۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - 'امام سجاد(ع)' به 'امام سجاد (ع)') |
||
خط ۶۷: | خط ۶۷: | ||
در رواياتى كه در اين بخش آمده، سختترين كيفرها، از آن دانشمندان بىمسئوليت دانسته شده است. در روايتى از [[امام صادق]](ع) آمده است: «سختترين شكنجههاى دوزخ، براى دانشمندى است كه از دانش خود بهره نگيرد.» در روايتى ديگر از پيامبر(ص) آمده است كه بوى گند دانشمندى كه به دانش خود عمل نمىكند، اهل دوزخ را آزار مىدهد و پشيمانترين و پرحسرتترين اهل جهنم، دانشمندى است كه بندهاى را به سوى خدا بخواند و او اين دعوت را بپذيرد و از خدا اطاعت كند و در نتيجه، خدا او را وارد بهشت سازد، ولى آن دانشمند را بر اثر عمل نكردن به مسئوليت خود، وارد جهنم گرداند. | در رواياتى كه در اين بخش آمده، سختترين كيفرها، از آن دانشمندان بىمسئوليت دانسته شده است. در روايتى از [[امام صادق]](ع) آمده است: «سختترين شكنجههاى دوزخ، براى دانشمندى است كه از دانش خود بهره نگيرد.» در روايتى ديگر از پيامبر(ص) آمده است كه بوى گند دانشمندى كه به دانش خود عمل نمىكند، اهل دوزخ را آزار مىدهد و پشيمانترين و پرحسرتترين اهل جهنم، دانشمندى است كه بندهاى را به سوى خدا بخواند و او اين دعوت را بپذيرد و از خدا اطاعت كند و در نتيجه، خدا او را وارد بهشت سازد، ولى آن دانشمند را بر اثر عمل نكردن به مسئوليت خود، وارد جهنم گرداند. | ||
در بخش سوم کتاب، دو پيام آموزنده مطرح شده است. پيام اول، مربوط به «محمد بن مسلم زهرى» است. او از علماى برجسته و از صاحبان فتوا در زمان امام چهارم(ع) است كه دستگاه خلافت بنى اميه، حدود پنجاه سال، در اجراى سياستهاى خود، از وجود او استفاده مىكرد. امام سجاد(ع) نامه بسيار جالب و آموزندهاى براى اين عالم مزدور و خود فروخته دارد كه در اين بخش از کتاب، به قسمتهاى از آن اشاره شده است. فرازهايى از اين دعا، بدين شرح مىباشند: | در بخش سوم کتاب، دو پيام آموزنده مطرح شده است. پيام اول، مربوط به «محمد بن مسلم زهرى» است. او از علماى برجسته و از صاحبان فتوا در زمان امام چهارم(ع) است كه دستگاه خلافت بنى اميه، حدود پنجاه سال، در اجراى سياستهاى خود، از وجود او استفاده مىكرد. [[امام سجاد (ع)]] نامه بسيار جالب و آموزندهاى براى اين عالم مزدور و خود فروخته دارد كه در اين بخش از کتاب، به قسمتهاى از آن اشاره شده است. فرازهايى از اين دعا، بدين شرح مىباشند: | ||
«... تو در شرايطى قرار گرفتهاى كه هر كس تو را با آن وضع بشناسد، سزاوار است بر بدبختى تو ترحم كند. نعمتهاى خداوند، تو را از هر سو فرا گرفتهاند، زيرا كه [خداوند] جسم تو را سالم و عمرت را طولانى نموده است و تو را با کتاب خويش، آشنا ساخته و با دادن بينش دينى و شناخت سنت پيامبرش، مسئوليتهاى فردى و اجتماعى را برايت روشن نموده است و راه عذر و بهانهجويى را بر تو بسته است. فكر كن فرداى قيامت خود را چگونه مىبينى...» | «... تو در شرايطى قرار گرفتهاى كه هر كس تو را با آن وضع بشناسد، سزاوار است بر بدبختى تو ترحم كند. نعمتهاى خداوند، تو را از هر سو فرا گرفتهاند، زيرا كه [خداوند] جسم تو را سالم و عمرت را طولانى نموده است و تو را با کتاب خويش، آشنا ساخته و با دادن بينش دينى و شناخت سنت پيامبرش، مسئوليتهاى فردى و اجتماعى را برايت روشن نموده است و راه عذر و بهانهجويى را بر تو بسته است. فكر كن فرداى قيامت خود را چگونه مىبينى...» |
ویرایش