نجفی یزدی، سید علی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''سید محمدعلی نجفی یزدی''' (۱۳۲۶-۱۳۷۱ش) معروف به سید علی نجفی، روحانی، واعظ و عارف شیعه بود. وی از شاگردان علامه امینی، آیت‌الله جوادی آملی و سید اسماعیل شفیعی طهرانی به شمار می‌رفت و به «مجتهد در توحید» ملقب بود. سخنرانی‌های او در زمینه‌های توحید، عرفان، تفسیر ادعیه و روضه‌خوانی، همراه با بیانی ساده و در عین حال عمیق، از وی چهره‌ای اثرگذار در میان رزمندگان دوران دفاع مقدس و عموم مردم ساخته بود.

سید محمدعلی نجفی یزدی در سال ۱۳۲۶ هجری شمسی در شهر نجف اشرف به دنیا آمد. پدرش سید محمد باقر نجفی یزدی از روحانیون بود<ref> ر.ک: پیش‌گفتار کتاب سری از عشق، صفحه سی و دو </ref> و نسب خاندان او به امام حسن مجتبی(ع) می‌رسید. وی در خاندانی اهل علم و تقوا پرورش یافت.

تحصیلات حوزوی خود را در نجف آغاز کرد و پس از آن به تهران مهاجرت نمود. در تهران نزد استادان بزرگی همچون علامه امینی (صاحب الغدیر)، آیت‌الله جوادی آملی، سید اسماعیل شفیعی طهرانی، حاج شیخ احمد مجتهدی تهرانی، حاج آقا مجتبی تهرانی و حاج شیخ عبدالکریم حق‌شناس به تحصیل و تلمذ پرداخت.<ref> ر.ک: پیش‌گفتار کتاب سری از عشق، صفحه سی و دو </ref>  وی در زمینه مباحث توحیدی به درجه‌ای از جامعیت رسید که استادش سید اسماعیل شفیعی طهرانی به او گفت: «شما مجتهد در توحید هستی».

وی به عنوان امام جماعت مسجد صاحب‌الزمان (مهرآباد جنوبی) و مسجد المهدی (ستارخان) فعالیت داشت. در دوران انقلاب اسلامی و همچنین هشت سال دفاع مقدس، از واعظان شناخته شده و اثرگذار در قرارگاه‌های عملیاتی و میان رزمندگان بود. جلسات سخنرانی او همواره با مباحث عمیق عرفانی و توحیدی آغاز می‌شد و به روضه و مرثیه‌خوانی برای اهل بیت (ع) به ویژه حضرت اباعبدالله الحسین (ع) ختم می‌گشت. وی به خلوص، بی‌اعتنایی به کثرت جمعیت و اخلاص در عمل مشهور بود.<ref> [https://yadvareshohada.blog.ir/1392/05/23 ر.ک: نمی از بحر سید علی آقا، یادواره شهدای مسجد صاحب الزمان عجل الله - مهرآباد جنوبی]</ref>