۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
حج الأنبياء و الأئمة علیهم‌السلام: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'امام صادق(ع)' به 'امام صادق (ع)'
جز (جایگزینی متن - 'امام على(ع)' به 'امام على (ع)') |
جز (جایگزینی متن - 'امام صادق(ع)' به 'امام صادق (ع)') |
||
| خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
حج حضرت آدم(ع) به عنوان اوّلين حج مورد اشاره در كتاب است كه چندين روايت دارد. اين روايات به جوانب گوناگون حج اين بزرگوار اشاره دارد. اوّلين روايت، در مورد نخستين حج‌گزار بودن حضرت آدم(ع)، است كه ابو بصير از [[امام صادق | حج حضرت آدم(ع) به عنوان اوّلين حج مورد اشاره در كتاب است كه چندين روايت دارد. اين روايات به جوانب گوناگون حج اين بزرگوار اشاره دارد. اوّلين روايت، در مورد نخستين حج‌گزار بودن حضرت آدم(ع)، است كه ابو بصير از [[امام جعفر صادق (ع)|امام صادق (ع)]] نقل كرده است. در اين روايت، حضرت، به تأسيس بيت الله الحرام توسط حضرت آدم(ع) و نيز انجام عمل حج توسط وى اشاره نموده است. | ||
روايت بعدى در تعداد حج‌هايى است كه حضرت آدم(ع) به جا آورده است. اين روايت به چند واسطه از حضرت رضا(ع) نقل شده كه او هم از پدران خود نقل مى‌كند كه حضرت آدم(ع) هفتاد حج پياده به جا آورد. زمان حج اين پيامبر الهى و هم‌چنين ساير انبيا در سوّمين روايت بازگو گرديده كه اين روايت نيز از امام رضا(ع) است به نقل از فضل بن شاذان كه ايام ذى الحجة را زمان حج حضرت آدم(ع)، نوح(ع)، ابراهيم(ع)، موسى(ع)، عيسى(ع) و محمد(ص) دانسته است. امّا آموزش مناسك حج از چه راهى انجام شده؟ موضوع مورد نظر روايت بعدى از [[امام صادق | روايت بعدى در تعداد حج‌هايى است كه حضرت آدم(ع) به جا آورده است. اين روايت به چند واسطه از حضرت رضا(ع) نقل شده كه او هم از پدران خود نقل مى‌كند كه حضرت آدم(ع) هفتاد حج پياده به جا آورد. زمان حج اين پيامبر الهى و هم‌چنين ساير انبيا در سوّمين روايت بازگو گرديده كه اين روايت نيز از امام رضا(ع) است به نقل از فضل بن شاذان كه ايام ذى الحجة را زمان حج حضرت آدم(ع)، نوح(ع)، ابراهيم(ع)، موسى(ع)، عيسى(ع) و محمد(ص) دانسته است. امّا آموزش مناسك حج از چه راهى انجام شده؟ موضوع مورد نظر روايت بعدى از [[امام جعفر صادق (ع)|امام صادق (ع)]] است كه جبرئيل را به عنوان آموزگار مناسك معرفى نموده است. آن حضرت در روايت ديگرى دستور به حج را هم از سوى خداوند متعال بيان نموده است. | ||
در روايتى از وجود مقدس حضرت پيامبر(ص) راجع به طواف حضرت آدم(ع) توضيح داده شده كه البته حديث مفصل بوده، چگونگى هبوط او را به همراه همسرش حوا توضيح داده تا مى‌رسد به بحث از طواف، زمان بخشش گناه حضرت آدم(ع) هم بعد از همين طواف بوده كه در روايت ديگرى از حضرت امام باقر(ع) بر آن تأكيد نموده است. | در روايتى از وجود مقدس حضرت پيامبر(ص) راجع به طواف حضرت آدم(ع) توضيح داده شده كه البته حديث مفصل بوده، چگونگى هبوط او را به همراه همسرش حوا توضيح داده تا مى‌رسد به بحث از طواف، زمان بخشش گناه حضرت آدم(ع) هم بعد از همين طواف بوده كه در روايت ديگرى از حضرت امام باقر(ع) بر آن تأكيد نموده است. | ||
