شرح شطحیات: تفاوت میان نسخه‌ها

2. ابو على سندى مى‌گويد: «من در حالتى بودم و در آن منزل از بهر خود بودم. ديگر، در حالتى شدم كه او را ازو بدو بودم».

4. ابو عمرو مكى مى‌گويد: «زوايد يقين از بلندى كواشف حضور است؛ آن‌گاه كه پرده‌ى غيب بردارند از دل، آنگه دل غيب ببيند».

5. ابو الحسين نورى، چون صداى مؤذن را شنيد، گفت: «سمّ الموت»، چون صداى سگ را شنيد، گفت: «لبيك و سعديك». از او پرسيدند كه اين چيست؟ گفت: «مؤذن را غيرت بردم، زيرا كه غافل است تا بدان اجرت ستاند؛ اگر نه اجرت حطام دنيوى بودى، اين بانگ نماز نگفتى» و آواز سگ؟ گفت: «ذكر حق است... ايشان، ذكر بى‌ريا گويند و بى‌عوض، براى اين لبيك گفتم».

6. ابو سعيد خراز مى‌گويد: «عارفان را هست خزاينى چند كه علوم‌هاى غريب و انباهاى عجيب، در آن به وديعت نهاده‌اند؛ آن كلمات را به لسان ابدى و عبارات ازلى بازمى‌گويند.»

روزبهان، شطحيات عرفاى ديگرى از قبيل ابو حفص نيشابورى، ابو محمد رويم، يوسف رازى، ابو حمزه خراسانى، سمنون محب، سهل تسترى، ابو بكر كتانى، ابو الحسين مزين، ابو العباس عطاء، ابو عبدالله صبيحى، على بن سهل صوفى، ابو الحسين بنانى، ابو عمرو دمشقى، ابو الخير تيناتى، شبلى و... را بيان كرده و به توضيح و شرح عبارات آنها مى‌پردازد.