۱۴۴٬۵۹۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
8. [[ابن عقیله، محمد بن احمد|ابن عقیله]] گاه آرایی را که برخاسته از آثار ضعیف و اعتماد بر آنهاست، در کتابش (بدون اینکه به نقدشان بپردازد) آورده است؛ | 8. [[ابن عقیله، محمد بن احمد|ابن عقیله]] گاه آرایی را که برخاسته از آثار ضعیف و اعتماد بر آنهاست، در کتابش (بدون اینکه به نقدشان بپردازد) آورده است؛ | ||
9. او در نوع 45 کتاب، مجموعهای از خواص قرآن را با اعتماد و نقل از دو اثر دیگر به نامهای | 9. او در نوع 45 کتاب، مجموعهای از خواص قرآن را با اعتماد و نقل از دو اثر دیگر به نامهای «[[منافع القرآن]]» [[تمیمی، محمد|تمیمی]] و «[[الدرّ النظيم في خواص القرآن العظيم|الدر النظیم]]» [[یافعی، عبدالله بن اسعد|یافعی]] آورده است. این خواصِ منتسب به قرآن به گونهای است که جانها و عقلهای سالم آنها را نمیپذیرد و انکار میکند. حتی خود [[تمیمی، محمد|تمیمی]] هم گفته است که اینها را نزد برخی از حکمای هند فراگرفته است؛ | ||
10. ایراد دیگر بر ابن | 10. ایراد دیگر بر [[ابن عقیله، محمد بن احمد|ابن عقیله]]، مستندنکردن اقوالی است که از کتاب «[[الإتقان في علوم القرآن|الإتقان]]» برگرفته و دراینباره به آن اعتماد نموده است؛<ref>ر.ک: همان، ص72-73</ref> | ||
11. پدیدۀ نقل زیاد و امانت در نقل از ویژگیهای بارز «الزیادة و الإحسان» است. [[ابن عقیله، محمد بن احمد|ابن عقیله]] صرفاً یک ناقل نبوده، بلکه در بسیاری موارد با توجیه، ترجیح و اضافهکردن در نقل تصرف کرده است. البته نقدی به [[ابن عقیله، محمد بن احمد|ابن عقیله]] میشود به اینکه او گاهی پهنای یک نقل قول را بسیار میگستراند تا جایی که نقل برخی از «انواع» را کامل درج نموده تا به ده صفحه میرساند و حتی یک کلمه هم از آن نوع مورد نظر سخنی دیده نشود!؛<ref>ر.ک: همان، ص48</ref> | 11. پدیدۀ نقل زیاد و امانت در نقل از ویژگیهای بارز «الزیادة و الإحسان» است. [[ابن عقیله، محمد بن احمد|ابن عقیله]] صرفاً یک ناقل نبوده، بلکه در بسیاری موارد با توجیه، ترجیح و اضافهکردن در نقل تصرف کرده است. البته نقدی به [[ابن عقیله، محمد بن احمد|ابن عقیله]] میشود به اینکه او گاهی پهنای یک نقل قول را بسیار میگستراند تا جایی که نقل برخی از «انواع» را کامل درج نموده تا به ده صفحه میرساند و حتی یک کلمه هم از آن نوع مورد نظر سخنی دیده نشود!؛<ref>ر.ک: همان، ص48</ref> | ||
| خط ۶۰: | خط ۶۰: | ||
12. روش نگارش [[ابن عقیله، محمد بن احمد|ابن عقیله]] سه گونه است: عرض موضوعات: وی عنوان نوع (علم) و موضوع آن را ذکر میکند و بسیاری از مباحثی را که [[سیوطی]] به صورت مستقل ذکر نکرده، اضافه مینماید. | 12. روش نگارش [[ابن عقیله، محمد بن احمد|ابن عقیله]] سه گونه است: عرض موضوعات: وی عنوان نوع (علم) و موضوع آن را ذکر میکند و بسیاری از مباحثی را که [[سیوطی]] به صورت مستقل ذکر نکرده، اضافه مینماید. | ||
نقل بالنص (عین عبارت): بیشتر مطالب منقول از [[الإتقان في علوم القرآن|الإتقان]] را دقیقاً با متن سیوطی نقل کرده است؛ | نقل بالنص (عین عبارت): بیشتر مطالب منقول از [[الإتقان في علوم القرآن|الإتقان]] را دقیقاً با متن [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابیبکر|سیوطی]] نقل کرده است؛ | ||
نقل با تصرف (خلاصه و توضیح): گاهی در نقل از [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابیبکر|سیوطی]] تصرف کرده، برخی نکات مبهم یا آنچه توهم تناقض ایجاد میکرده را توضیح داده است؛ | نقل با تصرف (خلاصه و توضیح): گاهی در نقل از [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابیبکر|سیوطی]] تصرف کرده، برخی نکات مبهم یا آنچه توهم تناقض ایجاد میکرده را توضیح داده است؛ | ||
نقل همراه با تعلیق و توجیه اقوال: او گاهی اقوال منقول را نقد یا بر دیدگاههای سیوطی تعلیق زده است؛ | نقل همراه با تعلیق و توجیه اقوال: او گاهی اقوال منقول را نقد یا بر دیدگاههای [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابیبکر|سیوطی]] تعلیق زده است؛ | ||
[[ابن عقیله، محمد بن احمد|ابن عقیله]] همچنین انواعی را بر الإتقان اضافه نموده است. برای نمونه در نوع نود و سوم مطالبی را که [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابیبکر|سیوطی]] در [[الإتقان في علوم القرآن|الإتقان]] ذکر نکرده بود، افزوده و به تخریج احادیث پرداخته است. <ref>ر. : همان، | [[ابن عقیله، محمد بن احمد|ابن عقیله]] همچنین انواعی را بر [[الإتقان في علوم القرآن|الإتقان]] اضافه نموده است. برای نمونه در نوع نود و سوم مطالبی را که [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابیبکر|سیوطی]] در [[الإتقان في علوم القرآن|الإتقان]] ذکر نکرده بود، افزوده و به تخریج احادیث پرداخته است. <ref>ر. : همان، | ||
ص58-65</ref> | ص58-65</ref> | ||
| خط ۷۵: | خط ۷۵: | ||
۱. جامعیت بینظیر: این کتاب با داشتن ۱۵۴ نوع، یکی از بزرگترین و جامعترین موسوعهها در علوم قرآن شمرده میشود و تعداد ابواب و حُسن تبویب آنها از آثار مشهور قبلی در این زمینه فراتر رفته است. | ۱. جامعیت بینظیر: این کتاب با داشتن ۱۵۴ نوع، یکی از بزرگترین و جامعترین موسوعهها در علوم قرآن شمرده میشود و تعداد ابواب و حُسن تبویب آنها از آثار مشهور قبلی در این زمینه فراتر رفته است. | ||
۲. تهذیب و تنقیح آثار پیشین: این کتاب بهعنوان یک «تهذیب» (پیرایش) برای کتاب | ۲. تهذیب و تنقیح آثار پیشین: این کتاب بهعنوان یک «تهذیب» (پیرایش) برای کتاب «[[الإتقان في علوم القرآن|الإتقان]]» [[جلالالدین سیوطی]] عمل کرده است، بهطوریکه نواقص آن را تکمیل نموده و ساختارش را نظاممندتر کرده است؛ | ||
۳. [[ابن عقیله، محمد بن احمد|ابن عقیله]] واژههای دشوار را بهخوبی معنا نموده است؛ | ۳. [[ابن عقیله، محمد بن احمد|ابن عقیله]] واژههای دشوار را بهخوبی معنا نموده است؛ | ||