۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ]]' به ']]') |
جز (جایگزینی متن - 'امام عسكرى(ع)' به 'امام عسكرى (ع)') |
||
خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
خانواده او ساكن جنبلاء، شهرى ميان كوفه و واسط بوده است. او به نام پدربزرگش (خصيب) به خصيبى ملقب شد. | خانواده او ساكن جنبلاء، شهرى ميان كوفه و واسط بوده است. او به نام پدربزرگش (خصيب) به خصيبى ملقب شد. | ||
حمدان، پدر خصيبى، يكى از راويان احاديث شيعى بود كه عمدتاً به سيره پيامبر(ص) مربوط مىشدند. عموى او ابراهيم بن خصيب، از مرابطان امام عسكرى(ع) بود. اين دو نفر در كتاب خصيبى نام برده شدهاند. عموى ديگرش احمد بن خصيب در نوشتههاى شيعى به عنوان يكى از مؤمنانى كه براى تهنيت گفتن به امام عسكرى(ع) به خاطر تولّد پسرش مهدى(ع) به سامرا رفت، معرفى مىشود. وى نيز همانند برادرش حمدان، ظاهراً در نوشتههاى مربوط به سيره پيامبر(ص) تبحر داشت. | حمدان، پدر خصيبى، يكى از راويان احاديث شيعى بود كه عمدتاً به سيره پيامبر(ص) مربوط مىشدند. عموى او ابراهيم بن خصيب، از مرابطان [[امام عسكرى (ع)]] بود. اين دو نفر در كتاب خصيبى نام برده شدهاند. عموى ديگرش احمد بن خصيب در نوشتههاى شيعى به عنوان يكى از مؤمنانى كه براى تهنيت گفتن به [[امام عسكرى (ع)]] به خاطر تولّد پسرش مهدى(ع) به سامرا رفت، معرفى مىشود. وى نيز همانند برادرش حمدان، ظاهراً در نوشتههاى مربوط به سيره پيامبر(ص) تبحر داشت. | ||
خصيبى در خانوادهاى شيعى بزرگ شد كه به امام معصوم(ع) نزديك بود و لذا از همان سنين اوليه، در معرض تجربههاى دينى قرار داشت. او در كتابش مىگويد كه در سال 273ق886/م (شايد در 13سالگى)، در مسجدى در غرب شهر مدينه به جماعت نماز خوانده، مسجدى كه پيامبر(ص) و پسر عمويش على(ع) در آن با هم نماز خوانده بودند. | خصيبى در خانوادهاى شيعى بزرگ شد كه به امام معصوم(ع) نزديك بود و لذا از همان سنين اوليه، در معرض تجربههاى دينى قرار داشت. او در كتابش مىگويد كه در سال 273ق886/م (شايد در 13سالگى)، در مسجدى در غرب شهر مدينه به جماعت نماز خوانده، مسجدى كه پيامبر(ص) و پسر عمويش على(ع) در آن با هم نماز خوانده بودند. | ||
خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
بنابر نوشتههاى نصيرى، در سال 314ق926/م خصيبى با عارفى قديمى به نام على بن احمد، از شاگردان ابن نصير، در شهر طرباء نزديك كربلا ملاقات كرد. طى اين ملاقات كه در دهم محرم رخ داد، على معناى نهفته آن روز يعنى روز عاشورا، را براى خصيبى آشكار كرد. گفته شده كه در اين جلسه كه به قصد تشرف خصيبى بر پا شده بود،150 تن از شاگردان اين عارف نيز شركت داشتند. على به اطلاع خصيبى رساند كه امام حسن عسكرى(ع) از ميان همه مريدانش، ابن نصير (و نه اسحاق بن محمد نخعى احمر كه مورد علاقه فرقه اسحاقيه معاصر با آنها بود) را برگزيده و متبرك ساخته بود. | بنابر نوشتههاى نصيرى، در سال 314ق926/م خصيبى با عارفى قديمى به نام على بن احمد، از شاگردان ابن نصير، در شهر طرباء نزديك كربلا ملاقات كرد. طى اين ملاقات كه در دهم محرم رخ داد، على معناى نهفته آن روز يعنى روز عاشورا، را براى خصيبى آشكار كرد. گفته شده كه در اين جلسه كه به قصد تشرف خصيبى بر پا شده بود،150 تن از شاگردان اين عارف نيز شركت داشتند. على به اطلاع خصيبى رساند كه امام حسن عسكرى(ع) از ميان همه مريدانش، ابن نصير (و نه اسحاق بن محمد نخعى احمر كه مورد علاقه فرقه اسحاقيه معاصر با آنها بود) را برگزيده و متبرك ساخته بود. | ||
پس از غيبت امام دوازدهم(ع)، مرشد خصيبى، على بن احمد طربائى، مدعى شد كه از سوى امام هادى(ع) و امام عسكرى(ع) به عنوان سفير منصوب شده است. | پس از غيبت امام دوازدهم(ع)، مرشد خصيبى، على بن احمد طربائى، مدعى شد كه از سوى امام هادى(ع) و [[امام عسكرى (ع)]] به عنوان سفير منصوب شده است. | ||
طربائى مراسمى برگزار كرد كه از طريق آن، خصيبى را به عنوان جانشين خود در طرباء منصوب كرد. طربائى و جنّان با انتقال اسرار ابن نصير به خصيبى، وى را عهدهدار استمرار طريقه ابن نصير كردند. خصيبى معارف سرّى امام را به ميراث برد. بنابراين احتمال دارد كه خصيبى على طربائى را تنها سفير بر حقّ مىدانسته است. | طربائى مراسمى برگزار كرد كه از طريق آن، خصيبى را به عنوان جانشين خود در طرباء منصوب كرد. طربائى و جنّان با انتقال اسرار ابن نصير به خصيبى، وى را عهدهدار استمرار طريقه ابن نصير كردند. خصيبى معارف سرّى امام را به ميراث برد. بنابراين احتمال دارد كه خصيبى على طربائى را تنها سفير بر حقّ مىدانسته است. |
ویرایش