۶۱٬۱۸۹
ویرایش
حسینی شهرستانی، سید عبدالرضا: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' عبد ' به ' عبد'
جز (جایگزینی متن - ']] ،' به ']]،') |
جز (جایگزینی متن - ' عبد ' به ' عبد') |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class='wikiInfo'> | <div class='wikiInfo'> | ||
[[پرونده:NUR04725.jpg|بندانگشتی|حسینی شهرستانی، | [[پرونده:NUR04725.jpg|بندانگشتی|حسینی شهرستانی، عبدالرضا]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type='authorName'|حسینی شهرستانی، | ! نام!! data-type='authorName'|حسینی شهرستانی، عبدالرضا | ||
|- | |- | ||
|نام های دیگر | |نام های دیگر | ||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
«آيت‌الله سيد | «آيت‌الله سيد عبدالرضا حسينى شهرستانى»، فرزند حجت‌الاسلام سيد زين العابدين شهرستانى، در سال 1339ق در كربلا متولد شد. | ||
وى پس از پشت سر نهادن دوران كودكى، به سال 1346ق وارد مدرسه‌ى جعفريه شد و به يادگيرى خواندن و نوشتن و علوم ابتدايى پرداخت و پس از آن به تحصيل علوم دينى روى آورد و مقدمات و سطوح را نزد حضرات آيات شيخ على‌اكبر سيبويه و شيخ جعفر رشتى فراگرفت، سپس به يادگيرى رسائل و مكاسب و كفايه و علوم هيئت و رياضيات نزد حضرات آيات شيخ محمدرضا اصفهانى و سيد محمدطاهر بحرانى پرداخت و خارج فقه و اصول را نيز در محضر آيات عظام سيد محمدهادى ميلانى، ميرزا مهدى شيرازى، سيد | وى پس از پشت سر نهادن دوران كودكى، به سال 1346ق وارد مدرسه‌ى جعفريه شد و به يادگيرى خواندن و نوشتن و علوم ابتدايى پرداخت و پس از آن به تحصيل علوم دينى روى آورد و مقدمات و سطوح را نزد حضرات آيات شيخ على‌اكبر سيبويه و شيخ جعفر رشتى فراگرفت، سپس به يادگيرى رسائل و مكاسب و كفايه و علوم هيئت و رياضيات نزد حضرات آيات شيخ محمدرضا اصفهانى و سيد محمدطاهر بحرانى پرداخت و خارج فقه و اصول را نيز در محضر آيات عظام سيد محمدهادى ميلانى، ميرزا مهدى شيرازى، سيد عبدالحسين حجت و شيخ مرتضى آشتيانى آموخت. ايشان در كنار تحصيل به تدريس سطوح عاليه پرداخت و پس از ساليان فراوان تدريس سطح، در سال 1392ق تدريس خارج فقه را آغاز كرد، سپس به مشهد هجرت نمود. | ||
آيت‌الله حسينى شهرستانى علاوه بر تحصيل و تدريس، به اقامه‌ى جماعت در صحن حسينى(ع) و پاسخگويى به مسائل دينى پرداخت. وى در برابر نفوذ و تبليغات فكرى و سياسى و ايجاد شبهات دينى از سوى كمونيست و چپ‌گرايان عراق سخت ايستادگى كرد و به‌منظور استحكام بنيان‌هاى فكرى جوانان، اقدام به تأسيس مجله‌ى «اجوبة المسائل الدينية» كرد و در آن - با هميارى و همكارى حضرات آيات [[صدر، محمدباقر|سيد محمدباقر صدر]]، سيد حسن شيرازى، سيد | آيت‌الله حسينى شهرستانى علاوه بر تحصيل و تدريس، به اقامه‌ى جماعت در صحن حسينى(ع) و پاسخگويى به مسائل دينى پرداخت. وى در برابر نفوذ و تبليغات فكرى و سياسى و ايجاد شبهات دينى از سوى كمونيست و چپ‌گرايان عراق سخت ايستادگى كرد و به‌منظور استحكام بنيان‌هاى فكرى جوانان، اقدام به تأسيس مجله‌ى «اجوبة المسائل الدينية» كرد و در آن - با هميارى و همكارى حضرات آيات [[صدر، محمدباقر|سيد محمدباقر صدر]]، سيد حسن شيرازى، سيد عبدالصاحب حكيم و استاد احمد امين - به صدها پرسش فكرى و اعتقادى جامعه پاسخ داد و حوزه‌ى خوانندگان خود را به فراسوى مرزهاى عراق گسترانيد. دامنه نفوذ اين مجله در آن سال‌هاى پراختناق عراق باعث شد تا رژيم بعث، پس از آزار و اذيت‌هاى فراوان و زندانى ساختن فرزندش، جلو انتشار آن را بگيرد و او را هم از عراق بيرون نمايد. | ||
ايشان به‌جز تدريس، تأليف، اقامه‌ى جماعت و تبليغ شعائر دينى، با هميارى و مساعدت گروهى از علماى بزرگ و تجار كربلا دست به بنياد مؤسسات خيريه و عام‌المنفعه‌اى زد كه برخى از آنها عبارتند از مدرسة الامام الصادق(ع) (اين مدرسه براى دانش‌آموزان بر مبناى تعاليم اسلامى در سال 1371ق تأسيس شد و تا سال 1395ق ادامه يافت)؛ مدرسه اسلاميه (در اين مدرسه به دانش‌آموزان دروس فقه، حديث، تفسير و عقايد آموزش داده مى‌شد)؛ درمانگاه كودكان؛ الجمعية الخيرية الاسلامية؛ المكتبة الجعفرية (اين كتابخانه با پنج هزار كتاب چاپى و خطى در مدرسه هندى گشايش يافت)؛ لجنة الثقافة الدينية (كه پاسخگويى به شبهات و پرسش‌هاى دينى را بر عهده داشت و در خلال پانزده سال فعاليت خويش، توانست صدها سؤال را پاسخ دهد). | ايشان به‌جز تدريس، تأليف، اقامه‌ى جماعت و تبليغ شعائر دينى، با هميارى و مساعدت گروهى از علماى بزرگ و تجار كربلا دست به بنياد مؤسسات خيريه و عام‌المنفعه‌اى زد كه برخى از آنها عبارتند از مدرسة الامام الصادق(ع) (اين مدرسه براى دانش‌آموزان بر مبناى تعاليم اسلامى در سال 1371ق تأسيس شد و تا سال 1395ق ادامه يافت)؛ مدرسه اسلاميه (در اين مدرسه به دانش‌آموزان دروس فقه، حديث، تفسير و عقايد آموزش داده مى‌شد)؛ درمانگاه كودكان؛ الجمعية الخيرية الاسلامية؛ المكتبة الجعفرية (اين كتابخانه با پنج هزار كتاب چاپى و خطى در مدرسه هندى گشايش يافت)؛ لجنة الثقافة الدينية (كه پاسخگويى به شبهات و پرسش‌هاى دينى را بر عهده داشت و در خلال پانزده سال فعاليت خويش، توانست صدها سؤال را پاسخ دهد). | ||