۱۴۶٬۳۴۳
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' (س)' به '(س)') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''سیرى در منهاج السنة'''، تألیف [[سید علی حسینی میلانی]] (متولد 1327ش)، به طور خاص به نقد کتاب منهاج السنة النبوية اثر ابن تیمیّه و دفاع از حریم امامت و ولایت امیرمؤمنان علی بن ابیطالب(ع) نگاشته شده است. | '''سیرى در منهاج السنة'''، تألیف [[حسینی میلانی، سید علی|سید علی حسینی میلانی]] (متولد 1327ش)، به طور خاص به نقد کتاب منهاج السنة النبوية اثر [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیّه]] و دفاع از حریم امامت و ولایت [[امام علی علیهالسلام|امیرمؤمنان علی بن ابیطالب(ع)]] نگاشته شده است. | ||
==انگیزه نگارش== | ==انگیزه نگارش== | ||
هدف اصلی نویسنده در این کتاب، شناخت ابن تیمیه و معرفی دقیق و کامل اوست که منشأ نزاع طولانی و جدال بسیاری در بین قوم خود شده است؛ برخی با تعصب بر او و باورهایش لقب شیخالاسلام دادهاند و او را تنها دریچه و دروازه آشنایی با عقاید اسلامی دانستهاند. برخی دیگر علیه ابن تیمیه سخن گفتهاند و او را از زنادقه قرار دادهاند تا جایی که به کفر کسی فتوا دادهاند که ابن تیمیه را شیخالاسلام بنامد<ref>ر.ک: مقدمه، جلد1، ص21-20</ref>. | هدف اصلی نویسنده در این کتاب، شناخت [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] و معرفی دقیق و کامل اوست که منشأ نزاع طولانی و جدال بسیاری در بین قوم خود شده است؛ برخی با تعصب بر او و باورهایش لقب شیخالاسلام دادهاند و او را تنها دریچه و دروازه آشنایی با عقاید اسلامی دانستهاند. برخی دیگر علیه [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] سخن گفتهاند و او را از زنادقه قرار دادهاند تا جایی که به کفر کسی فتوا دادهاند که [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] را شیخالاسلام بنامد<ref>ر.ک: مقدمه، جلد1، ص21-20</ref>. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
این اثر دوجلدی مشتمل بر مقدمه و ده بخش است. نویسنده در هر بخش در ضمن عناوین متعدد در مقام نقد افکار ابن تیمیه برآمده است. | این اثر دوجلدی مشتمل بر مقدمه و ده بخش است. نویسنده در هر بخش در ضمن عناوین متعدد در مقام نقد افکار [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] برآمده است. | ||
==سبک نگارش== | ==سبک نگارش== | ||
ویژگیهای اصلی شیوه نگارش این کتاب عبارتاند از: | ویژگیهای اصلی شیوه نگارش این کتاب عبارتاند از: | ||
# روش استنادی و ارجاع مستقیم: نویسنده برای شناخت اندیشۀ ابن تیمیّه و پرهیز از برداشتهای شخصی، مستقیماً به کلمات خود او در منهاج السنة مراجعه کرده است <ref>ر.ک: متن کتاب، جلد 1، ص 67، 79، 80 </ref>. | # روش استنادی و ارجاع مستقیم: نویسنده برای شناخت اندیشۀ [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیّه]] و پرهیز از برداشتهای شخصی، مستقیماً به کلمات خود او در منهاج السنة مراجعه کرده است <ref>ر.ک: متن کتاب، جلد 1، ص 67، 79، 80 </ref>. | ||
# نقد تناقضات: نویسنده به آشکارساختن تناقضات موجود در کلام ابن تیمیّه و همچنین فریبکاری و ترویج دروغ در احادیث توسط او توجه ویژهای دارد<ref>ر.ک: همان، ص 280، 311</ref>. | # نقد تناقضات: نویسنده به آشکارساختن تناقضات موجود در کلام [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیّه]] و همچنین فریبکاری و ترویج دروغ در احادیث توسط او توجه ویژهای دارد<ref>ر.ک: همان، ص 280، 311</ref>. | ||
# توجه به دیدگاه پیشینیان (سلف) و متأخرین (خلف): در مباحث کلامی، مانند صفات خدا یا رؤیت او، به اختلاف دیدگاههای سلف و خلف در مورد تفسیر آیات متشابه پرداخته میشود <ref>ر.ک: همان، ص 57، 58</ref> | # توجه به دیدگاه پیشینیان (سلف) و متأخرین (خلف): در مباحث کلامی، مانند صفات خدا یا رؤیت او، به اختلاف دیدگاههای سلف و خلف در مورد تفسیر آیات متشابه پرداخته میشود <ref>ر.ک: همان، ص 57، 58</ref><br /> | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
مباحث برخی بخشهای کتاب عبارت است از: | مباحث برخی بخشهای کتاب عبارت است از: | ||
| خط ۴۷: | خط ۴۵: | ||
بخش یکم: ابن تیمیة و اعتقاد به تشبیه و تجسیم: | بخش یکم: ابن تیمیة و اعتقاد به تشبیه و تجسیم: | ||
این بخش به نقد اساسی دیدگاه کلامی ابن تیمیّه میپردازد. ابن تیمیّه باتکیهبر ظاهر الفاظ و صفات خبری خداوند (مانند «استوی» و «ید») <ref>ر.ک: همان، ص 37</ref>، تفسیر آنها را بر معنای حقیقی، مذهب سلف میداند <ref>ر.ک: ص 49</ref> این روش به عقیدۀ نویسنده، منجر به تشبیه و تجسیم (قائلشدن به جسم بودن و اعضاء و جوارح برای خدا) میشود <ref>ر.ک: همان، ص 50</ref> ابن تیمیّه همچنین وجود مجاز در قرآن را انکار میکند<ref>ر.ک: همان، ص 67</ref> و به خداوند مکان و جهت نسبت میدهد <ref>ر.ک: ص 79</ref>. | این بخش به نقد اساسی دیدگاه کلامی ابن تیمیّه میپردازد. [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیّه]] باتکیهبر ظاهر الفاظ و صفات خبری خداوند (مانند «استوی» و «ید») <ref>ر.ک: همان، ص 37</ref>، تفسیر آنها را بر معنای حقیقی، مذهب سلف میداند <ref>ر.ک: ص 49</ref> این روش به عقیدۀ نویسنده، منجر به تشبیه و تجسیم (قائلشدن به جسم بودن و اعضاء و جوارح برای خدا) میشود <ref>ر.ک: همان، ص 50</ref> ابن تیمیّه همچنین وجود مجاز در قرآن را انکار میکند<ref>ر.ک: همان، ص 67</ref> و به خداوند مکان و جهت نسبت میدهد <ref>ر.ک: ص 79</ref>. | ||
بخش دوم: ابن تیمیة و باورهای دیگر: | بخش دوم: ابن تیمیة و باورهای دیگر: | ||
در این بخش، باورهای کلامی دیگر ابن تیمیّه موردبررسی قرار میگیرد. در بحث رؤیت خدا، ابن تیمیّه آن را در آخرت اثبات میکند، اما در مورد عصمت، او تنها عصمت در تبلیغ احکام شرعی را میپذیرد و معتقد است که انبیا و ائمه شیعه در سایر امور دچار خطا میشوند <ref>ر.ک: همان، ص 142</ref> همچنین ابن تیمیّه تقیه را رد کرده و آن را عملی شرکآلود و شعار دین منافقین میداند <ref>ر.ک: همان، ص 146، 148 </ref> در موضوع زیارت قبور، او ساختن بنا بر روی قبر و گریه بر مردگان را منع کرده و آن را عملی شرکآمیز میشمارد <ref>ر.ک: همان، ص 154، 156</ref> | در این بخش، باورهای کلامی دیگر [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیّه]] موردبررسی قرار میگیرد. در بحث رؤیت خدا، ابن تیمیّه آن را در آخرت اثبات میکند، اما در مورد عصمت، او تنها عصمت در تبلیغ احکام شرعی را میپذیرد و معتقد است که انبیا و ائمه شیعه در سایر امور دچار خطا میشوند <ref>ر.ک: همان، ص 142</ref> همچنین [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیّه]] تقیه را رد کرده و آن را عملی شرکآلود و شعار دین منافقین میداند <ref>ر.ک: همان، ص 146، 148 </ref> در موضوع زیارت قبور، او ساختن بنا بر روی قبر و گریه بر مردگان را منع کرده و آن را عملی شرکآمیز میشمارد <ref>ر.ک: همان، ص 154، 156</ref> | ||
