۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ارسطو' به 'ارسطو') |
|||
خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
1- اصل در دين، حفظ شعائر ظاهرى مىباشد؛ 2- اصل در اخلاق، حفظ افعال كماليه مىباشد؛ 3- در اخلاق، افعال معدودى معتبر مىباشند (احصاء فضايل). | 1- اصل در دين، حفظ شعائر ظاهرى مىباشد؛ 2- اصل در اخلاق، حفظ افعال كماليه مىباشد؛ 3- در اخلاق، افعال معدودى معتبر مىباشند (احصاء فضايل). | ||
در فصل دوم كتاب، حدود عقلانيت مجرده مورد بررسى قرار گرفته است. نويسنده در اين فصل، ضمن تعريف عقلانيت مجرده و نقد آن، به بررسى معيارهاى معتبر در تعريف عقلانيت از جمله معيار فاعليت، تقويم و تكامل پرداخته، پس از ارائه تعريف ارسطو و دكارت از عقل و مقايسه بين آن دو ( | در فصل دوم كتاب، حدود عقلانيت مجرده مورد بررسى قرار گرفته است. نويسنده در اين فصل، ضمن تعريف عقلانيت مجرده و نقد آن، به بررسى معيارهاى معتبر در تعريف عقلانيت از جمله معيار فاعليت، تقويم و تكامل پرداخته، پس از ارائه تعريف [[ارسطو]] و دكارت از عقل و مقايسه بين آن دو («[[ارسطو]]: عقل عبارت است از جوهر قائم به انسان كه به وسيله آن، از ساير حيوانات جدا شده و به وسيله آن، مستعد قبول معرفت مىگردد»؛ «دكارت: عقلانيت عبارت است از استخدام روش عقلى بر وجهى كه به وسيله آن، سياق ممارست بر علوم جديد، مخصوصاً رياضيات، محدود مىگردد»)، اقدام به بررسى عقلانيت عملى و معيارهاى آنكه عبارتند از ثبات، شمول، تغيير و خصوص، كرده است. | ||
عقلانيت مسدده و مقاصد نافعه آن كه عبارتند از آثار تحصيل نفع در مقاصد و آفات وقوف بر مقاصد؛ عقلانيت مؤيده و وسائل ناجعه؛ شروط و آثار تحصيل نجوع در وسايل؛ تلقى خطاب؛ اشتغال بالله و تعامل فى الله، از جمله عناوين مباحث مطرح شده در اين فصل مىباشند. | عقلانيت مسدده و مقاصد نافعه آن كه عبارتند از آثار تحصيل نفع در مقاصد و آفات وقوف بر مقاصد؛ عقلانيت مؤيده و وسائل ناجعه؛ شروط و آثار تحصيل نجوع در وسايل؛ تلقى خطاب؛ اشتغال بالله و تعامل فى الله، از جمله عناوين مباحث مطرح شده در اين فصل مىباشند. |
ویرایش