۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
تشیع در مسیر تاریخ: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'امام صادق(ع)' به 'امام صادق (ع)'
جز (جایگزینی متن - 'امام جعفر صادق(ع)' به 'امام جعفر صادق (ع)') |
جز (جایگزینی متن - 'امام صادق(ع)' به 'امام صادق (ع)') |
||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
'''تشيع در مسير تاريخ'''، ترجمه فارسى كتاب «The Origins and arly Development of Shia Islam»، اثر [[سيد حسين محمد جعفرى]] است كه توسط [[سيد محمدتقى آيت‌اللهى]] انجام گرفته است. | '''تشيع در مسير تاريخ'''، ترجمه فارسى كتاب «The Origins and arly Development of Shia Islam»، اثر [[سيد حسين محمد جعفرى]] است كه توسط [[سيد محمدتقى آيت‌اللهى]] انجام گرفته است. | ||
كتاب درباره چگونگى پيدايش تشيع و روند شكل‌گيرى آن از صدر اسلام تا عصر [[امام صادق | كتاب درباره چگونگى پيدايش تشيع و روند شكل‌گيرى آن از صدر اسلام تا عصر [[امام جعفر صادق (ع)|امام صادق (ع)]] است. نويسنده، تلاش كرده است فقط با تكيه بر منابع تاريخى قديمى، تاريخ تشيع را تحليل كند. | ||
كتاب با مقدمه مترجم، پيشگفتار و متن در 11 فصل تنظيم شده است: | كتاب با مقدمه مترجم، پيشگفتار و متن در 11 فصل تنظيم شده است: | ||
| خط ۸۰: | خط ۸۰: | ||
در ارزيابى شرايط شيعه پس از واقعه كربلا مى‌افزايد: «شهادت ناگهانى او و تقيه على(ع) تنها فرزند باقى‌مانده‌اش كه به زين‌العابدين شهرت دارد، شيعيان را در حال آشفتگى قرار داد و خلأى را در رهبرى فعال پيروان اهل‌بيت به وجود آورد» <ref>همان، ص278</ref>. «زين العابدين(ع) با احقاق حق خود به جانشينى حسين(ع) و جمع‌آورى عده‌اى از پيروان بر گرد خويش، تنها بنياد حقه شيعيان را گذاشته بود و اين، وظيفه محمد باقر(ع) بود تا اصول حقانيت و مشروعيت را در مفهوم وراثت و جانشينى پيامبر به‌تدريج تكامل بخشد» <ref>همان، ص288</ref>. | در ارزيابى شرايط شيعه پس از واقعه كربلا مى‌افزايد: «شهادت ناگهانى او و تقيه على(ع) تنها فرزند باقى‌مانده‌اش كه به زين‌العابدين شهرت دارد، شيعيان را در حال آشفتگى قرار داد و خلأى را در رهبرى فعال پيروان اهل‌بيت به وجود آورد» <ref>همان، ص278</ref>. «زين العابدين(ع) با احقاق حق خود به جانشينى حسين(ع) و جمع‌آورى عده‌اى از پيروان بر گرد خويش، تنها بنياد حقه شيعيان را گذاشته بود و اين، وظيفه محمد باقر(ع) بود تا اصول حقانيت و مشروعيت را در مفهوم وراثت و جانشينى پيامبر به‌تدريج تكامل بخشد» <ref>همان، ص288</ref>. | ||
دو فصل پايانى كتاب عبارتند از: «[[امام جعفر صادق (ع)]]» و «آيين امامت». در اين دو فصل شرح حال [[امام صادق | دو فصل پايانى كتاب عبارتند از: «[[امام جعفر صادق (ع)]]» و «آيين امامت». در اين دو فصل شرح حال [[امام جعفر صادق (ع)|امام صادق (ع)]] و شرايط زمانى ايشان مورد بررسى قرار گرفته است. نويسنده تأكيد مى‌كند: «[[امام جعفر صادق (ع)|امام صادق (ع)]] به‌هيچ‌وجه مبتكر و مبدع نظريه امامت نبود... زمان و شرايط، بهترين و مناسب‌ترين فرصت‌ها را براى [[امام جعفر صادق (ع)|امام صادق (ع)]] مهيا كرد تا به تفسير و شرح عقايدى كه پدر و پدربزرگش اظهار داشته بودند، بپردازد» <ref>همان، ص328</ref>. | ||