۱۴۷٬۷۰۸
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
}} | }} | ||
'''اولگ گرابار''' (۱۹۲۹-۲۰۱۱م)، مورخ هنر و باستانشناس فرانسوی-آمریکایی و یکی از برجستهترین و تأثیرگذارترین محققان تاریخ هنر و معماری اسلامی در جهان غرب. او با ارائه رویکردی نظری و پرسشمحور، مطالعه هنر اسلامی را متحول کرد و آثارش مانند | '''اولگ گرابار''' (۱۹۲۹-۲۰۱۱م)، مورخ هنر و باستانشناس فرانسوی-آمریکایی و یکی از برجستهترین و تأثیرگذارترین محققان تاریخ هنر و معماری اسلامی در جهان غرب. او با ارائه رویکردی نظری و پرسشمحور، مطالعه هنر اسلامی را متحول کرد و آثارش مانند «[[شکلگیری هنر اسلامی]]» و «میانجیگری زینت» به متونی کلاسیک در این حوزه تبدیل شدهاند. | ||
==ولادت== | ==ولادت== | ||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
==تحصیلات== | ==تحصیلات== | ||
گرابار تحصیلات دانشگاهی خود را با مطالعه تاریخ دوران باستان، قرون وسطی و تاریخ مدرن در دانشگاه پاریس آغاز کرد. در سال ۱۹۴۸ به ایالات متحده مهاجرت کرد و تحصیلات خود را در دانشگاه هاروارد ادامه داد. او در سال ۱۹۵۰ موفق به اخذ مدرک کارشناسی از هاروارد و نیز مدرک دیگری از دانشگاه پاریس شد. سپس در دانشگاه پرینستون به ادامه تحصیل پرداخت و در سال ۱۹۵۵ دکترای خود را در رشته «ادبیات و تاریخ هنر شرق» از این دانشگاه دریافت کرد. پایاننامه او درباره «تشریفات و هنر در دربار اموی» بود.<ref> [https://www.nytimes.com/2011/01/13/world/middleeast/13grabar.html William Grimes, The New York Times, Jan. 12, 2011]</ref> | گرابار تحصیلات دانشگاهی خود را با مطالعه تاریخ دوران باستان، قرون وسطی و تاریخ مدرن در دانشگاه پاریس آغاز کرد. در سال ۱۹۴۸ به ایالات متحده مهاجرت کرد و تحصیلات خود را در دانشگاه هاروارد ادامه داد. او در سال ۱۹۵۰ موفق به اخذ مدرک کارشناسی از هاروارد و نیز مدرک دیگری از دانشگاه پاریس شد. سپس در دانشگاه پرینستون به ادامه تحصیل پرداخت و در سال ۱۹۵۵ دکترای خود را در رشته «ادبیات و تاریخ هنر شرق» از این دانشگاه دریافت کرد. پایاننامه او درباره «تشریفات و هنر در دربار اموی» بود.<ref> [https://www.nytimes.com/2011/01/13/world/middleeast/13grabar.html William Grimes, The New York Times, Jan. 12, 2011]</ref><ref> [https://arthistorians.info/grabaro/ Dictionary of Art Historians, s.v. "Grabar, Oleg."]</ref> | ||
==فعالیتها== | ==فعالیتها== | ||
| خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
==ویژگیهای علمی و آثار== | ==ویژگیهای علمی و آثار== | ||
گرابار با تسلط بر مبانی نظری علوم انسانی مانند روانشناسی، جامعهشناسی و زبانشناسی، رویکردی نوین و تفسیری به تاریخ هنر اسلامی ارائه داد. به جای توصیف صرف، همواره پرسشهای بنیادینی درباره ماهیت، شکلگیری و معنا در هنر اسلامی مطرح میکرد. دو کتاب «شکلگیری هنر اسلامی» (۱۹۷۳) و «میانجیگری زینت» (۱۹۹۲) از شاهکارهای فکری او هستند که مباحث جدیدی را در این حوزه گشودند.<ref> [https://ghubarplatform.com/oleg-grabar-islamic-art-historian/ ر.ک: اولگ گرابار ۱۹۲۹ تا ۲۰۱۱، پایگاه غبار]</ref> او در کتاب اخیر، نقش تزئینات (ارنمنت) را به عنوان «میانجی»ای برای انتقال معنا در هنر اسلامی تحلیل میکند. مجموعه چهارجلدی «ساختار مطالعات هنر اسلامی» (۲۰۰۵-۲۰۰۶) که شامل ۸۳ مقاله منتخب اوست، گنجینهای از اندیشههای وی محسوب میشود. گرابار علاوه بر هنر و معماری دوران شکلگیری اسلام، بر هنر ایرانی به ویژه نقاشیهای دوره مغول (مانند شاهنامه بزرگ مغولی) نیز پژوهشهای عمیقی انجام داد.