| خط ۷۱: | خط ۷۱: | ||
در روايت ديگرى كه ابن عباس از وجود مبارك پيامبر(ص) نقل مى‌كند، اين است كه پيامبر(ص) به هنگام عبور از وادى عسفان در ايام حج، ابو بكر را مخاطب قرار داده فرمود: اى ابو بكر اين مكان جايى است كه هود(ع) و صالح(ع) از آن عبور كرده، تلبيه كردند و حج بيت الله الحرام را به جا آورده‌اند. روايات بعدى در مورد حج حضرت ابراهيم(ع) و فرزندش اسماعيل(ع) مى‌باشد كه به طور خاص جنبه‌هاى مختلف حج اين دو بزرگوار را مورد توجه قرار داده‌اند. اين جوانب اعم از بناى كعبه، تعيين حدود مسجد الحرام، سعى بين صفا و مروه، افاضه‌ى ايشان از عرفات و رمى جمرات مى‌باشند. در ضمن اين روايات، به چند مطلب مهم ديگر نيز اشاره شده كه وجه تسميه‌ى چند موضع داراى نُسُك مى‌باشد: اول وجه تسميه عرفات كه در روايتى از معاوية بن عمار آمده كه از [[امام جعفر صادق (ع)|حضرت صادق (ع)]] پرسيدم چرا عرفات را عرفات گويند؟ حضرت فرمود: چون در روز عرفه جبرئيل به خدمت حضرت ابراهيم(ع) نازل شد و عرض كرد يا ابراهيم به گناهان خود اعتراف كن و مناسك خود را بشناس، از همين رو عرفات، عرفات ناميده شد. وجه تسميه‌ى مزدلفه و منى نيز در ضمن روايات ديگرى بيان گرديده است. | در روايت ديگرى كه ابن عباس از وجود مبارك پيامبر(ص) نقل مى‌كند، اين است كه پيامبر(ص) به هنگام عبور از وادى عسفان در ايام حج، ابو بكر را مخاطب قرار داده فرمود: اى ابو بكر اين مكان جايى است كه هود(ع) و صالح(ع) از آن عبور كرده، تلبيه كردند و حج بيت الله الحرام را به جا آورده‌اند. روايات بعدى در مورد حج حضرت ابراهيم(ع) و فرزندش اسماعيل(ع) مى‌باشد كه به طور خاص جنبه‌هاى مختلف حج اين دو بزرگوار را مورد توجه قرار داده‌اند. اين جوانب اعم از بناى كعبه، تعيين حدود مسجد الحرام، سعى بين صفا و مروه، افاضه‌ى ايشان از عرفات و رمى جمرات مى‌باشند. در ضمن اين روايات، به چند مطلب مهم ديگر نيز اشاره شده كه وجه تسميه‌ى چند موضع داراى نُسُك مى‌باشد: اول وجه تسميه عرفات كه در روايتى از معاوية بن عمار آمده كه از [[امام جعفر صادق (ع)|حضرت صادق (ع)]] پرسيدم چرا عرفات را عرفات گويند؟ حضرت فرمود: چون در روز عرفه جبرئيل به خدمت حضرت ابراهيم(ع) نازل شد و عرض كرد يا ابراهيم به گناهان خود اعتراف كن و مناسك خود را بشناس، از همين رو عرفات، عرفات ناميده شد. وجه تسميه‌ى مزدلفه و منى نيز در ضمن روايات ديگرى بيان گرديده است. | ||
