۶٬۵۹۱
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
«ابن تيميّه،احمد بن عبد الحليم بن تيمية الحرّاني»يكى از شخصيتهاى مشهور جهان | «ابن تيميّه،احمد بن عبد الحليم بن تيمية الحرّاني»يكى از شخصيتهاى مشهور جهان اسلام است كه در انديشۀ دينى و معنوى عصر خود و اعصار بعد از خود اثر بسيار مهمى داشته و از افراد معدود بحثانگيز و مورد مناقشه در سر تا سر قرون بعد از زمان خويش بوده است.وى در شهر حرّان كه در آن زمان از مراكز تعليمات مذهب حنبلى بود به سال 661ق متولد شد.در خانوادۀ ابن تيميه در حرّان در قرن 6 و 7ق افراد مشهورى در مذهب حنبلى وجود داشتهاند.ابن تيميه پرورش علمى و دينى خود را ابتدا در محيط علماى حنبلى دمشق تكميل كرد.از شيوخ او مىتوان ابن عبد الدائم،مجد بن عساكر،يحيى بن الصيرفى،قاسم اربلى،ابن ابى اليسر،ابراهيم بن الدرجى و...را نام برد. | ||
ابن تيميه در اكثر علوم متداول زمان خويش از فقه و حديث و اصول و تفسير و كلام متبحّر بود و در فلسفه و رياضيات و ملل و نحل و عقايد اديان ديگر مخصوصا مسيحيت و يهود نيز اطلاعات فراوان داشت.وى به زودى بر اثر قدرت بيان و وسعت دانش و زهد و عبادت خود مشهور گرديد و از مراجع مهم فتوا در زمان خود شد.ابن تيميه بهسبب اظهار عقايد خاص خود نسبت به مسائل مختلف(كلامى،فقهى،عرفانى و...)و موضعگيرى در برابر شخصيتهاى برجستۀ اسلامى،مخالفان و نيز مريدان بسيارى در همان روزگار خويش يافت.از مخالفان او مىتوان اين افراد را نام برد:نصر بن سلمان ابن عمر منبجى(متوفاى 719ق)،ابو حيان اندلسى نحوى(م 745ق) و...از جمله شاگردان و مدافعان سرسخت ابن تيميه مىتوان [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]]،مؤلف«[[البداية و النهاية (دارالفکر)|البداية و النهاية]]»را نام برد.اما بزرگترين شاگرد و مدافع ابن تيميه بىشك شمس الدين محمد بن | |||
ابى بكر بن ايوب،معروف به ابن قيم جوزيه(691-751 ق)است كه در همۀ اقوال و عقايد تابع و حامى بىچون و چراى او بود و نشر و بسط عقايد ابن تيميه را در زمان حيات او و پس از مرگ او برعهده داشت. | |||
ابن تيميه در اكثر علوم متداول زمان خويش از فقه و حديث و اصول و تفسير و كلام متبحّر بود | |||
و در فلسفه و رياضيات و ملل و نحل و عقايد اديان ديگر مخصوصا مسيحيت و يهود نيز اطلاعات | |||
فراوان داشت.وى به زودى بر اثر قدرت بيان و وسعت دانش و زهد و عبادت خود | |||
مشهور گرديد و از مراجع مهم فتوا در زمان خود شد.ابن تيميه بهسبب اظهار عقايد خاص | |||
خود نسبت به مسائل مختلف(كلامى،فقهى،عرفانى و...)و موضعگيرى در برابر شخصيتهاى | |||
برجستۀ اسلامى،مخالفان و نيز مريدان بسيارى در همان روزگار خويش يافت.از مخالفان او مىتوان | |||
اين افراد را نام برد:نصر بن سلمان ابن عمر منبجى(متوفاى 719ق)،ابو حيان اندلسى نحوى(م 745ق) | |||
و...از جمله شاگردان و مدافعان سرسخت ابن تيميه مىتوان [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]]،مؤلف«[[البداية و النهاية (دارالفکر)|البداية و النهاية]]»را نام برد.اما بزرگترين شاگرد و مدافع ابن تيميه بىشك شمس الدين محمد بن | |||
