پرش به محتوا

شرح دعاء الصباح: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'امام على(ع)' به 'امام على (ع)'
جز (جایگزینی متن - 'بحار الأنوار' به 'بحار الأنوار')
جز (جایگزینی متن - 'امام على(ع)' به 'امام على (ع)')
خط ۴۳: خط ۴۳:




'''شرح دعاء الصباح'''، اثر [[سبزواری، هادی بن مهدی |حاج ملاهادى سبزوارى]]، متن و شرح دعاى صباح منسوب به امام على(ع) مى‌باشد كه به زبان عربى نوشته شده است.
'''شرح دعاء الصباح'''، اثر [[سبزواری، هادی بن مهدی |حاج ملاهادى سبزوارى]]، متن و شرح دعاى صباح منسوب به [[امام على (ع)]] مى‌باشد كه به زبان عربى نوشته شده است.


اين كتاب، دومين اثر [[سبزواری، هادی|حكيم سبزوارى]]، پس از كتاب مفصّل «شرح الأسماء» در باب شرح دعاهاى مأثور مى‌باشد كه نويسنده در هفده رمضان 1267ق آن، را به پايان برده و خود بر آن حاشيه زده است <ref>مقدمه مصحح، ص هفت</ref>.
اين كتاب، دومين اثر [[سبزواری، هادی|حكيم سبزوارى]]، پس از كتاب مفصّل «شرح الأسماء» در باب شرح دعاهاى مأثور مى‌باشد كه نويسنده در هفده رمضان 1267ق آن، را به پايان برده و خود بر آن حاشيه زده است <ref>مقدمه مصحح، ص هفت</ref>.
خط ۵۰: خط ۵۰:




كتاب با مقدمه مصحح آغاز شده است. اين دعا كه به «مفتاح الفلاح و مصباح النّجاح» موسوم مى‌باشد، به امام على(ع) منسوب بوده و از شروح متعدّدى كه بر آن نوشته‌اند و صاحب «الذريعة» ذيل عنوان «شرح دعاى صباح» ذكر كرده است، برمى‌آيد كه همواره اين دعا مورد توجّه علما بوده است. نويسنده، متن دعا را بر اساس نسخه تصحيح‌شده «[[بحار الأنوار]]» مجلسى آورده است <ref>مقدمه مصحح، ص چهار</ref>.
كتاب با مقدمه مصحح آغاز شده است. اين دعا كه به «مفتاح الفلاح و مصباح النّجاح» موسوم مى‌باشد، به [[امام على (ع)]] منسوب بوده و از شروح متعدّدى كه بر آن نوشته‌اند و صاحب «الذريعة» ذيل عنوان «شرح دعاى صباح» ذكر كرده است، برمى‌آيد كه همواره اين دعا مورد توجّه علما بوده است. نويسنده، متن دعا را بر اساس نسخه تصحيح‌شده «[[بحار الأنوار]]» مجلسى آورده است <ref>مقدمه مصحح، ص چهار</ref>.


نويسنده در اين كتاب، دعاى صباح را به فقراتى تقسيم كرده است و در شرح هر فقره، معمولا به نكات ادبى، به‌خصوص از لحاظ لغوى، معانى، بيان و بديع توجه خاص كرده و سپس به شرح ظاهر عبارت و آنگاه اغلب به تأويل و باطن عبارت مى‌پردازد <ref>همان، ص هفت</ref>.
نويسنده در اين كتاب، دعاى صباح را به فقراتى تقسيم كرده است و در شرح هر فقره، معمولا به نكات ادبى، به‌خصوص از لحاظ لغوى، معانى، بيان و بديع توجه خاص كرده و سپس به شرح ظاهر عبارت و آنگاه اغلب به تأويل و باطن عبارت مى‌پردازد <ref>همان، ص هفت</ref>.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش