۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'سمعانى' به 'سمعانى') |
جز (جایگزینی متن - 'عبد الله' به 'عبدالله') |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class='wikiInfo'> | <div class='wikiInfo'> | ||
[[پرونده:NUR03590.jpg|بندانگشتی|ابو الشیخ، | [[پرونده:NUR03590.jpg|بندانگشتی|ابو الشیخ، عبدالله بن محمد]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type='authorName'|ابو الشیخ، | ! نام!! data-type='authorName'|ابو الشیخ، عبدالله بن محمد | ||
|- | |- | ||
|نام های دیگر | |نام های دیگر | ||
خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
«ابوالشيخ اصفهانى، ابومحمد | «ابوالشيخ اصفهانى، ابومحمد عبدالله بن محمد بن جعفر بن حيان»، (274 - آخر محرم 369ق / 887 - 27 اوت 979م)، محدث و مورخ نامى از اعلام اصفهان است. وى را با انتساب به جدش، حيانى نيز خواندهاند. برخى او را ابن حبان نيز خواندهاند. ابوالشيخ در خاندانى اهل علم و آشنا به حديث تولد و رشد يافت. وى پس از آموزشهاى مقدماتى در اصفهان، براى استماع حديث به شهرهاى مختلف بصره، بغداد موصل، مكه و مدينه سفر كرد. | ||
وى نزد مشايخ بسيارى به فراگيرى دانش پرداخت. او در طبقه 10 و 11 طبقات المحدثين، شمار بسيارى از مشايخ نامآور خود را چون ابوالقاسم بغوى، ابن ابىحاتم رازى، ابوبكر جعفر بن محمد فريابى، ابويعلى موصلى، ابوبكر بزّاز، محمد بن يحيى ابن منده و ابوالحسن ابن شنبو را برشمرده است. | وى نزد مشايخ بسيارى به فراگيرى دانش پرداخت. او در طبقه 10 و 11 طبقات المحدثين، شمار بسيارى از مشايخ نامآور خود را چون ابوالقاسم بغوى، ابن ابىحاتم رازى، ابوبكر جعفر بن محمد فريابى، ابويعلى موصلى، ابوبكر بزّاز، محمد بن يحيى ابن منده و ابوالحسن ابن شنبو را برشمرده است. |
ویرایش