۱۴۶٬۲۲۳
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' .' به '.') |
||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
از آنجا که همۀ نوشتههای [[فروغی، محمدعلی|محمدعلی فروغی]] اعتبار سیاسی، اجتماعی، تاریخی، فرهنگی، تربیتی و ادبی دارند، پس از آنکه یادداشتهای روزانه و خاطرات او در سه جلد منتشر شد، شایسته بود نامههای او نیز یکجا در دسترس خواهندگان قرار گیرد. بسیاری از نامههای آن بزرگ از میان رفته و شماری نیز هنوز نزد کسانی منتشرنشده برجایمانده است. ناچار در این کتاب به انتشار آنچه دستیاب شد، بسنده شده است. | از آنجا که همۀ نوشتههای [[فروغی، محمدعلی|محمدعلی فروغی]] اعتبار سیاسی، اجتماعی، تاریخی، فرهنگی، تربیتی و ادبی دارند، پس از آنکه یادداشتهای روزانه و خاطرات او در سه جلد منتشر شد، شایسته بود نامههای او نیز یکجا در دسترس خواهندگان قرار گیرد. بسیاری از نامههای آن بزرگ از میان رفته و شماری نیز هنوز نزد کسانی منتشرنشده برجایمانده است. ناچار در این کتاب به انتشار آنچه دستیاب شد، بسنده شده است. | ||
نامهها به ترتیب تاریخی آورده شده است؛ قدیمترین نامۀ این مجموعه را [[فروغی، محمدعلی|فروغی]] در بهمنماه 1288 به محمدحسین امینالضرب نوشته شده است. ناگفته پیداست که [[فروغی، محمدعلی|فروغی]] چه پیش از این تاریخ و چه تا پایان زندگانی نامههای بسیاری نوشته بود که به دست ما نرسیده است. فروغی در همین نامههای موجود و در خاطرات و یادداشتهای روزانۀ خود اشاراتی به نامهنگاریهایش با دیگران کرده که از سرنوشت آنها آگاهی در دست نیست؛ مانند نامه به آناتول فرانس، فضلعلیآقا تبریزی، ذکاءالدوله، ربن، پل بویه، چارلز ادموند پتیدوتائی، کویل، منظمالسلطنه، لئون بورژوا، همایون سیاح، سید محمدصادق طباطبایی، ممتازالسلطنه، معاون السلطنه، دو لاپرادل، مادام والانسی، لاواشری، غفارخان عمادالملک، محمد مردوخ کردستانی، حسین دانش و .... . | نامهها به ترتیب تاریخی آورده شده است؛ قدیمترین نامۀ این مجموعه را [[فروغی، محمدعلی|فروغی]] در بهمنماه 1288 به محمدحسین امینالضرب نوشته شده است. ناگفته پیداست که [[فروغی، محمدعلی|فروغی]] چه پیش از این تاریخ و چه تا پایان زندگانی نامههای بسیاری نوشته بود که به دست ما نرسیده است. فروغی در همین نامههای موجود و در خاطرات و یادداشتهای روزانۀ خود اشاراتی به نامهنگاریهایش با دیگران کرده که از سرنوشت آنها آگاهی در دست نیست؛ مانند نامه به آناتول فرانس، فضلعلیآقا تبریزی، ذکاءالدوله، ربن، پل بویه، چارلز ادموند پتیدوتائی، کویل، منظمالسلطنه، لئون بورژوا، همایون سیاح، سید محمدصادق طباطبایی، ممتازالسلطنه، معاون السلطنه، دو لاپرادل، مادام والانسی، لاواشری، غفارخان عمادالملک، محمد مردوخ کردستانی، حسین دانش و..... | ||
در میان آنچه از نامهنگاریهای [[فروغی، محمدعلی|فروغی]] با اشخاص حقیقی به دست رسیده است، بیشترین نامهنگاری او با تقیزاده است. در این نامهها از مسائل شخصی مانند درگذشت زودهنگام همسرش و مسائل مملکتی و عهدنامههای تجارتی با دیگر دولتها و نگرانی از اوضاع کشور و نادانی مردم و فساد داخلی یاد شده و از کمبود مردان کارآمد در واپسین روزهای کار قاجاریان و ناشایستگی و هوسناکی اولیای مملکت و حرکت قهقرایی سخن رفته است. در کنار تقیزاده، نامههای برجایمانده از فروغی به تیمورتاش و محمدولی اسدی نایبالتولیۀ آستان قدس رضوی بیشترین شمار را دارد. | در میان آنچه از نامهنگاریهای [[فروغی، محمدعلی|فروغی]] با اشخاص حقیقی به دست رسیده است، بیشترین نامهنگاری او با تقیزاده است. در این نامهها از مسائل شخصی مانند درگذشت زودهنگام همسرش و مسائل مملکتی و عهدنامههای تجارتی با دیگر دولتها و نگرانی از اوضاع کشور و نادانی مردم و فساد داخلی یاد شده و از کمبود مردان کارآمد در واپسین روزهای کار قاجاریان و ناشایستگی و هوسناکی اولیای مملکت و حرکت قهقرایی سخن رفته است. در کنار تقیزاده، نامههای برجایمانده از فروغی به تیمورتاش و محمدولی اسدی نایبالتولیۀ آستان قدس رضوی بیشترین شمار را دارد. | ||