پرش به محتوا

مهدوی‌راد، محمدعلی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'آيت‌الله فاضل لنكرانى' به 'آيت‌الله فاضل لنكرانى '
جز (جایگزینی متن - 'انصارى شيرازى' به 'انصارى شيرازى ')
جز (جایگزینی متن - 'آيت‌الله فاضل لنكرانى' به 'آيت‌الله فاضل لنكرانى ')
خط ۴۲: خط ۴۲:
مهدوى راد، پس از 7 سال اقامت در مشهد، به لحاظ تلاش‌هاى سياسى و تعقيب ساواك خراسان، با صلاح‌ديد خطيب بلندآوازه روزگار و مجاهد نستوه و شجاع، شهيد هاشمى‌نژاد، مشهد را ترك نمود و به قم هجرت كرد و در قم بود كه براى ايمنى از جست‌وجوى ساواك، نام خانوادگى‌اش را از «غلامى» به «مهدوى راد» تغيير داد.
مهدوى راد، پس از 7 سال اقامت در مشهد، به لحاظ تلاش‌هاى سياسى و تعقيب ساواك خراسان، با صلاح‌ديد خطيب بلندآوازه روزگار و مجاهد نستوه و شجاع، شهيد هاشمى‌نژاد، مشهد را ترك نمود و به قم هجرت كرد و در قم بود كه براى ايمنى از جست‌وجوى ساواك، نام خانوادگى‌اش را از «غلامى» به «مهدوى راد» تغيير داد.


در قم، «رسائل»، «مكاسب»، «كفايه» و آن‌گاه دوره عالى اجتهادى فقه و اصول را از محضر استادان ارجمند آن حوزه فراگرفت. برخى از استادان وى در اين حوزه، عبارتند از حضرات آيات «اعتمادى»، «موسوى»، «تبريزى (سيد ابوالفضل)»، «پايانى»، «فاضل لنكرانى»، «ستوده»،«بهشتى»، «احمد فاضل هرندى»، «صانعى»، «حاج شيخ جواد تبريزى»، «وحيد خراسانى» و «منتظرى» كه بيشترين بهره را در فقه، از محضر آيت‌الله منتظرى برد (به‌طور مستمر بيش از ده سال در درس وى شركت كرد) و در اصول، از محضر آيت‌الله فاضل لنكرانى (تقريبا تمام اصول دوره اول خارج وى را شركت كرد). مهدوى راد، فلسفه را در محضر حضرات آيات «[[انصاری شیرازی، یحیی|انصارى شيرازى]] »، «محمدى گيلانى» و «مصباح» فراگرفت.
در قم، «رسائل»، «مكاسب»، «كفايه» و آن‌گاه دوره عالى اجتهادى فقه و اصول را از محضر استادان ارجمند آن حوزه فراگرفت. برخى از استادان وى در اين حوزه، عبارتند از حضرات آيات «اعتمادى»، «موسوى»، «تبريزى (سيد ابوالفضل)»، «پايانى»، «فاضل لنكرانى»، «ستوده»،«بهشتى»، «احمد فاضل هرندى»، «صانعى»، «حاج شيخ جواد تبريزى»، «وحيد خراسانى» و «منتظرى» كه بيشترين بهره را در فقه، از محضر آيت‌الله منتظرى برد (به‌طور مستمر بيش از ده سال در درس وى شركت كرد) و در اصول، از محضر [[فاضل موحدی لنکرانی، محمد|آيت‌الله فاضل لنكرانى]]  (تقريبا تمام اصول دوره اول خارج وى را شركت كرد). مهدوى راد، فلسفه را در محضر حضرات آيات «[[انصاری شیرازی، یحیی|انصارى شيرازى]] »، «محمدى گيلانى» و «مصباح» فراگرفت.


اولين اثر قلمى وى، به سال 1355 با عنوان «اسلام و شعر»، در قالب مقاله‌اى بلند در مجله نسل نو نشر يافت. وى پس از انقلاب اسلامى ايران، مدتى را در مسئوليت‌هاى اجرايى گذراند؛ از جمله، «مسئوليت عقيدتى و سياسى پايگاه نهم شكارى» و آن‌گاه به حوزه بازگشت و به سال 62، با جمعى از دوستان و همراهان، مجله حوزه را بنياد نهاد و از شماره 16 تا 36، سردبيرى آن را بر عهده داشت و مقالات بسيارى در نقد و معرفى كتاب‌هاى درسى حوزه، مسائل معرفتى دين و نقد و معرفى تفاسير شيعه و سنى و تحليل گرايش‌هاى تفسيرى در آن مجله نگاشت.
اولين اثر قلمى وى، به سال 1355 با عنوان «اسلام و شعر»، در قالب مقاله‌اى بلند در مجله نسل نو نشر يافت. وى پس از انقلاب اسلامى ايران، مدتى را در مسئوليت‌هاى اجرايى گذراند؛ از جمله، «مسئوليت عقيدتى و سياسى پايگاه نهم شكارى» و آن‌گاه به حوزه بازگشت و به سال 62، با جمعى از دوستان و همراهان، مجله حوزه را بنياد نهاد و از شماره 16 تا 36، سردبيرى آن را بر عهده داشت و مقالات بسيارى در نقد و معرفى كتاب‌هاى درسى حوزه، مسائل معرفتى دين و نقد و معرفى تفاسير شيعه و سنى و تحليل گرايش‌هاى تفسيرى در آن مجله نگاشت.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش