۱۴۴٬۵۹۹
ویرایش
طرح دستور زبان فارسی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
}} | }} | ||
'''طرح دستور زبان فارسی (پنج جلد در چهار مجلد)''' تألیف محمد معین (۱۲۹۱-۱۳۵۰ش)، ادیب و زبانشناس برجسته ایرانی؛ به کوشش مهدخت معین (متولد ۱۳۲۵ش)، پژوهشگر؛ مجموعهای جامع و ارزشمند در زمینه دستور زبان فارسی است که بر پایه روش استقرایی و بررسی دقیق متون کهن و معاصر فارسی تدوین شده است. | '''طرح دستور زبان فارسی (پنج جلد در چهار مجلد)''' تألیف [[معین، محمد|محمد معین]] (۱۲۹۱-۱۳۵۰ش)، ادیب و زبانشناس برجسته ایرانی؛ به کوشش [[معین، مهدخت|مهدخت معین]] (متولد ۱۳۲۵ش)، پژوهشگر؛ مجموعهای جامع و ارزشمند در زمینه دستور زبان فارسی است که بر پایه روش استقرایی و بررسی دقیق متون کهن و معاصر فارسی تدوین شده است. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
==گزارش کتاب== | ==گزارش کتاب== | ||
کتاب «طرح دستور زبان فارسی» اثر ماندگار دکتر محمد | کتاب «طرح دستور زبان فارسی» اثر ماندگار دکتر [[معین، محمد|محمد معین]]، از برجستهترین آثار در حوزه دستور زبان فارسی محسوب میشود. این مجموعه که حاصل سالها پژوهش و تحقیق این ادیب نامدار است، برای نخستین بار در سال ۱۳۳۱ شمسی آغاز به انتشار یافت و پس از حدود ۶۰ سال با کوشش [[معین، مهدخت|مهدخت معین]] تجدید چاپ شده است. | ||
دکتر معین در این اثر با بهرهگیری از روش استقرایی و بررسی گسترده متون نظم و نثر فارسی از دورههای مختلف تاریخی، به تدوین دستور زبان فارسی پرداخته است. رویکرد وی در این مجموعه، توصیفی و تحلیلی است و برخلاف روشهای قیاسی مرسوم، بر مشاهده و بررسی دقیق ساختارهای زبانی در متون اصیل فارسی تکیه دارد. | [[معین، محمد|دکتر معین]] در این اثر با بهرهگیری از روش استقرایی و بررسی گسترده متون نظم و نثر فارسی از دورههای مختلف تاریخی، به تدوین دستور زبان فارسی پرداخته است. رویکرد وی در این مجموعه، توصیفی و تحلیلی است و برخلاف روشهای قیاسی مرسوم، بر مشاهده و بررسی دقیق ساختارهای زبانی در متون اصیل فارسی تکیه دارد. | ||
این مجموعه شامل پنج شماره اصلی است که در چهار مجلد منتشر شده است. شماره اول به بررسی «مفرد و جمع» میپردازد و جایگزین رساله قبلی نویسنده با عنوان «قاعدههای جمع در زبان فارسی» شده است. شماره دوم به «اسم مصدر و حاصل مصدر» اختصاص دارد. شمارههای سوم و چهارم به مبحث «اضافه» پرداخته و در نهایت شماره پنجم به «معرفه و نکره» میپردازد. | این مجموعه شامل پنج شماره اصلی است که در چهار مجلد منتشر شده است. شماره اول به بررسی «مفرد و جمع» میپردازد و جایگزین رساله قبلی نویسنده با عنوان «قاعدههای جمع در زبان فارسی» شده است. شماره دوم به «اسم مصدر و حاصل مصدر» اختصاص دارد. شمارههای سوم و چهارم به مبحث «اضافه» پرداخته و در نهایت شماره پنجم به «معرفه و نکره» میپردازد. | ||