۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
دوانی، علی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'امام صادق(ع)' به 'امام صادق (ع)'
جز (جایگزینی متن - ' )' به ')') |
جز (جایگزینی متن - 'امام صادق(ع)' به 'امام صادق (ع)') |
||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
استاد على دوانى، در مهر ماه 1310 شمسى در آن روستا متولد شد و تا سن هفت سالگى در دوان به سر مى‌برد و پس از آن، نزد اقوامش به «آبادان» رفت. در آن شهر، دو كلاس اكابر (ششم ابتدايى) را پشت سر گذاشت و وارد آموزشگاه فنى شركت نفت شد. | استاد على دوانى، در مهر ماه 1310 شمسى در آن روستا متولد شد و تا سن هفت سالگى در دوان به سر مى‌برد و پس از آن، نزد اقوامش به «آبادان» رفت. در آن شهر، دو كلاس اكابر (ششم ابتدايى) را پشت سر گذاشت و وارد آموزشگاه فنى شركت نفت شد. | ||
حدود سال 1322ش براى تحصيل علوم دينى عازم نجف شد و به مدت پنج سال و نيم در حوزه علميه نجف نزد استادانى چون «شهيد آيت‌الله مدنى»، «آقا شيخ على كاشانى»، «ميرزا محمد اردبيلى»، «محمد غروى»، «آيت‌الله محمدرضا طبسى» و «آيت‌الله حاج ميرزا على فلسفى» تحصيل كرد و كتاب قوانين در علم اصول فقه و جلد نخست شرح لمعه را به پايان رسانيد. در اوايل سال 1327 به دليل كسالت و براى تغيير آب و هوا به كشور بازگشت و ابتدا به زيارت بارگاه حضرت امام على بن موسى الرضا(ع) شتافت و سپس به نهاوند رفت و با دختر مرحوم آيت‌الله احمد آل آقا نهاوندى از سلاله استاد كل [[وحید بهبهانی، محمدباقر|وحيد بهبهانى]] ازدواج كرد. استاد دوانى پس از ازدواج براى تكميل تحصيلات خود به قم رفت و در محضر اساتيدى؛ چون [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]]، شهيد آيت‌الله صدوقى، [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]] و [[بروجردی، حسین|آيت‌الله بروجردى]]، فقه، اصول، تفسير و فلسفه را فرا گرفت و پس از 22 سال دروس حوزوى را به پايان رسانيد.اين عالم فرزانه كار خود را در دو شيوه متمركز كرده بود؛ يكى منبر و سخنرانى دينى و ديگرى، تأليف و تصنيف كتب مذهبى. بر اين اساس، سال‌ها در داخل كشور و همچنين چندين سال در كشور كويت در ماه‌هاى مبارك رمضان، محرم و صفر سخنرانى مى‌كرد. وى در قم با جمعى از فضلاى حوزه علميه، مجله دينى «درس‌هايى از مكتب اسلام» را منتشر كرد. در سال 1350 به تهران آمد و در اين شهر سكونت كرد و در هر دو مقوله، فعاليت خود را ادامه داد و موفق شد، بيش از 76 جلد كتاب در زمينه‌هاى مختلف تأليف، ترجمه و تصحيح منتشر سازد. ايشان بيش از هشتاد مقاله تحقيقى نيز در جرايد به چاپ رسانده است؛ افزون بر آن در دانشگاه‌هاى گوناگون از جمله دانشگاه تربيت معلم، [[امام صادق | حدود سال 1322ش براى تحصيل علوم دينى عازم نجف شد و به مدت پنج سال و نيم در حوزه علميه نجف نزد استادانى چون «شهيد آيت‌الله مدنى»، «آقا شيخ على كاشانى»، «ميرزا محمد اردبيلى»، «محمد غروى»، «آيت‌الله محمدرضا طبسى» و «آيت‌الله حاج ميرزا على فلسفى» تحصيل كرد و كتاب قوانين در علم اصول فقه و جلد نخست شرح لمعه را به پايان رسانيد. در اوايل سال 1327 به دليل كسالت و براى تغيير آب و هوا به كشور بازگشت و ابتدا به زيارت بارگاه حضرت امام على بن موسى الرضا(ع) شتافت و سپس به نهاوند رفت و با دختر مرحوم آيت‌الله احمد آل آقا نهاوندى از سلاله استاد كل [[وحید بهبهانی، محمدباقر|وحيد بهبهانى]] ازدواج كرد. استاد دوانى پس از ازدواج براى تكميل تحصيلات خود به قم رفت و در محضر اساتيدى؛ چون [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]]، شهيد آيت‌الله صدوقى، [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]] و [[بروجردی، حسین|آيت‌الله بروجردى]]، فقه، اصول، تفسير و فلسفه را فرا گرفت و پس از 22 سال دروس حوزوى را به پايان رسانيد.اين عالم فرزانه كار خود را در دو شيوه متمركز كرده بود؛ يكى منبر و سخنرانى دينى و ديگرى، تأليف و تصنيف كتب مذهبى. بر اين اساس، سال‌ها در داخل كشور و همچنين چندين سال در كشور كويت در ماه‌هاى مبارك رمضان، محرم و صفر سخنرانى مى‌كرد. وى در قم با جمعى از فضلاى حوزه علميه، مجله دينى «درس‌هايى از مكتب اسلام» را منتشر كرد. در سال 1350 به تهران آمد و در اين شهر سكونت كرد و در هر دو مقوله، فعاليت خود را ادامه داد و موفق شد، بيش از 76 جلد كتاب در زمينه‌هاى مختلف تأليف، ترجمه و تصحيح منتشر سازد. ايشان بيش از هشتاد مقاله تحقيقى نيز در جرايد به چاپ رسانده است؛ افزون بر آن در دانشگاه‌هاى گوناگون از جمله دانشگاه تربيت معلم، [[امام جعفر صادق (ع)|امام صادق (ع)]]، امام حسين (ع)، دانشكده الهيات و معارف اسلامى تهران، دانشكده علوم قرآنى و ... در موضوعات تاريخ اسلام، سيره ائمه معصومين، تاريخ فقه، تراجم و رجال به تدريس پرداخت. استاد دوانى در حدود سى كنگره علمى شركت كرد و مقالات او در بيشتر اين كنگره‌ها به چاپ رسيد. | ||
== برخى از آثار مهم ايشان به شرح زير است== | == برخى از آثار مهم ايشان به شرح زير است== | ||