مكانى كه حضرت ابراهيم(ع) در آن‌جا اقدام به ذبح فرزندش اسماعيل(ع) كرد و نيز مراجعه‌ى آن حضرت از مكه به شام بعد از آن كه مناسك حج را به جا آورد، ديگر مطالبى هستند كه در اين بخش مورد توجه واقع گرديده‌اند. قسمت بعدى روايات مربوط به حج حضرت موسى(ع) و چند تن ديگر از انبياء مى‌باشد. مكانى كه حضرت موسى(ع) از آن جا مُحرم شد، در روايت جابر از [[امام صادق | مكانى كه حضرت ابراهيم(ع) در آن‌جا اقدام به ذبح فرزندش اسماعيل(ع) كرد و نيز مراجعه‌ى آن حضرت از مكه به شام بعد از آن كه مناسك حج را به جا آورد، ديگر مطالبى هستند كه در اين بخش مورد توجه واقع گرديده‌اند. قسمت بعدى روايات مربوط به حج حضرت موسى(ع) و چند تن ديگر از انبياء مى‌باشد. مكانى كه حضرت موسى(ع) از آن جا مُحرم شد، در روايت جابر از [[امام جعفر صادق (ع)|امام صادق (ع)]] رمله‌ى مصر تعيين شده است، سپس تلبيه حضرت، مورد اشاره قرار گرفته و نهايتاً وجه تسميه‌ى تلبيه در ضمن روايتى از [[امام جعفر صادق (ع)|امام صادق (ع)]] اين چنين بيان شده كه در جواب سؤالى كه پرسيد چرا تلبيه، تلبيه ناميده شده؟ فرمود: لبيك، اجابت موسى(ع) بود به دعوت پروردگارش. | ||
دو روايت نيز در مورد حج حضرت خضر و الياس(ع) ذكر شده كه در يكى از آنها امام رضا(ع) به نوشيدن حضرت خضر از آب حيات اشاره نموده، سپس وقوفش در عرفات را يادآورى مى‌نمايد. پنج روايت هم در حج حضرت داود(ع)، سليمان(ع) و عيسى(ع) وارد شده كه اوّلين آنها از [[امام صادق | دو روايت نيز در مورد حج حضرت خضر و الياس(ع) ذكر شده كه در يكى از آنها امام رضا(ع) به نوشيدن حضرت خضر از آب حيات اشاره نموده، سپس وقوفش در عرفات را يادآورى مى‌نمايد. پنج روايت هم در حج حضرت داود(ع)، سليمان(ع) و عيسى(ع) وارد شده كه اوّلين آنها از [[امام جعفر صادق (ع)|امام صادق (ع)]] بوده و از نزول جبرئيل بر حضرت داود بر فراز كوه عرفات حكايت دارد. در روايت ديگرى [[امام جعفر صادق (ع)|امام صادق (ع)]] از حج حضرت سليمان(ع) به همراه جنّ، انس، پرندگان و باد سخن گفته است. | ||
حج پيامبر: حج‌هايى كه پيغمبر اكرم(ص) به جا آورده‌اند طبيعتاً حاوى نكات قابل توجهى از مناسك با كيفيت حج مى‌باشند و اهميّت اين روايات از بُعد تاريخى، اعتقادى، كلامى و فقهى بايد مورد توجه قرار گيرد. بخش‌هاى مختلفى كه در اين قسمت مورد توجه قرار گرفته شامل تعداد حج‌هاى پيامبر، طواف آن حضرت، وقوف حضرت در عرفات قبل از هجرت، نزول حضرت در منى قبل از هجرت، تعداد و زمان عمره‌هاى پيامبر(ص) و چندين مطلب ديگر مى‌شود؛ براى مثال در روايتى [[امام صادق | حج پيامبر: حج‌هايى كه پيغمبر اكرم(ص) به جا آورده‌اند طبيعتاً حاوى نكات قابل توجهى از مناسك با كيفيت حج مى‌باشند و اهميّت اين روايات از بُعد تاريخى، اعتقادى، كلامى و فقهى بايد مورد توجه قرار گيرد. بخش‌هاى مختلفى كه در اين قسمت مورد توجه قرار گرفته شامل تعداد حج‌هاى پيامبر، طواف آن حضرت، وقوف حضرت در عرفات قبل از هجرت، نزول حضرت در منى قبل از هجرت، تعداد و زمان عمره‌هاى پيامبر(ص) و چندين مطلب ديگر مى‌شود؛ براى مثال در روايتى [[امام جعفر صادق (ع)|امام صادق (ع)]] يكى از عمره‌هاى پيامبر(ص) را كه در سال جنگ حديبيّه اتفاق افتاد ذكر نموده كه در ضمن آن محل احرام بستن پيامبر(ص) نيز مورد اشاره قرار گرفته است. از جمله احكامى كه در اين بخش با استفاده از شيوه‌ى عمل پيامبر(ص) در حج به دست مى‌آيد عدم وجوب حلق بر مصدود، كفاره‌ى حلق رأس بر محرم، فضيلت حلق بر تقصير و... مى‌باشند. | ||