بخش سوم: امامت و خلافت از نظر ابن تیمیة: | بخش سوم: امامت و خلافت از نظر ابن تیمیة: | ||
| خط ۵۷: | خط ۵۵: | ||
ابن تیمیّه در این قسمت به دفاع از خلفای سهگانه میپردازد <ref>ر.ک: همان، ص 165 </ref> و تلاش میکند خلافت ابوبکر را با استناد به اجماع صحابه مشروع جلوه دهد <ref>ر.ک: همان، ص 166، 174</ref> او صراحتاً بر برتری و افضلیت ابوبکر، عمر و عثمان بر امیرمؤمنان علی بن ابیطالب(ع) تأکید دارد <ref>ر.ک: همان، ص 168، 179</ref> نویسنده در این بخش نشان میدهد که ابن تیمیّه حتی با تحریف روایت عبدالله بن عمر به دنبال اثبات این برتری بوده است <ref>ر.ک: همان، ص 186، 188</ref> | ابن تیمیّه در این قسمت به دفاع از خلفای سهگانه میپردازد <ref>ر.ک: همان، ص 165 </ref> و تلاش میکند خلافت ابوبکر را با استناد به اجماع صحابه مشروع جلوه دهد <ref>ر.ک: همان، ص 166، 174</ref> او صراحتاً بر برتری و افضلیت ابوبکر، عمر و عثمان بر امیرمؤمنان علی بن ابیطالب(ع) تأکید دارد <ref>ر.ک: همان، ص 168، 179</ref> نویسنده در این بخش نشان میدهد که ابن تیمیّه حتی با تحریف روایت عبدالله بن عمر به دنبال اثبات این برتری بوده است <ref>ر.ک: همان، ص 186، 188</ref> | ||
بخش چهارم: ابن تیمیة و امامت امیرمؤمنان علی بن ابیطالب(ع): | بخش چهارم: ابن تیمیة و امامت [[امام علی علیهالسلام|امیرمؤمنان علی بن ابیطالب(ع)]]: | ||
این بخش به دشمنی و کینهورزی ابن تیمیّه نسبت به امیرمؤمنان علی(ع) اختصاص دارد <ref>ر.ک: همان، ص 197</ref> او در تلاش برای انکار فضائل حضرت علی(ع)، اسلامآوردن و نمازخواندن ایشان پیش از مردم را نفی میکند <ref>ر.ک: همان، ص 199 </ref>ابن تیمیّه بسیاری از مناقب معتبر امیرمؤمنان(ع) در کتب اهلسنت را تکذیب یا تضعیف میکند <ref>ر.ک: همان، ص 213، 277</ref>؛ از جمله حدیث «أنا مدينة العلم و علي بابها» <ref>ر.ک: همان، ص 214</ref>، حدیث «أقضاكم علی» <ref>ر.ک: ص 219 </ref>و حدیث ولایت «من كنت مولاه» <ref>ر.ک: همان، ص 324 </ref> و عصمت مطلق علی(ع) را انکار میکند <ref>ر.ک: همان، ص 393</ref> در نهایت، ابن تیمیّه در مورد جنگهای امیرمؤمنان(ع) را غیر واجب و ناشی از اشتباه میداند <ref>ر.ک: همان، ص 377، 378</ref> | این بخش به دشمنی و کینهورزی ابن تیمیّه نسبت به امیرمؤمنان علی(ع) اختصاص دارد <ref>ر.ک: همان، ص 197</ref> او در تلاش برای انکار فضائل [[امام علی علیهالسلام|حضرت علی(ع)]]، اسلامآوردن و نمازخواندن ایشان پیش از مردم را نفی میکند <ref>ر.ک: همان، ص 199 </ref>ابن تیمیّه بسیاری از مناقب معتبر [[امام علی علیهالسلام|امیرمؤمنان(ع)]] در کتب اهلسنت را تکذیب یا تضعیف میکند <ref>ر.ک: همان، ص 213، 277</ref>؛ از جمله حدیث «أنا مدينة العلم و علي بابها» <ref>ر.ک: همان، ص 214</ref>، حدیث «أقضاكم علی» <ref>ر.ک: ص 219 </ref>و حدیث ولایت «من كنت مولاه» <ref>ر.ک: همان، ص 324 </ref> و عصمت مطلق علی(ع) را انکار میکند <ref>ر.ک: همان، ص 393</ref> در نهایت، ابن تیمیّه در مورد جنگهای امیرمؤمنان(ع) را غیر واجب و ناشی از اشتباه میداند <ref>ر.ک: همان، ص 377، 378</ref> | ||
