۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'عبد الله' به 'عبدالله') |
جز (جایگزینی متن - ' ابو ' به ' ابو') |
||
خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
«كتاب النسب»، در موضوع شناخت نسب اعراب، به زبان عربى و در اواخر قرن دوم هجرى، توسط | «كتاب النسب»، در موضوع شناخت نسب اعراب، به زبان عربى و در اواخر قرن دوم هجرى، توسط ابوعبيد، قاسم بن سلام تأليف گرديده است. | ||
== ساختار == | == ساختار == | ||
كتاب، با مقدمه كوتاهى از دكتر [[زکار، سهیل|سهيل زكار]] آغاز شده و سپس مقدمه مفصل محقق كتاب، خانم مريم محمد خير الدرع شروع گرديده و آنگاه متن اصلى كتاب درج شده است. | كتاب، با مقدمه كوتاهى از دكتر [[زکار، سهیل|سهيل زكار]] آغاز شده و سپس مقدمه مفصل محقق كتاب، خانم مريم محمد خير الدرع شروع گرديده و آنگاه متن اصلى كتاب درج شده است. ابوعبيد، در اين كتاب، در حدود نود مورد از مهمترين انساب عرب را مورد بررسى قرار داده است. | ||
== گزارش محتوا == | == گزارش محتوا == | ||
خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
مؤلف، نخست، به شرح نسب بنى هاشم پرداخته است، سپس بنى اميه و بنو مطلب بعد انساب بنو نوفل، بنو عبد الدار، بنو اسد بن عبد العزّى، بنو زهرة بن كلاب، بنو تميم بن مرّه، بنو مخزوم، بنو جمح، بنو سهم، بنو عدى بن كعب، بنو عامر بن لؤى، بنو سامة بن لؤى بن غالب، بنو خزيمه، بنو الحارث بن الفهر، بنو كنانه، قارّه، بنو اسد، ولد هزيل، بنى تميم، رباب، مزينه، ضَبّه، قيس عيلان، بنو عبس، اشجع، بنو اعصر، بنو سليم، بنو محارب بن خصفه، جديله قيس، هوازن، عامر بن صعصعه، كلاب، هلال، نصر بن معاويه، نصر غزيّه، ثقيف، ازد، انصار، خزرج، خزاعه، اسلم، بارق، عتيك، بنو عمرو بن مازن، بجيله و خثعم، كنده، لخم، جذام، عامله، خولان، الاشعرون، مذحج، نخع، جديله و صداء و رهاء، سعد العشيره، جعفى، بنو أود، بنو زبيد، مراد، بنو عنس، طىّ، الاجئيون، همدان، حمير، إياد، ربيعة بن نزار، جحدر، تيم الله، حنيفه، نمر، عبد القيس، انمار، قضاعه، كلب، تنوخ، بنو القين، بنو نمر بن وبره، سليح، جرم، بهراء، بلىّ، مهره، عذره، جهينة بن زيد و بنو نهد بن زيد ديگر انسابى هستند كه يكى پس از ديگرى مورد بررسى مؤلف واقع شدهاند. | مؤلف، نخست، به شرح نسب بنى هاشم پرداخته است، سپس بنى اميه و بنو مطلب بعد انساب بنو نوفل، بنو عبد الدار، بنو اسد بن عبد العزّى، بنو زهرة بن كلاب، بنو تميم بن مرّه، بنو مخزوم، بنو جمح، بنو سهم، بنو عدى بن كعب، بنو عامر بن لؤى، بنو سامة بن لؤى بن غالب، بنو خزيمه، بنو الحارث بن الفهر، بنو كنانه، قارّه، بنو اسد، ولد هزيل، بنى تميم، رباب، مزينه، ضَبّه، قيس عيلان، بنو عبس، اشجع، بنو اعصر، بنو سليم، بنو محارب بن خصفه، جديله قيس، هوازن، عامر بن صعصعه، كلاب، هلال، نصر بن معاويه، نصر غزيّه، ثقيف، ازد، انصار، خزرج، خزاعه، اسلم، بارق، عتيك، بنو عمرو بن مازن، بجيله و خثعم، كنده، لخم، جذام، عامله، خولان، الاشعرون، مذحج، نخع، جديله و صداء و رهاء، سعد العشيره، جعفى، بنو أود، بنو زبيد، مراد، بنو عنس، طىّ، الاجئيون، همدان، حمير، إياد، ربيعة بن نزار، جحدر، تيم الله، حنيفه، نمر، عبد القيس، انمار، قضاعه، كلب، تنوخ، بنو القين، بنو نمر بن وبره، سليح، جرم، بهراء، بلىّ، مهره، عذره، جهينة بن زيد و بنو نهد بن زيد ديگر انسابى هستند كه يكى پس از ديگرى مورد بررسى مؤلف واقع شدهاند. | ||
