۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'عبد الله' به 'عبدالله') |
جز (جایگزینی متن - ' عبد ' به ' عبد') |
||
خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
|- | |- | ||
|پدیدآورندگان | |پدیدآورندگان | ||
|data-type='authors'|[[ابن | |data-type='authors'|[[ابن عبدالبر، یوسف بن عبدالله]] (نويسنده) | ||
[[خولی، محمد مرسی]] (محقق) | [[خولی، محمد مرسی]] (محقق) | ||
خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
«بهجة المَجالس و انس المُجالس و شَحذ الذّاهِن و الهاجس»، به زبان عربى، تأليف اديب اندلسى، ابو عمر، يوسف بن عبدالله بن محمد بن | «بهجة المَجالس و انس المُجالس و شَحذ الذّاهِن و الهاجس»، به زبان عربى، تأليف اديب اندلسى، ابو عمر، يوسف بن عبدالله بن محمد بن عبدالبر نهرى قرطبى، معروف به ابن عبدالبر(463 - 368) مىباشد. | ||
ابن | ابن عبدالبر، در اين اثر، امثال رايج، ابيات نادر، گزارشهاى ظريف، سخنان حكيمان پيشين، حكايتهاى دلپذير و... را گردآورى نموده است. انگيزه او از نگارش، اين بوده كه با آن مطالب، نفسها را زنده گرداند و ذهن و خردها را تيز و كارآمد نمايد و خوىها را بهسوى مكارم برانگيزاند و از زشتىها و پستىها دور نمايد.(ص 35) | ||
مؤلف، در اين كتاب، نه تنها مقدار قابل ملاحظهاى از شعر شاعران اندلس را آورده كه در منابع ديگرى يافت نمىشود، بلكه در پارهاى از موارد شعرهايى از شاعران شرقى آورده كه در خود منابع شرق يافت نشده است. اين اثر، مهمترين منابع در باره ادب اندلس در قرون چهار و پنج هجرى قمرى به شمار مىآيد. | مؤلف، در اين كتاب، نه تنها مقدار قابل ملاحظهاى از شعر شاعران اندلس را آورده كه در منابع ديگرى يافت نمىشود، بلكه در پارهاى از موارد شعرهايى از شاعران شرقى آورده كه در خود منابع شرق يافت نشده است. اين اثر، مهمترين منابع در باره ادب اندلس در قرون چهار و پنج هجرى قمرى به شمار مىآيد. | ||
خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
اثر ابن | اثر ابن عبدالبر، با پيشگفتار و مقدّمه محقق كتاب آقاى محمد موسى الخولى همراه شده است. | ||
محقّق، در پيشگفتار از انگيزه خود در رابطه با نشر و طبع اين اثر، چنين سخن مىگويد: «اين اثر، دايرة المعارف ادبى است از عالم اندلسى، به نام ابن | محقّق، در پيشگفتار از انگيزه خود در رابطه با نشر و طبع اين اثر، چنين سخن مىگويد: «اين اثر، دايرة المعارف ادبى است از عالم اندلسى، به نام ابن عبدالبر و از آنجا كه در قرن پنجم هجرى، آثار علمى فراوانى وجود داشته كه آن را از قرنهاى ديگر متمايز ساخته است، ما با نشر اين اثر، خواستيم جايگاه رفيع و بلند او را در ميان كثرت نامآوران علمى اين قرن فرخنده، نشان دهيم و ديگر اينكه مطالب اين اثر از زمان نگارش تا كنون، همواره مورد نياز ادبا، دانشمندان و انديشمندان بوده و نسخه مطلوبى در اين زمينه وجود نداشته و نسخ موجود فاقد فهرستهاى محققانه بوده است، به همين جهت ما اوّل به تحقيقى همه جانبه در اين خصوص اقدام كرديم و سپس به نشر و طبع آن پرداختيم.» | ||
در مقدّمه، محقق، به معرّفى كامل ابن | در مقدّمه، محقق، به معرّفى كامل ابن عبدالبر كه شامل تاريخ ولادت، دوران و عصرى كه او در آن مىزيسته و بررسى حوادث تاريخى آن دوران، هجرت ابن عبدالبر از قرطبه به دانيه، اقامت او در دانيه، مناصب اجتماعى او در اين دوران، بررسى شخصيت و خصوصيات اخلاقى وى، اساتيد و تأليفات او مىباشد، مىپردازد و در ادامه، به معرّفى اين اثر و نسخ خطى موجود و چگونگى مقابله و روش تصحيح پرداخته است. | ||
ابن | ابن عبدالبر، در اين اثر، علاوه بر اشعار شاعران مشرق اسلامى، اشعار و نقل قولهاى بسيار بلند شعراء و ادباى اندلسى را(امثال يحيى بن حكم غزال، يوسف بن هارون كندى رمادى، ابو القاسم محمد بن نصير كاتب) نيز كه در مصادر و منابع ديگر يافت نمىشود، آورده است. | ||
مؤلف، مانند [[ابن قتیبه، عبدالله بن مسلم|ابن قتيبه]]، ابن | مؤلف، مانند [[ابن قتیبه، عبدالله بن مسلم|ابن قتيبه]]، ابن عبدربه و [[جاحظ، عمرو بن بحر|جاحظ]]، سر آن داشته كه كتابش از گزند كهنگى در امان بماند و عامه كتابخوانان را مفيد افتد و آنچنان جاذبهاى داشته باشد كه در سفر و حضر آن را فرونگذارند، به همين لحاظ، از يكسو سخت به ايجاز و تهذيب آن پرداخته و اسناد روايات و حكايات را حذف نموده و از آوردن داستانها و لطايف و... دريغ ننموده است. | ||
روش او، در نقل حكايات و داستانها بر واقعى و حقيقى بودن آنها استوار است كه با اسم و رسم و تاريخ وقوع همراه است؛ بر خلاف بسيارى از كتب ديگر كه حكايات آنها تخيلى و ساختگى است. | روش او، در نقل حكايات و داستانها بر واقعى و حقيقى بودن آنها استوار است كه با اسم و رسم و تاريخ وقوع همراه است؛ بر خلاف بسيارى از كتب ديگر كه حكايات آنها تخيلى و ساختگى است. | ||
ابن | ابن عبدالبر، فقط به ذكر اخبار نپرداخته، بلكه نگاه نقادانه و موشكافانه او را در جاى جاى كتاب مىتوان ديد. | ||
مؤلف، ابواب كتاب خود را، با ادب همنشينى و حقّ همنشين صالح و نيكو آغاز كرده است. | مؤلف، ابواب كتاب خود را، با ادب همنشينى و حقّ همنشين صالح و نيكو آغاز كرده است. |
ویرایش