بخش پنجم: ابن تیمیة و فاطمه زهرا و امامان اهل بیت(ع): | بخش پنجم: ابن تیمیة و فاطمه زهرا و امامان اهل بیت(ع): | ||
ابن تیمیّه در این بخش، نسبت به فضائل حضرت فاطمه زهرا(س) و امامان اهلبیت(ع) اظهار تکذیب و نفی میکند<ref>ر.ک: متن کتاب، جلد 2، ص21</ref> او احادیث معتبر در فضائل حضرت فاطمه(س)، از جمله حدیثی که خشم او را خشم پیامبر(ص) میداند، تضعیف میکند<ref>ر.ک: همان، ص28</ref> همچنین، در قضیۀ فدک، ابن تیمیّه سعی میکند تا ابوبکر را تبرئه کرده و حق ادعای حضرت فاطمه(س) را انکار کند <ref>ر.ک: همان، ص43</ref>. ابن تیمیّه همچنین وجود امام دوازدهم، مهدی منتظر(عج) را انکار کرده و این باور را حماقت و گمراهی میداند<ref> ر.ک: همان، ص87</ref>. | ابن تیمیّه در این بخش، نسبت به فضائل حضرت فاطمه زهرا(س) و امامان اهلبیت(ع) اظهار تکذیب و نفی میکند<ref>ر.ک: متن کتاب، جلد 2، ص21</ref> او احادیث معتبر در فضائل حضرت فاطمه(س)، از جمله حدیثی که خشم او را خشم پیامبر(ص) میداند، تضعیف میکند<ref>ر.ک: همان، ص28</ref> همچنین، در قضیۀ فدک، ابن تیمیّه سعی میکند تا ابوبکر را تبرئه کرده و حق ادعای حضرت فاطمه(س) را انکار کند <ref>ر.ک: همان، ص43</ref>. [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیّه]] همچنین وجود امام دوازدهم، مهدی منتظر(عج) را انکار کرده و این باور را حماقت و گمراهی میداند<ref> ر.ک: همان، ص87</ref>. | ||
بخش هفتم: ابن تیمیة و شیعیان اهلبیت(ع): | بخش هفتم: ابن تیمیة و شیعیان اهلبیت(ع): | ||
| خط ۶۹: | خط ۶۷: | ||
در این بخش، دیدگاههای ابن تیمیّه درباره شیعیان (که او آنها را با واژۀ رافضه خطاب میکند) نقد میشود. ابن تیمیّه شیعیان را رافضه و بدعت گذار میداند <ref> ر.ک: همان، ص 178</ref> و آنها را از نظر اعتقادات و اعمال به یهود و مسیحیان تشبیه میکند <ref> ر.ک: همان، ص194</ref> همچنین، ابن تیمیّه در این بخش از عبدالله بن سبأ دفاع میکند و تهمت شیعه بودن او را رد میکند<ref> ر.ک: همان، ص 183، 184</ref>. | در این بخش، دیدگاههای ابن تیمیّه درباره شیعیان (که او آنها را با واژۀ رافضه خطاب میکند) نقد میشود. ابن تیمیّه شیعیان را رافضه و بدعت گذار میداند <ref> ر.ک: همان، ص 178</ref> و آنها را از نظر اعتقادات و اعمال به یهود و مسیحیان تشبیه میکند <ref> ر.ک: همان، ص194</ref> همچنین، ابن تیمیّه در این بخش از عبدالله بن سبأ دفاع میکند و تهمت شیعه بودن او را رد میکند<ref> ر.ک: همان، ص 183، 184</ref>. | ||
بخش دهم: [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] و موضعگیری دانشمندان نسبت به او: | |||
این بخش نظرات و مواضع علمای اهلسنت نسبت به [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیّه]] و عقاید او را مستند میکند<ref> ر.ک: ص318، 320،325.</ref> | |||
این بخش نظرات و مواضع علمای اهلسنت نسبت به ابن تیمیّه و عقاید او را مستند میکند<ref> ر.ک: ص318، 320،325.</ref> | |||
در پایان، فهرستی از کتابهای مهمی که توسط علمای اهلسنت و شیعه در ردّ افکار ابن تیمیّه نگاشته شدهاند، ارائه شده است<ref>ر.ک: ص357</ref>. | در پایان، فهرستی از کتابهای مهمی که توسط علمای اهلسنت و شیعه در ردّ افکار ابن تیمیّه نگاشته شدهاند، ارائه شده است<ref>ر.ک: ص357</ref>. | ||