القمقام الزخار و الصمصام البتار: تفاوت میان نسخه‌ها

مترجم در مقدمه درباره ترجمه این اثر به دو نکته اشاره کرده است:  

# آمیختگی نثر فارسی با لغت عربی از عناصر اساسی زیبایی در عبارات کتاب است. در زبان فارسی جمله‌های زیادی وجود دارد که عربی خالص است، بلکه گاهی نویسنده زبانی را که کتاب را به آن نوشته رها کرده و بدون مقدمه و نیازی به آن به عربی منتقل شده است و هنگامی که نص عربی را نقل می‌کند در اکثر اوقات بدون ترجمه آن را رها می‌کند. این موضوع دلالت بر ولایت عظیم زبان قرآن دارد؛ همچنان‌که دلالت بر شیوع لغت عربی بین علما و خردمندان آن زمان دارد <ref> ر.ک: همان، ص14</ref>.

# نویسنده تنها به نام کتاب اشاره کرده و جزء و صفحه و زمان و مکان چاپ را که امروزه رایج است، ذکر نکرده است. مترجم، می‌نویسد: از آنجا که بیشتر مصادری که به آن استناد شده بارها چاپ شده، لذا لازم بود که از نص اصلی که مؤلف از آن نقل کرده تحقیق کنم و جز در مواردی که مصادر اصلی یافت نشد به اندازه مویی کوتاهی نکردم. وی همچنین هدایت خداوند و عنایت اهل‌بیت(ع) را چنین توصیف می‌کند: از باب نمونه به موردی اشاره می‌کنم که نویسنده متنی را از کتابی نقل کرده بود که فهرست موضوعی نداشت. نمی‌دانستم این متن در کجای کتاب قرار دارد. در کارم حیران بودم و از اینکه ترجمه به‌خاطر تحقیق از این نص معطل بماند می‌ترسیدم. این کار نیازمند این بود که تمام کتاب یا بیشتر آن را بخوانم، اما به لطف خدا با گشودن کتاب از وسطش مثل اینکه کسی مرا به‌سوی آن هل داد و متن در صفحه اول از سمت راست درخشید <ref> ر.ک: همان، ص15-14</ref>.