۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
خرابات: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'امام على(ع)' به 'امام على (ع)'
جز (جایگزینی متن - 'امام سجاد(ع)' به 'امام سجاد (ع)') |
جز (جایگزینی متن - 'امام على(ع)' به 'امام على (ع)') |
||
| خط ۸۹: | خط ۸۹: | ||
در باب سوم كه عفت نام دارد، حكاياتى از عارفان مشهور چون: ابراهيم ادهم، ذوالنون مصرى، يحيى بن معاذ، عبدالله مبارك، بايزيد بسطامى، حكيم سنائى، جنيد بغدادى، معروف كرخى، مالك بن دينار، شقيق بلخى و همچنين از ديگر بزرگان و نامداران دين و ملك مانند: [[امام سجاد (ع)]]، ابراهيم خليل، كريم‌خان زند، عمار ياسر، امام محمد غزالى، سيد رضى و... ذكر شده است. | در باب سوم كه عفت نام دارد، حكاياتى از عارفان مشهور چون: ابراهيم ادهم، ذوالنون مصرى، يحيى بن معاذ، عبدالله مبارك، بايزيد بسطامى، حكيم سنائى، جنيد بغدادى، معروف كرخى، مالك بن دينار، شقيق بلخى و همچنين از ديگر بزرگان و نامداران دين و ملك مانند: [[امام سجاد (ع)]]، ابراهيم خليل، كريم‌خان زند، عمار ياسر، امام محمد غزالى، سيد رضى و... ذكر شده است. | ||
در آخرين باب كه باب عدالت مى‌باشد، از پيامبران و راهنمايان بشر همچون: امام على(ع)، حضرت موسى(ع)، داود(ع)،سليمان(ع) و فرمانروايانى كه به دادگرى شهره بودند، چون: اردشير بابكان، انوشيروان، سبكتكين، ملكشاه سلجوقى و امثال ايشان، حكاياتى آمده است. | در آخرين باب كه باب عدالت مى‌باشد، از پيامبران و راهنمايان بشر همچون: [[امام على (ع)]]، حضرت موسى(ع)، داود(ع)،سليمان(ع) و فرمانروايانى كه به دادگرى شهره بودند، چون: اردشير بابكان، انوشيروان، سبكتكين، ملكشاه سلجوقى و امثال ايشان، حكاياتى آمده است. | ||
تعداد ابيات و اشعارى كه مولف، خود سروده و در ميان نثر خويش آورده و بدان لطف و ذوقى بخشيده است، در حدود يك سوم سطور كتاب بوده و با توجه به دلنشينى شعر و قوت و قدرت القائى آن، اكثر قطعات در كتاب، رغبت خواننده را به مطالعه آن دو چندان مى‌سازد. اشعارى كه آورده شده، عموما در قالب قطعه است، اما براى تنوع، در موارد بسيار معدود، از قالب‌هاى مثنوى، غزل و رباعى نيز بهره جسته شده است. | تعداد ابيات و اشعارى كه مولف، خود سروده و در ميان نثر خويش آورده و بدان لطف و ذوقى بخشيده است، در حدود يك سوم سطور كتاب بوده و با توجه به دلنشينى شعر و قوت و قدرت القائى آن، اكثر قطعات در كتاب، رغبت خواننده را به مطالعه آن دو چندان مى‌سازد. اشعارى كه آورده شده، عموما در قالب قطعه است، اما براى تنوع، در موارد بسيار معدود، از قالب‌هاى مثنوى، غزل و رباعى نيز بهره جسته شده است. | ||