تفسير کيوان: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - '( ' به '(')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۸: خط ۲۸:
| پیش از =  
| پیش از =  
}}
}}
'''تفسیر کیوان'''، اثر [[حاج عباسعلی کیوان قزوینی]] (۱٢٧٧-۱۳۵۷ق) عالم روحانی شیعه، مفسر، صوفی سابق سلسله گنابادیه و منتقد تصوف است. این کتاب، تفسیری ناتمام بر قرآن کریم به زبان فارسی است که شامل تحلیل‌های عمیق فلسفی، عرفانی، فقهی و کلامی بوده و با هدف رفع اختلافات فرقه‌های اسلامی و تبیین حقایق دینی نگاشته شده است.
'''تفسیر کیوان'''، اثر [[کیوان قزوینی، عباسعلی|حاج عباسعلی کیوان قزوینی]] (۱٢٧٧-۱۳۵۷ق) عالم روحانی شیعه، مفسر، صوفی سابق سلسله گنابادیه و منتقد تصوف است. این کتاب، تفسیری ناتمام بر قرآن کریم به زبان فارسی است که شامل تحلیل‌های عمیق فلسفی، عرفانی، فقهی و کلامی بوده و با هدف رفع اختلافات فرقه‌های اسلامی و تبیین حقایق دینی نگاشته شده است.


==ساختار==
==ساختار==
خط ۳۸: خط ۳۸:


==گزارش محتوا==
==گزارش محتوا==
جلد اول، به تفسیر سوره فاتحة الکتاب و سوره بقره می‌پردازد. در این جلد، مطالب اصلی و تفسیری از صفحه 121 آغاز می‌شود و قبل از آن، مطالب مقدماتی فراوانی بعد از پیشگفتار جعفر پژوم (سعیدی)، با عناوین مختلفی همچون: «شرح حال کیوان قزوینی»، «شرح احوال کیوان به قلم خودش»، «تحقیق دین کیوان»، «اجتهاد کیوان در دین»، «اثبات مذهب شیعه به برهان»، «طرز اجتهاد کیوان»، «خلاصه‌ دعاوی صوفیه»، «آخرین مسلک کیوان»، «روش پنج‌گانه کیوان در تفسیر»، «فلسفه مکررات قرآن»، «مقدمه تفسیر کیوان»، «سبب تألیف» و... عرضه شده است.
جلد اول، به تفسیر سوره فاتحة الکتاب و سوره بقره می‌پردازد. در این جلد، مطالب اصلی و تفسیری از صفحه 121 آغاز می‌شود و قبل از آن، مطالب مقدماتی فراوانی بعد از پیشگفتار [[سعیدی، جعفر|جعفر پژوم (سعیدی)]]، با عناوین مختلفی همچون: «شرح حال کیوان قزوینی»، «شرح احوال کیوان به قلم خودش»، «تحقیق دین کیوان»، «اجتهاد کیوان در دین»، «اثبات مذهب شیعه به برهان»، «طرز اجتهاد کیوان»، «خلاصه‌ دعاوی صوفیه»، «آخرین مسلک کیوان»، «روش پنج‌گانه کیوان در تفسیر»، «فلسفه مکررات قرآن»، «مقدمه تفسیر کیوان»، «سبب تألیف» و... عرضه شده است.


در بخش تفسیر، نویسنده به تفسیر و تبیین مفصل آیات سوره و استنباط و استخراج نکات موجود در آن در ذیل عناوین متعدد و متنوع می‌پردازد؛ مثلا در ذیل عنوان «بیان سوم: در مفهوم اهدنا که ضد منطوقش است»، می‌نویسد: «جمله اهدنا دو مفهوم مخالف دارد که هردو مهروب‌عنه و ضد مطلوبند:
در بخش تفسیر، نویسنده به تفسیر و تبیین مفصل آیات سوره و استنباط و استخراج نکات موجود در آن در ذیل عناوین متعدد و متنوع می‌پردازد؛ مثلا در ذیل عنوان «بیان سوم: در مفهوم اهدنا که ضد منطوقش است»، می‌نویسد: «جمله اهدنا دو مفهوم مخالف دارد که هردو مهروب‌عنه و ضد مطلوبند:
اول: ضلالت و آن هم یا از طریق است و آن کفر است و یا در طریق است [که] آن فسق است و می‌توان غضب را اشاره به کفر دانست و ضلال را به فسق و نعمت را به ایمان که هدایت مطلوبه است.
اول: ضلالت و آن هم یا از طریق است و آن کفر است و یا در طریق است [که] آن فسق است و می‌توان غضب را اشاره به کفر دانست و ضلال را به فسق و نعمت را به ایمان که هدایت مطلوبه است.
دوم: اعوجاج صراط و آن یا به یمین است که افراط باشد، یا به یسار که تفریط باشد»<ref>ر.ک: متن کتاب، همان، ص166</ref>.
دوم: اعوجاج صراط و آن یا به یمین است که افراط باشد، یا به یسار که تفریط باشد»<ref>ر.ک: متن کتاب، همان، ص166</ref>.