اربع‌ مخطوطا‌ت‌ في أنسا‌ب‌ أهل‌البيت‌: تفاوت میان نسخه‌ها

'''اربع‌ مخطوطا‌ت‌ في أنسا‌ب‌ أهل‌البيت‌'''، این اثر، در شمار سلسله کارهای مشترک دو پژوهشگر برجسته جهان عرب «[[عبدالغنی، عارف احمد|عارف احمد عبدالغنی]]» و «[[ساده، عبدالله|عبدالله بن حسین ساده]]» در علم اَنساب (به ویژه اَنساب اهل بیت گرامی پیامبر «ص») است که در آن، کتاب‌هایی را با عنوان‌های «[[أبناء الإمام في مصر و الشام، الحسن و الحسين رضي‌الله‌عنهما|أبناء الإمام فی مصر و الشّام]]»، «روح الإکسیر فی نسب الغوث سیّدنا الرّفاعی الکبیر»، «نُخبة الزَّهرة الثَّمینة فی نَسب أشراف المدینة» و «بَهجة الحَضرتَین فی آل الإمام أَبی العَلَمَین» تحقیق کرده و عرضه نموده‌اند.

[[ابن طباطبا، یحیی بن محمد|ابن طباطبا]] در کتابش به انساب اهل بیت پیامبر(ص) یا طالبیان بسنده نکرده است، بلکه سلسله انسابی از ذرّیه [[امام علی علیه‌السلام|امام امیرامؤمنین(ع)]] و فاطمه زهرا(س) را که در شامات و مصر سکنی گزیده‌ بودند، گِرد آورده است. البته گسترۀ مطالبِ فراهم‌آمدۀ او از این کسان، خاندان‌ها و گروه‌های جمعیتی که از حجاز هجرت کرده بودند، منظّم نیست و فقط آنانی را که شُهره بوده‌اند، دربرمی‌گیرد؛ زیرا [[ابن طباطبا، یحیی بن محمد|ابن طباطبا]] اِحصای همگان را از توان خود بیرون می‌دیده است. نکتۀ دیگر اینکه، کتاب از اصطلاح‌هایی که نسّابیان به طور معمول در آثارشان به کار می‌برند، تُهی است. ابن صدقه نیز هنگام نسخه‌نویسی‌، افزوده‌هایی را، بدون آنکه آن‌ها را زیان‌آوَر بداند، بر کتاب بار کرده است. دیگر اینکه، چون ممکن است در این دست نوشته‌ها تحریف صورت پذیرد و عده‌ای محذوف و یا افزوده گردند، ابن طباطبا وادار شده است تا اعلام کند که من فقط آنچه را از نام‌ها که در خاطر داشته‌ام، در کتاب آورده‌ام. همچنین برای رعایت هشداری که پیامبر(ص) در باره نسَب و انتساب‌های بی‌ربط داده‌اند، فقط به نسب‌هایی که گمان بیشتری به درستیشان می‌رود، آن هم از طریق گفته‌ها و نوشته‌هایی که نشان «استفاضه» در آن‌ها دیده می‌شود، بسنده نموده‌اند و بنا را بر شنیدن از دو تن و بیشتر گذارده‌اند.<ref>ر.ک: همان، ص9-8</ref>‏