۱۴۴٬۵۹۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
| کد مؤلف = AUTHORCODE76142AUTHORCODE | | کد مؤلف = AUTHORCODE76142AUTHORCODE | ||
}} | }} | ||
(وفات ۵۶۲ یا ۵۶۹ق)، از شاعران برجسته فارسیسرای قرن ششم هجری است که به دلیل مهارت در هجو و هزل شهرت یافت. وی در اواخر عمر از هجو توبه کرد و به سرودن اشعار عارفانه و اخلاقی روی آورد. دیوان اشعار او که شامل حدود دوازده هزار بیت است، منبع مهمی برای شناخت اوضاع اجتماعی و فرهنگی قرن ششم به شمار میرود. | '''محمد بن علی سوزنی سمرقندی''' (وفات ۵۶۲ یا ۵۶۹ق)، از شاعران برجسته فارسیسرای قرن ششم هجری است که به دلیل مهارت در هجو و هزل شهرت یافت. وی در اواخر عمر از هجو توبه کرد و به سرودن اشعار عارفانه و اخلاقی روی آورد. دیوان اشعار او که شامل حدود دوازده هزار بیت است، منبع مهمی برای شناخت اوضاع اجتماعی و فرهنگی قرن ششم به شمار میرود. | ||
==ولادت== | ==ولادت== | ||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
==فعالیتها== | ==فعالیتها== | ||
سوزنی از شاعران درباری دوره سلجوقی بود و پادشاهانی چون ارسلان خان محمد از آل افراسیاب، سلطان سنجر سلجوقی و آتسز خوارزمشاه را مدح گفت. وی با شاعران نامدار همعصر خود چون عمعق | سوزنی از شاعران درباری دوره سلجوقی بود و پادشاهانی چون ارسلان خان محمد از آل افراسیاب، سلطان سنجر سلجوقی و آتسز خوارزمشاه را مدح گفت. وی با شاعران نامدار همعصر خود چون [[عمعق بخاری]]، [[سنایی، مجدود بن آدم|سنایی]]، [[انوری، محمد بن محمد|انوری]]، معزی، [[ادیب صابر، صابر بن اسماعیل|ادیب صابر]] و [[رشید سمرقندی]] ارتباط داشت و با برخی از آنان مجادلات و مهاجاتی داشته است. سوزنی در ابتدا به هجو و هزل شهرت داشت، اما در اواخر عمر ترک این شیوه گفت و به سرودن اشعار اخلاقی، عارفانه و مدیحههای مذهبی روی آورد. | ||
دیوان اشعار او شامل دوازده هزار بیت است که نیمی از آن (حدود شش هزار بیت) به هزل و هجو اختصاص دارد<ref>ر.ک: حقیقت، عبدالرفیع، ص209-210</ref>. | دیوان اشعار او شامل دوازده هزار بیت است که نیمی از آن (حدود شش هزار بیت) به هزل و هجو اختصاص دارد<ref>ر.ک: حقیقت، عبدالرفیع، ص209-210</ref>. | ||