ابى بكر بن ايوب،معروف به ابن قيم جوزيه(691-751 ق)است كه در همۀ اقوال و | |||
عقايد تابع و حامى بىچون و چراى او بود و نشر و بسط عقايد ابن تيميه را در زمان حيات | |||
او و پس از مرگ او برعهده داشت. | |||
==آثار== | ==آثار== | ||
ابن تيميه هيچگاه از نوشتن و تصنيف فارغ نبود،حتى هنگامى كه به زندان افتاد | ابن تيميه هيچگاه از نوشتن و تصنيف فارغ نبود،حتى هنگامى كه به زندان افتاد به نوشتن اشتغال داشت.برخى مصنفات او را تا 300 جلد شماره كردهاند.از نوشتههاى او در باب عقايد مىتوان به:الايمان،الاستقامة،التوسل و الوسيلة،الرسالة التدرية، العقيدة الواسطية،بيان الهدى من الضلال،بيان الفرقة الناحية،نقض المنطق، الرّدّ على المنطقيين،الواسطه بين الحق و الخلق،الرد على الأخنائي و غيره اشاره كرد. | ||
به نوشتن اشتغال داشت.برخى مصنفات او را تا 300 جلد شماره كردهاند.از نوشتههاى او | |||
در باب عقايد مىتوان به:الايمان،الاستقامة،التوسل و الوسيلة،الرسالة التدرية، | |||
العقيدة الواسطية،بيان الهدى من الضلال،بيان الفرقة الناحية،نقض المنطق، | |||
الرّدّ على المنطقيين،الواسطه بين الحق و الخلق،الرد على الأخنائي و غيره اشاره كرد. | |||
==عقائد== | ==عقائد== | ||
ابن تيميه علاوه بر مذهب حنبلى كه مذهب وى بود،بهتحقيق در مذاهب فقهى | ابن تيميه علاوه بر مذهب حنبلى كه مذهب وى بود،بهتحقيق در مذاهب فقهى و علم كلام و اصول اعتقادات نيز پرداخت و برخلاف اكثر معاصران خود فلسفه و حكمت هم آموخت و | ||
با اديان يهود و مسيحيت آشنا شد.كسى كه آثار او را مطالعه مىكند و اطلاعات او را در معارف اسلامى از فقه و حديث و كلام و لغت و تفسير مىبيند،انتظار دارد كه در بلندنظرى و تعصّبستيزى فردى برجسته باشد و گرد تعصبات و فرقهگرائىهاى زمان خود نگردد،اما او در حدود عقايد مذهب خانوادگى خود(حنبلى)محدود و محصور مانده و در مجادلات و مباحثات كلامى از راه انصاف به دور افتاده و به مخالفان خود با سلاح اتهام حمله كرده است. | |||
و علم كلام و اصول اعتقادات نيز پرداخت و برخلاف اكثر معاصران خود فلسفه و حكمت هم آموخت و | |||
با اديان يهود و مسيحيت آشنا شد.كسى كه آثار او را مطالعه مىكند و اطلاعات او را در معارف | |||
اسلامى از فقه و حديث و كلام و لغت و تفسير مىبيند،انتظار دارد كه در بلندنظرى و تعصّبستيزى | |||
فردى برجسته باشد و گرد تعصبات و فرقهگرائىهاى زمان خود نگردد،اما او در حدود | |||
عقايد مذهب خانوادگى خود(حنبلى)محدود و محصور مانده و در مجادلات و مباحثات كلامى | |||
از راه انصاف به دور افتاده و به مخالفان خود با سلاح اتهام حمله كرده است. | |||
و فقط آنان را اهل نظر يا به تعبير خودش«نظّار»مىخواند و بزرگان انديشۀ جهان و | ابن تيميه آنچه را خوانده و ياد گرفته است،در دفاع از اصول حنابله و محدثان بهكار مىبرد و فقط آنان را اهل نظر يا به تعبير خودش«نظّار»مىخواند و بزرگان انديشۀ جهان و | ||
حكماى بزرگ اسلام را به باد انتقادهاى سخت و عنيف مىگيرد و حتى بر اشعرى و غزالى و فخر رازى | حكماى بزرگ اسلام را به باد انتقادهاى سخت و عنيف مىگيرد و حتى بر اشعرى و غزالى و فخر رازى |
ویرایش