۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' :' به ':') |
جز (جایگزینی متن - 'امام صادق(ع)' به 'امام صادق (ع)') |
||
خط ۸۵: | خط ۸۵: | ||
از طرفى هم اصحاب ائمه(عليهم السلام) همگى تقريبا دسترسى به اين ذوات مقدسه داشتهاند و به هنگام نياز، مسائل را با خود آنها در ميان گذاشته و جواب مىگرفتند. | از طرفى هم اصحاب ائمه(عليهم السلام) همگى تقريبا دسترسى به اين ذوات مقدسه داشتهاند و به هنگام نياز، مسائل را با خود آنها در ميان گذاشته و جواب مىگرفتند. | ||
اين روال تا زمان [[امام صادق | اين روال تا زمان [[امام جعفر صادق (ع)|امام صادق (ع)]] كه شيعيان هنوز پراكنده نشده بودند و غالبا در عراق و حجاز زندگى مىكردند، ادامه داشت؛ بعد از آن زمان گروهى از شيعيان مخلص در غير بلاد عرب؛ يعنى قم به وجود آمدند كه به آسانى دسترسى به امام نداشتند؛ اين حالت با آغاز غيبت كبرى فراگير شد و نياز به اجتهاد در ميان مؤمنين پديدار شد و كسانى كه وارد اين مسير شدند و فروعات احكام را از ادله استنباط نمودند، مجتهد نام گرفتند. | ||
وضعيت اجتهاد طبق طريق قدما، موضوع بحث فصل سوم است؛ در اين طريق سعى در تحصيل و به دست آوردن حكم شرعى از قرآن و سنت رسول خدا(ص) و اهل بيت(عليهم السلام) بوده است و تقليد نيز رجوع عوام در امور دينى به افرادى بود كه اين عمل را انجام مىدادند. | وضعيت اجتهاد طبق طريق قدما، موضوع بحث فصل سوم است؛ در اين طريق سعى در تحصيل و به دست آوردن حكم شرعى از قرآن و سنت رسول خدا(ص) و اهل بيت(عليهم السلام) بوده است و تقليد نيز رجوع عوام در امور دينى به افرادى بود كه اين عمل را انجام مىدادند. |
ویرایش