۶۱٬۱۸۹
ویرایش
النهاية في غريب الحديث و الأثر: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' عبد ' به ' عبد'
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - ' عبد ' به ' عبد') |
||
| خط ۶۵: | خط ۶۵: | ||
درباره‌ى كلام «غريب» دو وجه گفته‌اند: يكى آنكه مراد از آن بعيد المعنى و غامض باشد؛ چنانكه فهم بدان جز با تأمل بسيار و به‌كار انداختن انديشه نرسد و ديگر آنكه مراد سخن قبايل دور افتاده‌ى عرب است، چون به كلمه‌اى از لغات عرب برمى‌خوريم آن را غريب مى‌شماريم. | درباره‌ى كلام «غريب» دو وجه گفته‌اند: يكى آنكه مراد از آن بعيد المعنى و غامض باشد؛ چنانكه فهم بدان جز با تأمل بسيار و به‌كار انداختن انديشه نرسد و ديگر آنكه مراد سخن قبايل دور افتاده‌ى عرب است، چون به كلمه‌اى از لغات عرب برمى‌خوريم آن را غريب مى‌شماريم. | ||
دانشمندان علوم حديث از همان ابتدا به خلق آثارى در «غريب الحديث» علاقه نشان داده‌اند. چنانكه گفته‌اند اولين كسى كه در اين زمينه اثرى نگاشت ابو عبيدة معمر بن مثنى تيمى (متوفاى 210ق) بوده است. بعد از وى كسانى چون ابو عدنان سلمى، | دانشمندان علوم حديث از همان ابتدا به خلق آثارى در «غريب الحديث» علاقه نشان داده‌اند. چنانكه گفته‌اند اولين كسى كه در اين زمينه اثرى نگاشت ابو عبيدة معمر بن مثنى تيمى (متوفاى 210ق) بوده است. بعد از وى كسانى چون ابو عدنان سلمى، عبدالرحمن بن عبدالاعلى، نضر بن شميل، محمد بن مستنير، ابو عمرو شيبانى، اسحاق بن مرار، محمد بن زياد ابن اعرابى، [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابن جوزى]] و غيره به نوشتن آثارى در اين موضوع همت گماشتند. | ||
در جلد اول مولف به اهميت و جايگاه علم حديث مى‌پردازد و آن را يكى از واجبات كفايى و حقى از حقوق دين مى‌شمارد. | در جلد اول مولف به اهميت و جايگاه علم حديث مى‌پردازد و آن را يكى از واجبات كفايى و حقى از حقوق دين مى‌شمارد. | ||