۶۱٬۱۸۹
ویرایش
تاریخ گسترش تشیع در ری: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'عبد الله' به 'عبدالله'
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - 'عبد الله' به 'عبدالله') |
||
| خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
2. در فصل دوم كتاب، آشنايى رى با تشيع تبيين شده است. پس از سقوط امويان، فشار بر محدثان در جهت ترويج فضايل بنى‌اميه، احاديث باطل و نيز ممانعت از نقل رواياتى كه در فضايل اهل‌بيت بوده، كاهش يافت؛ كسانى از ميان محدثان اهل سنت، از علاقه‌مندان به آل‌محمد(ع)، رواياتى در اين باب نقل كردند. نقل فضايل اهل‌بيت(ع)، نخستين قدم براى نفى ناصبى‌گرى و زمينه‌سازى براى مراحل بعدى رواج تشيع مى‌باشد. آنچه كه به‌عنوان تشيع اصيل، در اواخر قرن دوم هجرى، در رى پديد آمد، ارتباط برخى از مردم و ساكنان رى با امامان شيعه(ع) بود <ref>همان، ص 16 - 22</ref>. | 2. در فصل دوم كتاب، آشنايى رى با تشيع تبيين شده است. پس از سقوط امويان، فشار بر محدثان در جهت ترويج فضايل بنى‌اميه، احاديث باطل و نيز ممانعت از نقل رواياتى كه در فضايل اهل‌بيت بوده، كاهش يافت؛ كسانى از ميان محدثان اهل سنت، از علاقه‌مندان به آل‌محمد(ع)، رواياتى در اين باب نقل كردند. نقل فضايل اهل‌بيت(ع)، نخستين قدم براى نفى ناصبى‌گرى و زمينه‌سازى براى مراحل بعدى رواج تشيع مى‌باشد. آنچه كه به‌عنوان تشيع اصيل، در اواخر قرن دوم هجرى، در رى پديد آمد، ارتباط برخى از مردم و ساكنان رى با امامان شيعه(ع) بود <ref>همان، ص 16 - 22</ref>. | ||
3. [[یاقوت حموی، یاقوت بن | 3. [[یاقوت حموی، یاقوت بن عبدالله|ياقوت حموى]] آغاز و نفوذ تشيع در رى را مربوط به سال‌هاى حاكميت ابوالحسن مادران مى‌داند. نويسنده، معتقد است كه اين دوره آغاز گسترش تشيع رى است، نه صرفا آغاز آن و بر اين مدعا دلايلى را اقامه مى‌كند <ref>همان، ص 23 - 28</ref>. | ||
4. نويسنده در فصل چهارم، چگونگى گسترش تفكرات شيعى در رى را بررسى كرده است. رى و طبرستان دو مركز مهم استقرار علويان در ايران بوده است. ارتباط رى با طبرستان از دو سوى تاثير و تاثر متقابل شيعى را بر رى و نواحى اطراف آن نظير قصران در پى داشت. از آنجا كه نوع علويان حاكم بر طبرستان از «زيديه» بودند، تفكرات شيعى زيدى در نواحى شمالى رى و نيز خود رى وجود داشت. طبعا ارتباط قم با رى، از سوى ديگر، موجد تفكرات شيعى امامى بود <ref>همان، ص 29 - 32</ref>. | 4. نويسنده در فصل چهارم، چگونگى گسترش تفكرات شيعى در رى را بررسى كرده است. رى و طبرستان دو مركز مهم استقرار علويان در ايران بوده است. ارتباط رى با طبرستان از دو سوى تاثير و تاثر متقابل شيعى را بر رى و نواحى اطراف آن نظير قصران در پى داشت. از آنجا كه نوع علويان حاكم بر طبرستان از «زيديه» بودند، تفكرات شيعى زيدى در نواحى شمالى رى و نيز خود رى وجود داشت. طبعا ارتباط قم با رى، از سوى ديگر، موجد تفكرات شيعى امامى بود <ref>همان، ص 29 - 32</ref>. | ||