همانگونه كه اشاره شد، اولين نسب مورد بررسى، بنى هاشم مىباشد. هاشم داراى فرزندانى به نامهاى عبد المطلب(كه مادرش سلمى بنت عمرو بوده)، نضله، اسد، صيفى و | همانگونه كه اشاره شد، اولين نسب مورد بررسى، بنى هاشم مىباشد. هاشم داراى فرزندانى به نامهاى عبد المطلب(كه مادرش سلمى بنت عمرو بوده)، نضله، اسد، صيفى و ابوصيفى بوده است. عبد المطلب نيز فرزندانى به نامهاى عبدالله، ابوطالب، زبير، عبد الكعبه(كه مادرشان فاطمه بنت عمرو بن عائذ بن عمران بن مخزوم بوده است)، عباس، ضرار(از مادرى به نام نتيله بنت جناب بن نمر بن قاسط)، حمزه، مقوّم، حجل(از زنى به اسم حاله بنت اُهيب بن عبد مناف بن زهره)، ابولهب، قثم، حارث و غيداق. | ||
تنها فرزند عبدالله نيز محمد(ص)، رسول خداست كه مادرش آمنه بنت وهب بن عبد مناف بن زهره مىباشد. فرزندان پيامبر(ص) نيز عبارتند از: قاسم، عبدالله(طيب، طاهر)، زينب، ام كلثوم، فاطمه(س) و رقيه كه مادرشان خديجه بنت خويلد بن اسد بن عبد العزّى بوده و ابراهيم كه از ماريه قبطيه بوده است. | تنها فرزند عبدالله نيز محمد(ص)، رسول خداست كه مادرش آمنه بنت وهب بن عبد مناف بن زهره مىباشد. فرزندان پيامبر(ص) نيز عبارتند از: قاسم، عبدالله(طيب، طاهر)، زينب، ام كلثوم، فاطمه(س) و رقيه كه مادرشان خديجه بنت خويلد بن اسد بن عبد العزّى بوده و ابراهيم كه از ماريه قبطيه بوده است. | ||
فرزندان | فرزندان ابوطالب بن عبد المطلب، عبارتند از: طالب كه فرزندى نداشت، عقيل، جعفر و على(ع) كه مادرشان فاطمه بنت اسد بن هاشم بوده است. | ||
مؤلف، بقيه انساب را به همين صورت دنبال كرده است. | مؤلف، بقيه انساب را به همين صورت دنبال كرده است. | ||
آنچه به جايگاه كتاب رفعت چندين برابر مىبخشد، مباحث مهم و نقاط عطف تاريخى، مانند غزوات پيامبر اكرم(ص)، جريان كشته شدن عثمان بن عفان، ماجراى نزاع معاوية بن ابى سفيان بر سر خلافت مسلمين با على بن ابى طالب(ع)، وجود تراث ادبى بىبديل در كتاب كه نمونه آن را در جاهاى ديگر سراغ نداريم، آوردن ابياتى از شعراى عرب توسط مؤلف كه در جاهاى ديگر نيامده است و نهايتاً بهرهمندى پنج تن از مشهورترين علماى نسب در ميان عرب؛ يعنى ابن الكلبى، | آنچه به جايگاه كتاب رفعت چندين برابر مىبخشد، مباحث مهم و نقاط عطف تاريخى، مانند غزوات پيامبر اكرم(ص)، جريان كشته شدن عثمان بن عفان، ماجراى نزاع معاوية بن ابى سفيان بر سر خلافت مسلمين با على بن ابى طالب(ع)، وجود تراث ادبى بىبديل در كتاب كه نمونه آن را در جاهاى ديگر سراغ نداريم، آوردن ابياتى از شعراى عرب توسط مؤلف كه در جاهاى ديگر نيامده است و نهايتاً بهرهمندى پنج تن از مشهورترين علماى نسب در ميان عرب؛ يعنى ابن الكلبى، ابوعبيده، زبير بن بكار، ابواسحق ابراهيم بن محمد عباسى و ابن الاثير از اين اثر، است. | ||
== وضعيت كتاب == | == وضعيت كتاب == |
ویرایش