۱۴۶٬۹۰۹
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'ل الدین' به 'لالدین'
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ل الدین' به 'لالدین') |
||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
[[گیلانی، عبدالقادر|عبدالقادر]] از بزرگان عرفان و تصوف اسلامی است. تأثیر ایشان بر شاگردان و مریدان و همچنین آثار وزین باقیمانده از ایشان گواه این مدعاست و کتاب حاضر یکی از آثاری است که از مواعظ و نصایح ایشان جمعآوری شده و سرشار از حکمتها و پندها و اندرزهای مفید برای انسانهای جویای حق و حقیقت است. در این کتاب به عرفان حقیقی و صحیح از منظر بزرگان اشاره شده و نقل قول و مواعظ و نصایح ایشان در قالب حکایتهای تأثیرگذار بیان شده است. | [[گیلانی، عبدالقادر|عبدالقادر]] از بزرگان عرفان و تصوف اسلامی است. تأثیر ایشان بر شاگردان و مریدان و همچنین آثار وزین باقیمانده از ایشان گواه این مدعاست و کتاب حاضر یکی از آثاری است که از مواعظ و نصایح ایشان جمعآوری شده و سرشار از حکمتها و پندها و اندرزهای مفید برای انسانهای جویای حق و حقیقت است. در این کتاب به عرفان حقیقی و صحیح از منظر بزرگان اشاره شده و نقل قول و مواعظ و نصایح ایشان در قالب حکایتهای تأثیرگذار بیان شده است. | ||
مکتوبات [[گیلانی، عبدالقادر|عبدالقادر]] که عمدتاً کتابت فیالمجلس اقوال او توسط مریدان کاتب و کاتبان مرید است، شامل مباحث کلی و دروس عمومی است. از جمله آثار او عبارتاند از: [[الغنیة لطالبی طریق الحق]] و [[الفتح الربانی و الفیض الرحمانی]]، [[فتوح الغیوب]]، مکتوبات، السراج الوهاج فی لیلة المعراج، | مکتوبات [[گیلانی، عبدالقادر|عبدالقادر]] که عمدتاً کتابت فیالمجلس اقوال او توسط مریدان کاتب و کاتبان مرید است، شامل مباحث کلی و دروس عمومی است. از جمله آثار او عبارتاند از: [[الغنیة لطالبی طریق الحق]] و [[الفتح الربانی و الفیض الرحمانی]]، [[فتوح الغیوب]]، مکتوبات، السراج الوهاج فی لیلة المعراج، اصولالدین و ... . | ||
«الفتح الربانی و الفیض الرحمانی» شامل 62 جلسۀ مستقل وعظ است که 36 جلسه از آنها در مدرسه و 17 جلسه در خانقاه ایراد شده و نه جلسۀ دیگر، مکان انعقاد جلسه در متن نیامده است. دقیقاً مشخص نیست این مواعظ را چه کسی گردآوری کرده است؛ ولی «قرمانی» معتقد است مریدی به نام عفیف اینها را از زبان عبدالقادر شنیده و کتابت و جمعآوری کرده و در هیئت این کتاب درآورده است. | «الفتح الربانی و الفیض الرحمانی» شامل 62 جلسۀ مستقل وعظ است که 36 جلسه از آنها در مدرسه و 17 جلسه در خانقاه ایراد شده و نه جلسۀ دیگر، مکان انعقاد جلسه در متن نیامده است. دقیقاً مشخص نیست این مواعظ را چه کسی گردآوری کرده است؛ ولی «قرمانی» معتقد است مریدی به نام عفیف اینها را از زبان عبدالقادر شنیده و کتابت و جمعآوری کرده و در هیئت این کتاب درآورده است. | ||