموتلف و المختلف فى الاماكن حازمى و مراجع ديگر نيز استناد شده است. | از شروح حديث نيز معالم السنن حمد بن محمد خطابى در شرح سنن ابى داود، التمهيد [[ابن عبدالبر، یوسف بن عبدالله|ابن عبدالبر]] در شرح موطأ مالك، شح جامع ترمذى از ابن العربى، شح [[صحيح بخارى]] از ابن بطّال، شرح صحيح مسلم از قاضى عياض، المشارق قاضى عياض، و مطالع الانوار ابن قرتول از مهمترين منابع اثر بودهاند. همچنين در مواردى به الاشتقاق ابوالفتح همدانى، الموتلف و المختلف فى الاماكن حازمى و مراجع ديگر نيز استناد شده است. |
ویرایش