وسواس همیشگی شعر: شعر و ادبیات در مصاحبه‌های مفتون امینی: تفاوت میان نسخه‌ها

==گزارش کتاب==

در بخش بعدی کتاب جملات و کلام‌هایی از گفتگو با مفتون امینی بیرون کشیده شده است. در بخش پنجم کتاب گفتارهایی از دیگران دربارۀ [[مفتون امینی]] آورده شده است؛ از جمله رضا براهنی دربارۀ مفتون می‌گوید: «[[مفتون امینی]] آدم عجیبی است؛ چون او از غزل و قصیده و مثنوی شروع کرده و از سال‌های ۱۳۴۲ و ۴۳ تحت تأثیر شعر جدید ایران قرار گرفت و مشغول سرودن شعر نیمایی شد و کتابی چاپ کرد به اسم «فصل پنهان» که یکی از بهترین کتاب‌های شعر فارسی است. مفتون امینی که در آغاز کار شاعری‌اش فقط شعر کلاسیک می‌گفت و در غزل و مثنوی از استادان مسلم بود و بعد در دهۀ چهل به شعر نیمایی روی آورد و چند نمونۀ درخشان به‌ویژه در اوزان ضربی و سیال تحویل داد، ناگهان در همین چند سال آخر به شعر به اصطلاح سپید روی آورد و با اتکا به حکمت سینه شعرهایی گفت که با بهترین شعرهای سپید امروز برابری می‌کند». همچنین [[شمس لنگرودی]] دربارۀ مفتون امینی می‌گوید: «کتاب‌های مفتون دوره کامل شعر ایران است او از غزل شروع کرد و به شعر سپید رسید. او گونه‌های مختلف شعر را تجربه کرد. جوان‌گرایی در شعر از ویژگی‌های جذاب شعر مفتون امینی بود. او تعصبی نداشت و طنز او جالب بود و رندی خاصی داشت که همواره جذاب بود. او از شاعران نیمایی مطرح بود؛ در سال‌هایی که شعر نیمایی در اوج بود، شعرهای توسن و کوه سهند از شعرهای معروف آن زمان بود».