پرش به محتوا

میدانی، احمد بن محمد: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'امام على(ع)' به 'امام على (ع)'
جز (جایگزینی متن - ']] ،' به ']]،')
جز (جایگزینی متن - 'امام على(ع)' به 'امام على (ع)')
خط ۱۱۲: خط ۱۱۲:
مذهب ميدانى و اوضاع سياسى دورانش:
مذهب ميدانى و اوضاع سياسى دورانش:


از آنجا كه وفات ميدانى در سال 518ق، بوده است، اگر ابتداى تولد او را حدودا هم‌زمان با روى كار آمدن سلجوقيان در نظر بگيريم، تا سال 518 مى‌توان عمرى حدود 89 سال براى او در نظر گرفت كه مدت عمرى معقول است و از آنجا كه طغرل‌بيك از سال 429ق تا سال 455ق روى كار بوده، يقين داريم ميدانى اين عصر را درك كرده؛ يعنى اگر عمرى كمتر از 89 سال نيز براى او قائل شويم، مطمئنا او هرچند اندك، زمان حكومت طغرل‌بيك؛ يعنى ابتداى حكومت سلجوقيان را درك كرده است. حنفيان و شافعيان در اين دوران از وضعيت مطلوبى برخوردار بوده‌اند و ميدانى نيز آن‌گونه كه از آثار و نوشته‌هايش برمى‌آيد، حنفى‌مذهب بوده است. البته تلمذ وى نزد اساتيد و پرورش شاگردانى كه سيره‌نگاران، آنان را شيعه دانسته‌اند، يا احترام به ائمه اطهار(ع) و ذكر نام آنان در خطبه‌هاى كتب خود و ثنا و مدح آنان و استفاده فراوان از كلمات و سخنان امام على(ع)، بالاخص در كتاب «مجمع الأمثال» وى، اگر تشيع او را ثابت نكند، ارادت وى را به ائمه(ع) ثابت مى‌كند و البته اينكه او و هيچ‌كدام از اساتيد و شاگردانش در زمره نزديكان خاندان سلجوقى نبوده يا در مدارس نظاميه به تدريس يا تلمذ اشتغال نداشته‌اند نيز خود مى‌تواند دليلى قوى بر دورى آنان از آل سلجوق و تقريبا پيش گرفتن نوعى تقيه باشد.
از آنجا كه وفات ميدانى در سال 518ق، بوده است، اگر ابتداى تولد او را حدودا هم‌زمان با روى كار آمدن سلجوقيان در نظر بگيريم، تا سال 518 مى‌توان عمرى حدود 89 سال براى او در نظر گرفت كه مدت عمرى معقول است و از آنجا كه طغرل‌بيك از سال 429ق تا سال 455ق روى كار بوده، يقين داريم ميدانى اين عصر را درك كرده؛ يعنى اگر عمرى كمتر از 89 سال نيز براى او قائل شويم، مطمئنا او هرچند اندك، زمان حكومت طغرل‌بيك؛ يعنى ابتداى حكومت سلجوقيان را درك كرده است. حنفيان و شافعيان در اين دوران از وضعيت مطلوبى برخوردار بوده‌اند و ميدانى نيز آن‌گونه كه از آثار و نوشته‌هايش برمى‌آيد، حنفى‌مذهب بوده است. البته تلمذ وى نزد اساتيد و پرورش شاگردانى كه سيره‌نگاران، آنان را شيعه دانسته‌اند، يا احترام به ائمه اطهار(ع) و ذكر نام آنان در خطبه‌هاى كتب خود و ثنا و مدح آنان و استفاده فراوان از كلمات و سخنان [[امام على (ع)]]، بالاخص در كتاب «مجمع الأمثال» وى، اگر تشيع او را ثابت نكند، ارادت وى را به ائمه(ع) ثابت مى‌كند و البته اينكه او و هيچ‌كدام از اساتيد و شاگردانش در زمره نزديكان خاندان سلجوقى نبوده يا در مدارس نظاميه به تدريس يا تلمذ اشتغال نداشته‌اند نيز خود مى‌تواند دليلى قوى بر دورى آنان از آل سلجوق و تقريبا پيش گرفتن نوعى تقيه باشد.


تاريخ وفات وى را روز چهارشنبه 25 رمضان سال 518ق / 1124م ذكر كرده‌اند و امام شاهپور بر وى نماز خوانده است. وى را در بالاى ميدان زياد كه منسوب به زياد بن عبد الرحمن و از محلات نيشابور به شمار مى‌آمد، دفن كردند.
تاريخ وفات وى را روز چهارشنبه 25 رمضان سال 518ق / 1124م ذكر كرده‌اند و امام شاهپور بر وى نماز خوانده است. وى را در بالاى ميدان زياد كه منسوب به زياد بن عبد الرحمن و از محلات نيشابور به شمار مى‌آمد، دفن كردند.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش