هرمنوتیک صوفیانه: تفاوت میان نسخه‌ها

'''هرمنوتیک صوفیانه در تفسیر کشف‌الاسرار میبدی'''، ترجمه‌ای به زبان فارسی به قلم مترجم معاصر ایرانی، [[قاسمی، جواد | جواد قاسمی]] از کتابی به زبان انگلیسی با عنوان «Sufi Hermeneutics: The Qur’an Commentary of Rashid al-Din Maybudi» تألیف بانوی پژوهشگر معاصر انگلیسی و عضو پژوهشى دانشگاه ولفسن، [[کیلر، آنابل | دکتر آنابل کیلر]] است که به بررسی چگونگی تأثیر نگرش عرفانی مفسر بر تفسیر مذکور می‌پردازد و روش خاص تفسیری – تأویلی و صوفیانۀ قرآن را از دیدگاه [[رشیدالدین میبدی]] مورد بررسی قرار می‌دهد.

# [[کیلر، آنابل | خانم کیلر]] در تحليل‌هاى خود، بحث‌هايى تطبيقى نيز دارد و انديشه‌هاى ميبدى را با برخى ديگر از صوفيان پيش از او و حتى با سنّت‌هاى مسيحى و يهودى مى‌سنجد و از پژوهش‌هاى محقّقان غربى بهره مى‌برد و به آنها استناد مى‌كند. در بسيارى موارد چون مخاطبان كتاب خوانندگان انگليسى‌زبان‌اند، به منابعى ارجاع مى‌دهد كه به زبان‌هاى اروپايى به‌ويژه انگليسى نوشته شده‌اند و البته در جاى خود از منابع دست‌اول عربى و فارسى استفاده مى‌كند. منبع اصلى نويسنده، كتاب كشف‌الاسرار ميبدى است كه بسيارى از گفته‌هاى او را عيناً به زبان انگليسى ترجمه و نقل کرده است....  <ref> مقدمه مترجم، ص24. </ref>

* [[دکتر نصرالله پورجوادی]] یادآور شده است: با كارى كه [[خانم دكتر آنابل كيلر]] در كتاب خود، تحت عنوان «هرمنوتيك صوفيانه در تفسير كشف‌الاسرار ميبدى»، كرده است، سنت تفسيرى‌اى را كه براساس تصوف عاشقانه بوده در دسترس غيرپارسى‌زبان قرار داده است. خانم كيلر در واقع مبانى مابعدالطبيعى و اصول و احكام روانشناسى تصوف عاشقانه را به صورتى منظم در اين كتاب عرضه كرده است و به همين دليل اين كتاب براى پارسى‌زبانان نيز قابل استفاده شده است. <ref> مقدمه کتاب، ص20- 21. </ref>

* بعد از مقدمه‌های ناشر، [[دکتر نصرالله پورجوادی]] و مترجم، مطالب این اثر به ترتیب ذیل سامان یافته است:

* بخش اول: «هرمنوتیک» این بخش به تحلیل روش‌های تفسیری و هرمنوتیکی میبدی اختصاص دارد. مباحثی چون «هرمنوتیک میبدی در کشف‌الاسرار»، «نظریات مربوط به مراتب معنایی قرآن» و «تفسیر عرفانی به منزله ارشاد» در این بخش مطرح شده‌اند.

*ميبدى، در تفسير سورۀ يوسف هم مانند تفسيرهاى باطنى خود بر داستان ابراهيم و موسى، توانسته است مراحل و منازل گوناگون طريق عرفانى را به‌تفصيل بيان دارد. اما داستان يوسف فضاى خاصى را براى او فراهم ساخته است تا ديدگاه‌هاى خويش را دربارۀ طريق عشق عرفانى به‌گونه‌اى جامع‌تر بيان دارد. يوسف در تفسير ميبدى اساساً به‌منزلۀ نمادى از معشوق الهى و يعقوب و زليخا نمونه‌اى از عاشقان يا عاشقان بالقوه به شمار آمده‌اند. درحالى‌كه عشق زليخا به‌تدريج از عشق بشرى به عشق الهى و از عشق جزئى و خودبين به عشقى كه فرد را به تملّك كامل درمى‌آورد و جايى براى توجه به نفس باقى نمى‌گذارد تبديل مى‌شود، عشق يعقوب از همان آغاز، بالقوه عشق تام نسبت به خداوند بوده است، يعنى «تخم درد عشق» است كه از روز ازل در دلش كاشته‌اند. از جهتى نيز به سبب غيرت الهى است كه يوسف كانون يا قبلۀ عشق خداوند مى‌شود تا عشق يعقوب نسبت به خداوند از كسانى‌كه نمى‌توانند آن را درك كنند، پنهان ماند بلكه اساساً اين عشق به خداوند را به كمال رساند. بدين‌سان، درد و رنج سال‌هاى جدايى از يوسف، يعقوب را تافته و پخته مى‌سازد.... <ref> متن کتاب، ص344. </ref>