کلام جدید مبانی و آموزه‌ها: تفاوت میان نسخه‌ها

'''کلام جدید مبانی و آموزه‌ها'''، گردآوری شده توسط [[علی اوجبی]] (متولد 1343ش)، نویسنده و محقق، که مجموعه‌ای مقالات از نویسندگان مختلف است و به بررسی مفهوم، مبانی، اهداف و مسائل نوپدید در علم کلام (الهیات) در بستر تحولات فکری و فرهنگی جهان اسلام و غرب می‌پردازد. هدف اصلی آن تبیین و دفاع از عقاید دینی در برابر شبهات و چالش‌های عصر جدید است.

دومین بخش (پیوند علم کلام با سنت و تجدد) به قلم محمدرضا اسدی، به‌ضرورت تحول در کلام و وظایف جدید علم کلام می‌پردازد که شامل شناخت، تبیین، اثبات و دفاع از عقاید دینی است. این فصل تأکید دارد که کلام جدید باید ابعاد چهارگانه شناخت، تبیین، اثبات و دفاع را در بر گیرد و دو تصور اصلی از مفهوم تجدد در کلام را معرفی می‌کند<ref>همان، ص37- 58</ref>.

بخش سوم (کلام جدید: عبدالله جوادی آملی) به تعریف کلام جدید از دیدگاه آیت‌الله جوادی آملی، معیار «جدید بودن» آن (مانند تجدد در مسائل یا روش‌ها)، وظایف آن، و جایگاه حوزه در قبال این علم می‌پردازد. این مقاله بر لزوم دفاع عقلانی از عقاید دینی تأکید کرده و مباحثی مانند الهیات وحی و امامت را در کانون توجه قرار می‌دهد<ref>همان، ص59- 72</ref>.

چهارمین بخش (مسائل جدید کلامی در سده اخیر) که توسط غلامعلی حداد عادل ارائه شده است وی موضوع سخن خود را «وجود و عدم وجود علم کلام جدید» قرار می‌دهد و در این باره مروری به مسائل جدید کلامی در صدسال اخیر از جمله مساله سازگاری و عدم سازگاری اسلام و علم در عصر مشروطیت و پاسخگویی به شبهات مارکسیستی اشاره می‌کند و در این میان از اندیشمندان غربی و پاسخگویانی مانند علامه طباطبایی، شهید مطهری، سید جمال‌الدین اسدآبادی، مهندس بازرگان و دکتر شریعتی و فعالیت آنها مطالبی عنوان می‌دارد.<ref> همان، ص73- 84</ref>.

در بخش پنجم که توسط بهاءالدین خرمشاهی نوشته شده، پرسش و پاسخی چند پیرامون مبادی کلام جدید مطرح گردیده<ref>همان، ص85- 88</ref> و در بخش ششم «مطهری و علم کلام جدید»، نوشته رضا داوری اردکانی، به جریان‌های فکری عصر جدید و افکار و نوشته‌های مارکسیستی و افکار سیاسی و مقابله سید جمال‌الدین اسدآبادی، علامه طباطبایی و شهید مطهری با این مذاهب طبیعی و مادی و تفسیر متجددانه دیانت و نقش جلسات درسی فلسفی و سخنرانی‌های مختلف استاد مطهری و نقش وی به‌عنوان یک متکلم و فیلسوف موردبررسی قرار می‌دهد<ref>همان، ص89- 124</ref>.

در بخش هفتم نیز توسط علی دژاکام، علم کلام از دیدگاه استاد مطهری با استفاده از آثار فراوان ایشان موردبحث و بررسی قرار گرفته است<ref>همان، ص125- 139</ref>.

هشتمین بخش (تحلیل مفهوم تجدد در کلام جدید) به قلم احد فرامرز قراملکی، با رویکرد آسیب‌شناسانه، مفهوم تجدد در علم کلام را از منظر روش‌شناختی تحلیل کرده و ابعاد گوناگون آن مانند تجدد در مسائل، هدف، روش، موضوع، زبان، مبادی و هندسه معرفتی را توضیح می‌دهد<ref>همان، ص141- 156</ref>.

بخش نهم (کلام جدید در جهان اسلام: محمد مجتهد شبستری) تحولات عمده در جهان اسلام را بررسی می‌کند که سبب طرح مسئله کلام جدید شده است. این تحولات شامل تحول فلسفی، فرهنگی - سیاسی، علمی، صنعتی و اقتصادی هستند<ref>همان، ص157- 171</ref>.

بخش دهم، نوشته همایون همتی، درآمدی است بر مبادی کلام جدید<ref>همان، ص173- 188</ref>.

بخش یازدهم (متکلمان معاصر غربی) نوشته سید مسعود اسماعیلی، به معرفی متکلمان مسیحی معاصر همچون بولتمان و پل تیلیخ می‌پردازد و مسیرهای جدید الهیاتی در غرب را که به دنبال احیای الهیات مسیحی بودند، موردبحث قرار می‌دهد<ref>همان، ص189- 199</ref>.

بخش دوازدهم، نوشته شهرام پازوکی، مقدمه‌ای است در باب الهیات<ref>همان، ص201- 212</ref> و بخش سیزدهم، نوشته دیوید. اف. فورد، مقدمه‌ای بر کلام جدید مسیحی با ترجمه سید ذبیح‌الله جوادی<ref>همان، ص213- 238</ref>. در بخش چهاردهم، ایوکانگر با ترجمه فروزان راسخی به بحث پیرامون الهیات مسیحی و مباحثی همچون بسط تاریخی، شأن الهیات و الهیات معاصر پرداخته<ref>همان، ص239- 263</ref> و در بخش پانزدهم، فروزان راسخی، نگاهی اجمالی به دیدگاه‌های فریتهوف شوان در باب حکمت خالده افکنده است<ref>همان، ص265- 290</ref>. آخرین بخش نیز مقاله‌ای است از محمدرضا کاشفی درباره دین و کلام جدید<ref>همان، ص291- 327</ref>.