۱۴۶٬۱۸۰
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' .' به '.') |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
==گزارش کتاب== | ==گزارش کتاب== | ||
از اوان انقلاب مشروطه که شماری از ادیبان و دانشوران ایران با ایرانشناسان اروپایی آشنا شدند و باب مراوده و مکاتبه بین آنها گشوده شد، کسانی از جمله علامه [[قزوینی، محمد|محمد قزوینی]]، [[تقیزاده، حسن|سید حسن تقیزاده]]، [[فروغی، محمدعلی|محمدعلی فروغی]] و ... روشهای نوین پژوهشهای ادبی و تاریخنویسی و تصحیح متون گذشته را آموختند و در ایران رواج دادند. به این ترتیب نسلی از ادیبان تاریخنویس در عرصۀ فرهنگ ایران ظاهر شدند که یکی از شاخصترین و برجستهترین آنان شادروان [[اقبال آشتیانی، عباس|عباس اقبال]] بود که افزون بر خدمات فراوانش، موفق به تربیت ادیب تاریخگری شد به نام عبدالحسین نوایی. | از اوان انقلاب مشروطه که شماری از ادیبان و دانشوران ایران با ایرانشناسان اروپایی آشنا شدند و باب مراوده و مکاتبه بین آنها گشوده شد، کسانی از جمله علامه [[قزوینی، محمد|محمد قزوینی]]، [[تقیزاده، حسن|سید حسن تقیزاده]]، [[فروغی، محمدعلی|محمدعلی فروغی]] و... روشهای نوین پژوهشهای ادبی و تاریخنویسی و تصحیح متون گذشته را آموختند و در ایران رواج دادند. به این ترتیب نسلی از ادیبان تاریخنویس در عرصۀ فرهنگ ایران ظاهر شدند که یکی از شاخصترین و برجستهترین آنان شادروان [[اقبال آشتیانی، عباس|عباس اقبال]] بود که افزون بر خدمات فراوانش، موفق به تربیت ادیب تاریخگری شد به نام عبدالحسین نوایی. | ||
دکتر [[نوایی، عبدالحسین|عبدالحسین نوایی]] به سال 1302 در تهران زاده شد. دوران آموزش ابتدایی را در دبستانهای شرف و ابن سینا گذراند و سپس در دبیرستان شرف مظفری دورۀ متوسطه را به پایان رسانید. دکتر [[نوایی، عبدالحسین|نوایی]] از نخستین روزهایی که به دبیرستان راه یافت، شور و شوق فراوانی به مطالعۀ مطالب تاریخی و بررسی موضوعات مختلف مربوط به ترایخ ایران را در خود احساس کرد و همین شور و شوق او را واداشت تا تحصیل در شاخۀ ادبی را دنبال کند و مطالعات تاریخی را ادامه دهد. این شیفتگی و علاقۀ فراوان به مطالعۀ تاریخ پس از ورود به دانشگاه و گرفتن لیسانس ادبیات فارسی همچنان ادامه یافت و از آن پس یکسرده به تاریخ پرداخت و تا آنجا که میسر بود، کتابهای تاریخی را مطالعه میکرد تا هرچه بیشتر به گذشتۀ پرنشیبوفراز ایران آشنا شود. | دکتر [[نوایی، عبدالحسین|عبدالحسین نوایی]] به سال 1302 در تهران زاده شد. دوران آموزش ابتدایی را در دبستانهای شرف و ابن سینا گذراند و سپس در دبیرستان شرف مظفری دورۀ متوسطه را به پایان رسانید. دکتر [[نوایی، عبدالحسین|نوایی]] از نخستین روزهایی که به دبیرستان راه یافت، شور و شوق فراوانی به مطالعۀ مطالب تاریخی و بررسی موضوعات مختلف مربوط به ترایخ ایران را در خود احساس کرد و همین شور و شوق او را واداشت تا تحصیل در شاخۀ ادبی را دنبال کند و مطالعات تاریخی را ادامه دهد. این شیفتگی و علاقۀ فراوان به مطالعۀ تاریخ پس از ورود به دانشگاه و گرفتن لیسانس ادبیات فارسی همچنان ادامه یافت و از آن پس یکسرده به تاریخ پرداخت و تا آنجا که میسر بود، کتابهای تاریخی را مطالعه میکرد تا هرچه بیشتر به گذشتۀ پرنشیبوفراز ایران آشنا شود. | ||