<ref> [https://www.nytimes.com/2011/01/13/world/middleeast/13grabar.html William Grimes, The New York Times, Jan. 12, 2011]</ref> | گرابار با تسلط بر مبانی نظری علوم انسانی مانند روانشناسی، جامعهشناسی و زبانشناسی، رویکردی نوین و تفسیری به تاریخ هنر اسلامی ارائه داد. به جای توصیف صرف، همواره پرسشهای بنیادینی درباره ماهیت، شکلگیری و معنا در هنر اسلامی مطرح میکرد. دو کتاب «شکلگیری هنر اسلامی» (۱۹۷۳) و «میانجیگری زینت» (۱۹۹۲) از شاهکارهای فکری او هستند که مباحث جدیدی را در این حوزه گشودند.<ref> [https://ghubarplatform.com/oleg-grabar-islamic-art-historian/ ر.ک: اولگ گرابار ۱۹۲۹ تا ۲۰۱۱، پایگاه غبار]</ref> او در کتاب اخیر، نقش تزئینات (ارنمنت) را به عنوان «میانجی»ای برای انتقال معنا در هنر اسلامی تحلیل میکند. مجموعه چهارجلدی «ساختار مطالعات هنر اسلامی» (۲۰۰۵-۲۰۰۶) که شامل ۸۳ مقاله منتخب اوست، گنجینهای از اندیشههای وی محسوب میشود. گرابار علاوه بر هنر و معماری دوران شکلگیری اسلام، بر هنر ایرانی به ویژه نقاشیهای دوره مغول (مانند شاهنامه بزرگ مغولی) نیز پژوهشهای عمیقی انجام داد.<ref> [https://www.nytimes.com/2011/01/13/world/middleeast/13grabar.html William Grimes, The New York Times, Jan. 12, 2011]</ref><ref> [https://arthistorians.info/grabaro/ Dictionary of Art Historians, s.v. "Grabar, Oleg."]</ref> | ||
==وفات== | ==وفات== | ||
اولگ گرابار سرانجام در ۸ ژانویه سال ۲۰۱۱ میلادی در سن ۸۱ سالگی در خانه خود در پرینستون نیوجرسی، در اثر نارسایی قلبی درگذشت.<ref> [https://www.nytimes.com/2011/01/13/world/middleeast/13grabar.html William Grimes, The New York Times, Jan. 12, 2011]</ref> | اولگ گرابار سرانجام در ۸ ژانویه سال ۲۰۱۱ میلادی در سن ۸۱ سالگی در خانه خود در پرینستون نیوجرسی، در اثر نارسایی قلبی درگذشت.<ref> [https://www.nytimes.com/2011/01/13/world/middleeast/13grabar.html William Grimes, The New York Times, Jan. 12, 2011]</ref><ref> [https://arthistorians.info/grabaro/ Dictionary of Art Historians, s.v. "Grabar, Oleg."]</ref> | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
| خط ۸۰: | خط ۸۰: | ||
* [https://www.nytimes.com/2011/01/13/world/middleeast/13grabar.html Grimes, William. "Oleg Grabar, Historian Who Studied Islamic Culture, Dies at 81." The New York Times, January 12, 2011]. | * [https://www.nytimes.com/2011/01/13/world/middleeast/13grabar.html Grimes, William. "Oleg Grabar, Historian Who Studied Islamic Culture, Dies at 81." The New York Times, January 12, 2011]. | ||
* [https://ghubarplatform.com/oleg-grabar-islamic-art-historian/ پایگاه غبار] | * [https://ghubarplatform.com/oleg-grabar-islamic-art-historian/ پایگاه غبار] | ||
* [https://arthistorians.info/grabaro/ Dictionary of Art Historians, s.v. "Grabar, Oleg." Accessed] | |||
==وابستهها== | ==وابستهها== | ||
{{وابستهها}} | {{وابستهها}} | ||