پرش به محتوا

هویت ایران؛ کاوش در نمودارهای ناسیونالیسم: دیدگاهی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' .' به '.'
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' .' به '.')
 
خط ۴۶: خط ۴۶:
شماری از اهل ادب در ایران وطن خود را قلمرو زبان فارسی دانسته‌اند. مراد از این سخن، بی‌توجهی به هویت سرزمینی ایران یا ادعای چیرگی بر فارسی‌زبانان خطه‌های دیگر نبوده است، بلکه تأکید بر جایگاه معنوی و عاطفی زبان فارسی در به هم پیوندانیدن فارسی‌زبانان بوده است. فصل ششم اختصاص به بررسی ادب فارسی و گسترۀ فرهنگی دارد.
شماری از اهل ادب در ایران وطن خود را قلمرو زبان فارسی دانسته‌اند. مراد از این سخن، بی‌توجهی به هویت سرزمینی ایران یا ادعای چیرگی بر فارسی‌زبانان خطه‌های دیگر نبوده است، بلکه تأکید بر جایگاه معنوی و عاطفی زبان فارسی در به هم پیوندانیدن فارسی‌زبانان بوده است. فصل ششم اختصاص به بررسی ادب فارسی و گسترۀ فرهنگی دارد.


ناسیونالیسم فرهنگی ایران با توجه به نقش تمدنی این سرزمین، نمایندگانی داشته است که می‌توان نمودارهای آن را در رهیافت‌ها یا سخنان پژوهشگرانی مانند [[تقی‌زاده، حسن|تقی‌زاده]]، [[نفیسی، سعید|سعید نفیسی]]، [[زرین‌کوب، عبدالحسین|زرین‌کوب]]، [[جلیل دوستخواه]] و .... یافت. در فصل هفتم با عنوان «قبیلۀ ما» به این مبحث پرداخته شده است.
ناسیونالیسم فرهنگی ایران با توجه به نقش تمدنی این سرزمین، نمایندگانی داشته است که می‌توان نمودارهای آن را در رهیافت‌ها یا سخنان پژوهشگرانی مانند [[تقی‌زاده، حسن|تقی‌زاده]]، [[نفیسی، سعید|سعید نفیسی]]، [[زرین‌کوب، عبدالحسین|زرین‌کوب]]، [[جلیل دوستخواه]] و.... یافت. در فصل هفتم با عنوان «قبیلۀ ما» به این مبحث پرداخته شده است.


ناسیونالیسمی که مدعی دلبستگی به موازین دمکراتیک و مدنیت است، باید همۀ مردم یک سرزمین را دربر بگیرد، نه با دستاویز دین و قومیت و نژاد اکثریت چیره را. ناسیونالیسم در برخی سرزمین‌ها و موقعیت‌های تاریخی، دست‌مایه یا همراه حرکت‌های راست‌گرا، یا هوادار حذف و طرد بوده است. دستاویزهای قومی و دینی در فصل هشتم بررسی شده است.
ناسیونالیسمی که مدعی دلبستگی به موازین دمکراتیک و مدنیت است، باید همۀ مردم یک سرزمین را دربر بگیرد، نه با دستاویز دین و قومیت و نژاد اکثریت چیره را. ناسیونالیسم در برخی سرزمین‌ها و موقعیت‌های تاریخی، دست‌مایه یا همراه حرکت‌های راست‌گرا، یا هوادار حذف و طرد بوده است. دستاویزهای قومی و دینی در فصل هشتم بررسی شده است.