۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' :' به ':') |
جز (جایگزینی متن - 'ابن عبدالبر' به 'ابن عبدالبر ') |
||
خط ۶۵: | خط ۶۵: | ||
ترتيب طبقاتنويسى به دليل اين كه متفرع بر شناخت حوادث تاريخى و قبايل افراد بوده و بسيارى، از آن اطلاع نداشتهاند، براى سهولت در كار و پيدا كردن اسامى آنها روش معجمنويسى انتخاب شده است. معجمنويسى نيز گاه فقط در حرف اول بوده است؛ يعنى مثلا تمام اسامى كه با حرف الف شروع مىشدند، يك جا بيان مىشده و گاه در تمام حروف، كه البته روش دوم، بيشتر از قرن ششم به بعد بوده است. | ترتيب طبقاتنويسى به دليل اين كه متفرع بر شناخت حوادث تاريخى و قبايل افراد بوده و بسيارى، از آن اطلاع نداشتهاند، براى سهولت در كار و پيدا كردن اسامى آنها روش معجمنويسى انتخاب شده است. معجمنويسى نيز گاه فقط در حرف اول بوده است؛ يعنى مثلا تمام اسامى كه با حرف الف شروع مىشدند، يك جا بيان مىشده و گاه در تمام حروف، كه البته روش دوم، بيشتر از قرن ششم به بعد بوده است. | ||
با اين حال، نقد و بررسى، هر چند به طور ضعيف مىتوانسته هم در معجمنويسى و هم در معرفتنويسى باشد؛ اما به هر حال، ديده مىشود كه جهتگيرى كتابهاى معرفتنويسى در نقد و بررسى اصحاب و بيان اشتباهها و توهمهايى كه پيشينيان در اين موضوع مرتكب شدهاند، بيشتر جلوه مىكند و عنوان "معرفة" نگاهى دقيقتر از معجم به موضوع صحابهنگارى دارد. اين مطلب را مىتوان از نوشتههاى ابن عبدالبر و [[ابن اثیر، علی بن محمد|ابن اثير]] و [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر]] به وضوح ديد، هر چند كه پيشگام در اين زمينه را بايد [[ابونعیم، احمد بن عبدالله|ابونعيم اصفهانى]] دانست. ابونعيم همان طور كه از كتابش معرفة الصحابه آشكار است، بنا را بر پالايش و نقد و بررسى گفتهها و خطاهاى پيشينيان گذاشته است. | با اين حال، نقد و بررسى، هر چند به طور ضعيف مىتوانسته هم در معجمنويسى و هم در معرفتنويسى باشد؛ اما به هر حال، ديده مىشود كه جهتگيرى كتابهاى معرفتنويسى در نقد و بررسى اصحاب و بيان اشتباهها و توهمهايى كه پيشينيان در اين موضوع مرتكب شدهاند، بيشتر جلوه مىكند و عنوان "معرفة" نگاهى دقيقتر از معجم به موضوع صحابهنگارى دارد. اين مطلب را مىتوان از نوشتههاى [[ابن عبدالبر، یوسف بن عبدالله|ابن عبدالبر]] و [[ابن اثیر، علی بن محمد|ابن اثير]] و [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر]] به وضوح ديد، هر چند كه پيشگام در اين زمينه را بايد [[ابونعیم، احمد بن عبدالله|ابونعيم اصفهانى]] دانست. ابونعيم همان طور كه از كتابش معرفة الصحابه آشكار است، بنا را بر پالايش و نقد و بررسى گفتهها و خطاهاى پيشينيان گذاشته است. | ||
تا پيش از كتاب معرفة الصحابه ابونعيم، كسانى كه در حوزه صحابهنگارى آثارى داشتند، نوعاً با ديد حديثنگارى به اين موضوع پرداخته، و تنها از اصحابى نام بردهاند كه از رسول خدا(ص) روايتى داشتهاند. اين نوع از صحابهنگارىها بيشتر ميان كسانى رايج بوده است كه تاريخ را از منظر حديثنگارى مىديدهاند و به جنبه حديثنگارى بيش از تراجمنگارى و شرح حالنويسى توجه داشتهاند. | تا پيش از كتاب معرفة الصحابه ابونعيم، كسانى كه در حوزه صحابهنگارى آثارى داشتند، نوعاً با ديد حديثنگارى به اين موضوع پرداخته، و تنها از اصحابى نام بردهاند كه از رسول خدا(ص) روايتى داشتهاند. اين نوع از صحابهنگارىها بيشتر ميان كسانى رايج بوده است كه تاريخ را از منظر حديثنگارى مىديدهاند و به جنبه حديثنگارى بيش از تراجمنگارى و شرح حالنويسى توجه داشتهاند. |
ویرایش