آنچه پيامبر(ص) در روز حديبيّه راجع به [[امام على (ع)]] بيان فرمود، آياتى كه در صفا و مروه بر پيامبر(ص) نازل شد و معجزات حضرت در عمره‌ى قضا از ديگر نكاتى هستند كه در حواشى حج‌ها و عمره‌هاى پيامبر(ص) اتفاق افتاده‌اند. | آنچه پيامبر(ص) در روز حديبيّه راجع به [[امام على (ع)]] بيان فرمود، آياتى كه در صفا و مروه بر پيامبر(ص) نازل شد و معجزات حضرت در عمره‌ى قضا از ديگر نكاتى هستند كه در حواشى حج‌ها و عمره‌هاى پيامبر(ص) اتفاق افتاده‌اند. | ||
| خط ۸۱: | خط ۸۱: | ||
حج ائمه(ع): آخرين قسمت كتاب در مورد حج ائمه مى‌باشد. بيان كيفيت حج و عمره‌ى [[امام على (ع)]]، اوّلين قسمت اين بخش از كتاب مى‌باشد. اجتناب آن حضرت از خوردن صيد و بهره‌مندى ايشان از قربانى، غسل حضرت هنگام دخول به حرم و جمع بين نماز مغرب و عشاء توسط حضرت در مزدلفه، از ديگر نكات مورد توجه در حج حضرت مى‌باشد. حج امام حسن(ع) و امام حسين(ع) مورد بعدى است كه نكات قابل استفاده بسيارى نيز در حج اين بزرگواران قابل مشاهده است. در اوّلين روايت تعداد حج‌هايى كه امام حسن(ع) با پاى پياده انجام دادند بيان شده است. | حج ائمه(ع): آخرين قسمت كتاب در مورد حج ائمه مى‌باشد. بيان كيفيت حج و عمره‌ى [[امام على (ع)]]، اوّلين قسمت اين بخش از كتاب مى‌باشد. اجتناب آن حضرت از خوردن صيد و بهره‌مندى ايشان از قربانى، غسل حضرت هنگام دخول به حرم و جمع بين نماز مغرب و عشاء توسط حضرت در مزدلفه، از ديگر نكات مورد توجه در حج حضرت مى‌باشد. حج امام حسن(ع) و امام حسين(ع) مورد بعدى است كه نكات قابل استفاده بسيارى نيز در حج اين بزرگواران قابل مشاهده است. در اوّلين روايت تعداد حج‌هايى كه امام حسن(ع) با پاى پياده انجام دادند بيان شده است. | ||
حج‌هاى پياده بسيارى نيز از امام حسين(ع) نقل شده و در رواياتى تبيين گرديده‌اند. آخرين نكته در مورد حج امام حسين(ع) اشاره به زمان خروج آن حضرت از مكه مى‌باشد. حج حضرت [[امام سجاد (ع)]]، امام باقر(ع)، [[امام صادق | حج‌هاى پياده بسيارى نيز از امام حسين(ع) نقل شده و در رواياتى تبيين گرديده‌اند. آخرين نكته در مورد حج امام حسين(ع) اشاره به زمان خروج آن حضرت از مكه مى‌باشد. حج حضرت [[امام سجاد (ع)]]، امام باقر(ع)، [[امام جعفر صادق (ع)|امام صادق (ع)]]، امام كاظم(ع)، امام رضا(ع)، امام جواد(ع)، امام هادى(ع) و امام زمان ديگر حج‌هايى هستند كه مورد اشاره واقع شده‌اند. از نكات قابل توجه، حج همه ساله‌ى امام زمان مى‌باشد. | ||