۱۴۴٬۷۴۵
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ج الدین' به 'جالدین') |
||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
بخش دوم کتاب به بررسی اصول تفکرات خیامی در شعر شاعران قبل از [[خیام، عمر بن ابراهیم|خیام]] میپردازد و در سه فصل تنظیم شده است. فصل اول به بررسی مضمون اغتنام فرصت و شادخواری در شعر شاعرانی مانند [[رودکی، جعفر بن محمد|رودکی]]، [[فردوسی، ابوالقاسم|فردوسی]] در [[شاهنامه فردوسی (نشر قطره)|شاهنامه]]، [[عنصری، حسن بن احمد|عنصری]]، [[فرخی سیستانی، علی بن جولوق|فرخی سیستانی،]] [[منوچهری، احمد بن قوص|منوچهری]]، [[امیرمعزی، محمد بن عبدالملک|امیر معزی]]، [[باباطاهر|باباطاهر عریان]]، [[گرگانی، فخرالدين اسعد|فخرالدین اسعد گرگانی]] و [[مسعود سعد سلمان]] اختصاص دارد. فصل دوم به تحلیل بدبینی فلسفی و حکیمانه در آثار همین شاعران میپردازد و فصل سوم به بررسی مضامین حیرتزدگی، استحاله و جبر در [[شاهنامه فردوسی (نشر قطره)|شاهنامه فردوسی]] و شعر [[مسعود سعد سلمان]] اشاره دارد. | بخش دوم کتاب به بررسی اصول تفکرات خیامی در شعر شاعران قبل از [[خیام، عمر بن ابراهیم|خیام]] میپردازد و در سه فصل تنظیم شده است. فصل اول به بررسی مضمون اغتنام فرصت و شادخواری در شعر شاعرانی مانند [[رودکی، جعفر بن محمد|رودکی]]، [[فردوسی، ابوالقاسم|فردوسی]] در [[شاهنامه فردوسی (نشر قطره)|شاهنامه]]، [[عنصری، حسن بن احمد|عنصری]]، [[فرخی سیستانی، علی بن جولوق|فرخی سیستانی،]] [[منوچهری، احمد بن قوص|منوچهری]]، [[امیرمعزی، محمد بن عبدالملک|امیر معزی]]، [[باباطاهر|باباطاهر عریان]]، [[گرگانی، فخرالدين اسعد|فخرالدین اسعد گرگانی]] و [[مسعود سعد سلمان]] اختصاص دارد. فصل دوم به تحلیل بدبینی فلسفی و حکیمانه در آثار همین شاعران میپردازد و فصل سوم به بررسی مضامین حیرتزدگی، استحاله و جبر در [[شاهنامه فردوسی (نشر قطره)|شاهنامه فردوسی]] و شعر [[مسعود سعد سلمان]] اشاره دارد. | ||
بخش سوم که بزرگترین بخش کتاب است، به بررسی تفکرات خیام در شعر فارسی پس از او تا دوران معاصر در چهار فصل میپردازد. فصل اول به بررسی تفکرات خیامی در شعر شاعران غیرعارف مانند [[انوری، محمد بن محمد|انوری]]، [[خاقانی، بدیل بن علی|خاقانی]]، [[نظامی، الیاس بن یوسف|نظامی گنجوی]]، | بخش سوم که بزرگترین بخش کتاب است، به بررسی تفکرات خیام در شعر فارسی پس از او تا دوران معاصر در چهار فصل میپردازد. فصل اول به بررسی تفکرات خیامی در شعر شاعران غیرعارف مانند [[انوری، محمد بن محمد|انوری]]، [[خاقانی، بدیل بن علی|خاقانی]]، [[نظامی، الیاس بن یوسف|نظامی گنجوی]]، سراجالدین قمری، باباافضل کاشانی و سعدی اختصاص دارد. فصل دوم به تحلیل این تفکرات در شعر شاعران عارف مانند سنایی، عطار، مولوی، فخرالدین عراقی، خواجوی کرمانی، حافظ و جامی میپردازد. فصل سوم به بررسی تفکرات خیامی در شعر شاعران سبک هندی و دوره بازگشت مانند کلیم کاشانی، صائب تبریزی و فروغی بسطامی میپردازد. فصل چهارم و پایانی به بررسی این تفکرات در شعر شاعران معاصر مانند نیما یوشیج، پروین اعتصامی، شهریار، سهراب سپهری، فروغ فرخزاد، احمد شاملو و فریدون مشیری اختصاص یافته است. | ||
این کتاب با ارائه تحلیلی نظاممند از سیر تحول تفکرات خیامی در ادبیات فارسی، منبعی ارزشمند برای شناخت عمیقتر اندیشههای این حکیم شاعر و تأثیر ماندگار او بر شعر فارسی به شمار میرود.<ref>[https://literaturelib.com/books/1849 ر.ک.پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref> | این کتاب با ارائه تحلیلی نظاممند از سیر تحول تفکرات خیامی در ادبیات فارسی، منبعی ارزشمند برای شناخت عمیقتر اندیشههای این حکیم شاعر و تأثیر ماندگار او بر شعر فارسی به شمار میرود.<ref>[https://literaturelib.com/books/1849 ر.ک.پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref> | ||